Πέρα από την Αθήνα

Facebook Twitter
0

Όταν ζητήσαμε αυτό το κείμενο, περιμέναμε αληθινό know-how, ειδυλλιακές εικόνες και tips για μέρη που δεν ξέρουμε και θα ‘πρεπε να πάμε. Ήτανε παραμονές Πάσχα και θέλαμε ένα ωραίο ταξιδιωτικό ρεπορταζ. Αυτό που λάβαμε, δεν ήταν βεβαίως αυτό. Ήταν όμως ένα από τα ομορφότερα κείμενα που έχουμε δημοσιεύσει ποτέ. Διαβάστε το, ίσως κάποια μέρη να μην υπάρχουν πια (ζούμε στη χώρα που δεν έχει μνήμη) και δείτε την Ελλάδα κάπως αλλιώς. Ίσως όπως είναι στην πραγματικότητα. Το κείμενο δημοσιεύτηκε στις 23/3/2006

1. Oία, Σαντορίνη. Δισεκατομμύρια φωτογραφίες με βρώμικες φτέρνες, καμένες πλάτες, κόκκινα μάτια, πατημασιές από σαγιονάρες στον ασβέστη, φιλιά που μυρίζουν τζατζίκι και ήλιους που δύουν σε δισεκατομμύρια κορνίζες πάνω σεδισεκατομμύρια τζάκια τοποθετημένες δίπλα ακριβώς σε φωτογραφίες από αρραβώνες. Εννοείται ντίτζιταλ.

2. Παπά Νερό, Πήλιο. Το μόνο μέρος που μπορείς να δεις το κοτσιδάκι του Σαββόπουλου βρεγμένο. Μια πάρα πολύ μεγάλη παραλία με μια ταβέρνα που έχει πολύ κόσμο και με άλλη μια ταβέρνα που δεν έχει καθόλου κόσμο. Μερικά τρισάθλια ενοικιαζόμενα προσπαθούν απεγνωσμένα να χαλάσουν το τοπίο, αλλά δεν τα καταφέρνουν ακόμα.

3. Ταβέρνα ο Πέτρος, Xώρα, Σέριφος. Είναι τραγική η στιγμή που θα διαπιστώσεις ότι η μάνα σου τελικά δεν μαγειρεύει καλά.

4. Xώρα, Αμοργός. Ζευγάρια που τα φτιάξανε πριν από λίγο καιρό ξεπετάγονται από πα-ντού, διψασμένα για ζεστό ρακόμελο. Τρώνε, πίνουν, κατουράνε, κολυμπάνε και ακούνε Μάλαμα αγκαλιά. Χαμουρεύονται παντού. Ορκίζονται πως αγαπιούνται, σκέφτονται να παντρευτούνε, χωρί-ζουνε και του χρόνου ξαναπάνε με άλλες παρέες. Κωνσταντίνε, πιάσε σε παρακαλώ, αγάπη μου, τα μαλλιά σου κοτσίδα, γιατί με γαργαλάνε.

5. Αφετηρία λεωφορείων, Μύκονος. Το πιο όμορφο μέρος του νησιού γεμάτο ζαλισμένα δεκαεξάχρονα που η ανάσα τους μυρίζει σφηνάκια καρπούζι. Ξερνάνε πάνω στις Hawaianas και ψάχνουν το κινητό τους που έχουν ξεχάσει πάνω σε ένα σκαμπό του Super Paradise.

6. Άγιος Παντελεήμονας, Πλαταμώνας. Η πατσαβουρόπιτα είναι γλυκό. Το τέλος σου επίσης.

