ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

On paper

On paper Facebook Twitter
0

Εύχομαι ο Λουκάς Παπαδήμος, πηγαίνοντας να δειπνήσει περίφροντις στο Abreuvoir επί της οδού Ξενοκράτους, να μην εκλάβει τον σπασμένο καμπινέ στο πεζοδρόμιο ως «νέο Παρθενώνα», όπως είχε πει για τη Μακρόνησο ένας παλαιός κάτοικος αυτού του δρόμου, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Εγώ πάντως, μέρες τώρα που περνώ και βλέπω τη λεκάνη ξεχασμένη στη γωνία, αναφωνώ πως αυτή είναι η νέα Ελλάδα.

Να υπενθυμίσω μόνο για όσους παραξενεύτηκαν με τη διατύπωση ότι «δεν υπάρχει το εκτός κειμένου» τις προάλλες, εδώ στη LifO, την απαίτηση του Γιούνκερ και του Όλι Ρεν: «Για να ισχύσει η συμφωνία, όλα πρέπει να επιβεβαιωθούν on paper». Ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Καρατζαφέρης, ο Παπαδήμος και ο Προβόπουλος και μαζί τους ολόκληρη η Ελλάδα, όλοι εμείς που τούς ανεχόμαστε, υπάρχουμε μόνο στα χαρτιά. Εκτός κειμένου παραμονεύει το ανυπόγραφο χάος - χρέος.

Ο ποιητής Τάκης Σινόπουλος, εκτός ζωής αλλά ποτέ άλλοτε τόσο βαθιά εντός του μέλλοντός του, μέσα στο ποίημα συμπληρώνει:

«Πρέπει να φύγεις από εκεί που είσαι και να γυρέψεις τη θέση σου, που σού ανήκει άλλωστε - εντός, μέσα στην πραγματικότητα. Βέβαια, εγώ δεν ξέρω ποια είναι αυτή η πραγματικότητα, δεν την είδα ποτέ και πουθενά».

Ούτε κι εγώ το ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι το χαρτί με τις υπογραφές όσων με εκπροσωπούν στα χαρτιά. Με τυλίγουν σε μια κόλλα χαρτί. Διότι «εκτός κειμένου» -το λέει ο Γιούνκερ και ο Ρεν- δεν υπάρχω.

Και πάλι ο Σινόπουλος εντός κειμένου: «Έχει ανοίξει το κορμί σου όλες τις πόρτες του και μπαίνουν μέσα του τα πάντα, τρέφεσαι και λεηλατείσαι. Παρ’ όλα αυτά, αργότερα πέφτεις και κοιμάσαι σαν κτήνος. Την άλλη μέρα ακμαίος, δε συνέβη τίποτα».

Πώς να συμβεί αφού πέφτεις και κοιμάσαι σαν κτήνος; 

Ακμαίος την άλλη μέρα το πρωί, κτήνος αποβραδίς. Ακμαίο κτήνος δηλαδή.

Πράγματι, «δεν απομένει παρά να χάσεις τ’ αρχίδια σου, να γυρίσεις ξερός στον τοίχο και να πεθάνεις». (Τάκης Σινόπουλος, Συλλογή ΙΙ, εκδ. Ερμής, σελ. 315)

Διαπιστώνω πως ο μόνος τρόπος της συνάντησης με τα κείμενα που γράφω εδώ είναι η αποτυχία. Είναι όμως και ο μοναδικός τρόπος πραγματοποίησης της σχέσης μου με τον αναγνώστη. Θέλω να πω πως κάθε κείμενό μου ξαστοχεί εξαρχής. Γι’ αυτό να μη ζητούν πολλά από ένα κείμενο που το αντικείμενό του είναι η αποτυχία. Ευφυείς αναλύσεις, σχόλια επί σχολίων: έχω πια την πεποίθηση πως όλα γράφονται συνυπογεγραμμένα με κάποιον τρίτο. Κι όλα συμβαίνουν γιατί στο «γλωσσολογάδικο» της δημοσιογραφίας το «να λες μένει ξεχασμένο πίσω απ’ ό,τι λέγεται σε ό,τι ακούγεται». Στην κουζουλάδα αυτή του Ζακ Λακάν οι σχολιαστές του συνιστούν ψυχραιμία, προτείνοντας το ρηματικό υποκείμενο να γίνεται κατανοητό όπως στη φράση: «Να μιλάς με γεμάτο το στόμα είναι αγένεια». Προφανώς, διότι το στόμα των περισσότερων δημοσιογράφων είναι γεμάτο από τα χαλίκια της διανοητικής βραδυγλωσσίας, το χέρι τους βαρύ από τη σκοπιμότητα ενός «γράφω» επαγγελματικά και όχι ενός «γράφομαι» ερασιτεχνικά.

Πλήρωσα ακριβά την εγγραφή μου στους καταλόγους της αδιάλειπτης δημοσιότητας, αλλά μονολόγησα μια ζωή δημόσια, διαπιστώνοντας πως τίποτα δεν επέστρεψε σε μένα εκτός απ’ το κακομαθημένο επίθετο. Τίποτα δεν έμαθα για τον εαυτό μου από τη δημοσιότητα. Με την ποίηση είναι άλλο πράγμα. Ο Μοντάλε σε μια φανταστική συνέντευξή του (περιοδικό Δέντρο, τεύχος 183-184) σημειώνει και αυτός πως η ποίηση είναι μέρος της ζωής κάποιου που στην ουσία δεν ζει, αλλά πως αυτό διόλου δεν σημαίνει ότι ένας ποιητής απαρνιέται τη ζωή. Αντίθετα, η ζωή είναι αυτή που «αναλαμβάνει να τού ξεφύγει».

Και για να τελειώνουμε, από τη σκοπιά αυτού του πολέμου της ζωής εναντίον της ζωής, ο ποιητής μπορεί να ισχυριστεί ότι η γραφή τού φυλάει τη διαφορά του με τη ζωή η οποία φυλάει το ποίημα.

YΓ.: Στην ευρυγώνια φωτογραφία της ορκωμοσίας του υπουργικού συμβουλίου («Καθημερινή» της Κυριακής), αγγίζοντας τον ώμο ο ένας του άλλου, αυτά τα χάλκινα κύμβαλα που μας κυβερνούν δέχονται -σκυμμένοι ελαφρά προς τα εμπρός- σαν τους καλούς αγωγούς τα κιλοβάτ απιστίας που παράγει το πολιτικό μας σύστημα, περιλαμβανομένων των παπάδων με τα εξαπτέρυγά τους.

Μια ανθρώπινη γεννήτρια θανατηφόρου ρεύματος χωρίς ασφάλειες και γειώσεις. ΚΙΝΔΥΝΟΣ - ΘΑΝΑΤΟΣ

Αρχείο
0

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