7. Ταβέρνα ο Ματσός, Κρανιά, Τρίκαλα. Το χωριό τον χειμώνα ερημώνει. Τα κλειδιά όλων των σπιτιών τα κρατάει ο μόνος -μάλλον- άνθρωπος που ζει εκεί μετά τον Νοέμβρη. Ο Ματσός. Γύρω στα 50, με πολύ τρίχα σε αυτιά και μύτη. Για να φας στην ταβέρνα πρέπει πρώτα να τον ξυπνήσεις.Για να φύγεις από την ταβέρνα πρέπει πρώτα να τον κοιμήσεις. Στου Ματσού την κουζίνα βρέθηκε η μεγαλύτερη τηγανητή πατάτα του κάμπου, που είχε μήκος 16 εκατοστά. Μια φίλη που ήπιε πολύ κρασί, φόρεσε ένα αραχνοΰφαντο λευκό φόρεμα και βγήκε στους δρόμους το βράδυ φωνάζοντας Γιακουμή, Γιακουμή. Κανείς δεν την ξαναείδε από τότε.

8. Νυχτερινό κέντρο Απρόοπτο, Διδυμότειχο. Ερεθισμένοι φαντάροι κάνουν κύκλους γύρω από αρχαιοελληνικές κολώνες από φελιζόλ κάτω από τους ρυθμούς αξέχαστων επιτυχιών της δεκαετίας του ενενήντα. Πάντα σκοτεινό. Η ιδιοκτήτρια δουλεύει και ως κομμώτρια τα πρωινά.

9. Χωριό Λάκκοι, Χανιά. Το πιο ωραίο τοστ ζαμπόν-τυρί χαζεύοντας τα Λευκά Όρη πάνω απ' το κεφάλι σου. Αν κάτι σαν μαύρη σκιά περάσει μπροστά από τα μάτια σου, μη σκιάζεσαι. Είναι ο Σόμμερ με τη μηχανή που κατεβαίνει σταΧανιά να αγοράσει ζελέ.

10. Κουτούκι «Βάγιας», Καλαμάτα. Καλέ, πώς βρέθηκα αγκαλιά με τον συνταξιούχο από το απέναντι τραπέζι; Και ποιο είναι το τραπέζι μου;Πώς ήξερα τους στίχους «είν' ο ντουνιάς παράλογος χωρίς πιοτό και ζάλη, μοιάζει σοφός που σκέφτεται με αλλουνού κεφάλι»; Αχ καλέ, το μασελάκι σας δεν είναι αυτό στη σαλάτα; Ζαλίζομαι.

11. Λαγανάς, Ζάκυνθος. To σανδάλι βυθίζεται μέσα σε μια λακκούβα με μπύρα. Τα εκατο-ντάδες neon δεν φωτίζουν αρκετά. Παλιά εκεί γεννούσαν οι χελώνες. Τώρα γεννάνε οι Αγγλίδες, που κάποιος τις κόλλησε στον τοίχο κάτω από τη μεγάλη οθόνη της τηλεόρασης που έπαιζε ManchesterUnited-Liverpool. Μαγικό μέρος. Αν δεις έναν άντρα με άφρο μαλλί να περνάει τον δρόμο,μην του πεις “Ι love you. Let's fuck”. Είναι Έλλη-νας. Τον φωνάζουν «το μικρόφωνο».

12. Hotel Ηanikian, Κινέττα. Σεβεντίλα ξενοδοχείο παύλα πολυκατοικία. Τον χειμώνα ζουν μόνο Ταϊλανδοί και Πορτογάλοι εργάτες τηςMotoroil. Σκονισμένοι διάδρομοι, μια πισίνα με βρώμικο νερό και μικρά μπαλκόνια με πλυμένα φανελάκια. Αν δεις την «Κινέττα» του ΓιώργουΛάνθιμου, θα καταλάβεις.

13. 90, 90ο χλμ. εθνικής οδού Αθηνών-Λαμίας. Παππούδες που πήγαν στην Αθήνα, στον γιατρό τρώνε τουλούμπες και κοιτάνε πίσω από τους χοντρούς κοκάλινους σκελετούς το τίποτα.Αναρωτιέσαι αν θα σε καταλάβει κανείς άμα βάλεις μέσα στην τσάντα λίγο χαλβά Φαρσάλων. Αναρωτιέσαι τι σκέφτονται οι υπάλληλοι την ώρα που σου φτιάχνουν το φραπέ, πού ζουν, τι φορά-νε κάτω από τις στολές, τι φοράνε κάτω από τα ρούχα τους. Σταμάτα, κατουριέσαι, δεν κατουριέσαι.

14. Παραλία Φιλιατρό, Ιθάκη. Οι μισοί από αυτούς που είναι ξαπλωμένοι σ' αυτή την παραλία δεν φαίνονται, γιατί είναι μέσα σε τάφους. Κολυμπάς πρόσθιο και βλέπεις τα καντήλια και τους σταυρούς από το νεκροταφείο να ανεβοκατεβαίνουν. Κάνε μακροβούτι, αλλά μην ανοίξεις τα μάτια σου. Αν άνοιγε καλοκαιρινή Dark Sun, εδώ θα άνοιγε.

15. Ξενοδοχείο Παυλίνα, Νηφορέικα, Πάτρα. Το φτιάξανε το '70. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αν αυτό που μυρίζει είναι καρπούζι κομμένο ή γρασίδι ποτισμένο. Φούσκωσε την πλαστική μπάλα και πέταξέ την ψηλά. Η Τζέλα, η Φιφή, η Λίζα, η Σίσσυ και η Μίκα δεν θα φοβηθούν να πηδήξουν. Τα μαγιό τους έχουν μπανέλες.

16. Κεντρική πλατεία, Ορεστιάδα. Οι κάτοικοι της πόλης, όταν βγαίνουν να πάρουν ψωμί και εφημερίδα, ρίχνουν μια στολή παραλλαγής πάνω τους, δένουν τις αρβύλες τους και κατεβαίνουν. Παντού γύρω σου ταξίαρχοι, δόκιμοι, λοχίες, επιλοχίες, δεκανείς, θαλαμοφύλακες και σκοποί. Ο Τσακ Νόρις δουλεύει σερβιτόρος σε ένα μαγαζί με μπουγάτσες και ο Τζον Ράμπο έχει περίπτερο. Θέλεις να τρέξεις γρήγορα σπίτι σου και να ξαναδείς στο βίντεο την ταινία «17 σφαίρες για έναν άγγελο» με τη Μαίρη Βιδάλη.

17Λιμάνι, Σπέτσες. Όταν φτάσεις στο λιμάνι, ρώτα για κάποιον Παναγιώτη που παλιά εί-χε ένα μηχανάκι που το λέγαν Happy Boy και μετέφερε βαλίτσες και μετά βαρέθηκε και σταμάτησε να κουβαλάει βαλίτσες. Αν δεν τον βρεις, σήκω φύγε.

18. Μοναστήρι Χοζοβιώτισσας, Αμοργός. Βάλε στα ευαίσθητα το τελευταίο ματωμένο σου κολάν.

19. Πούντα, Πάρος. Βγάλε από τα ευαίσθητα το πρώτο ματωμένο σου κολάν.

20. Εξοχικό Ζωζώς Σαπουντζάκη, Κινέττα. Άφησε στο κατώφλι 10 πανέρια γαρύφαλλα, φίλα το χώμα και φύγε.

21. Πρώην εξοχικό Αλίκης Βουγιουκλάκη, Άγιος Ιωάννης Θεολόγος. Πλέον έχει πουληθεί,αλλά ξέρεις ότι κάποτε εκεί μέσα έτρεχε η Αλίκη από το χολ στο καθιστικό κουνώντας αριστερά δεξιά το κεφάλι της ούτως ώστε να κουνιούνται και τα μαλλιά της. Το σπίτι έχει μια ψηλή μάντρα γύρω-γύρω, αλλά μπορείς να καταλάβεις σε τι όμορφο μπαλκόνι πέρναγε τα καλοκαίρια της η Λίζα Πετροβασίλη με τη Γιαδικιάρογλου.

22. Εστιατόριο το Μαϊστράλι, Κρητικά, Ρόδος. Είναι πιτσαρία.

23. Μήλος. Εσύ και η παρέα παίρνετε το πρωινό σας στο λιμάνι του Αδάμαντα. Όλοι λένε ότι η Μήλος είναι το γραφικότερο νησί των Κυκλάδων, αλλά εσύ διαφωνείς, γιατί θεωρείς την Τήνο γραφικότερη και εκείνη τη στιγμή ο Ανδρέας Μικρούτσικος με άνετη λευκή λινή πουκαμίσα κάνει ένα πέρασμα από το οπτικό σου πεδίο.Κι εσύ δεν έχεις πια λόγο να διαφωνείς με τους άλλους.

24. Αράχωβα. Απ' εδώ είναι ο λουτροκαμπινές, απ' εδώ το κουζινάκι με όλα τα κομφόρ, περνάμε στη σάλα με το τζάκι, ψήστε άνετα ό,τι τραβάει η ψυχούλα σας, μπριζολίκια και τέτοια -για τα ξύλα μη νοιάζεστε, θα σας φέρει  ο Κώστας μου άμα τελειώσουνε. Ορίστε και τα κλειδιά, σας αφήνω τώρα γιατί έχω γύρισμα. Ευχαριστούμε, δεσποινίς Γωγώ.

25. Λιμάνι, Αντίπαρος. Ας μη βάζουμε ταμπέλες στη μουσική, ας μη χωρίσουμε το τραγούδι σε έντεχνο και εμπορικό, ας φάμε ακόμα ένα σουβλάκι με γύρο ακούγοντας Θανάση Παπακωνσταντίνου.

28. Σουβλατζίδικο Τάκα Τάκα Μαμ, Αλεξανδρούπολη. Μετανάστης που έφυγε για Γερμανία και γύρισε στην Ελλάδα για να ανοίξει σουβλατζίδικο, ψήνει μπιφτέκια και καλαμάκια χοιρινά μπροστά από φωτογραφίες ντοκουμέντα της επαγγελματικής ζωής του στην ξενιτιά. Ο σουβλατζής κηπουρός, ο σουβλατζής ταξιτζής, ο σουβλατζής οικοδόμος, ο σουβλατζής πωλητής παπουτσιών, ο καραγκιόζης φούρναρης.

29. Κάβο Ντόρο, Αιγαίο. Το σημείο που στο σαλόνι του σούπερ Ναϊάς αγκαλιάζονται τσιγγάνοι με μπαλαμούς, μωρά με μαμάδες, γριές με γέρους. Το σημείο που στο σαλόνι του σούπερ Ναϊάς ξερνάνε τσιγγάνοι σε μπαλαμούς, μωρά σε μαμάδες, γριές σε γέρους. Το πιο όμορφο σημείο του Αιγαίου.

30. Εστιατόριο Τασία, Φισκάρδο, Κεφαλλονιά. Ο Ναυαγός. Με τον 3 φορές προτεινόμενο για Όσκαρ, Τομ Χανκς.

31. Πάτμος. Που λες, Θεανώ μου, έκτακτο νησί η Πάτμος, κατανυκτική η ατμόσφαιρα, αλλά σα δε ντρέπονται που επιτρέψανε ηλιακούς θερμοσίφωνες δίπλα στο μοναστήρι. Όχι; Μα τότε τι είναι αυτό που γυαλίζει; Ποιος; Ποιος Φίλιππος Φωτιάδης;

32. Κυλλήνη, Πελοπόννησος. Η κωμόπολη που κανείς δεν μένει για παραπάνω από 2 ώρες. Νομίζεις πως όταν φτάσει το πλοίο, θα βγουν έξω από τα σπίτια και τα μαγαζιά οι κάτοικοι με βαλίτσες και θα τρέξουν στο λιμάνι για να φύγουν. Δυστυχώς δεν το κάνουν ποτέ.

33. Ισθμός, Kόρινθος. Περιπλανήσου στα ερείπια της αρχαίας σουβλακούπολης που έφτασε στη μεγαλύτερη ακμή της περί το 1970-80 μ.Χ., όπου, σύμφωνα με τον ιστορικό μελετητή, υπολογίζεται ότι ψήνονταν 60.000 καλαμάκια ημερησίως.

34. Ηotel Πέλαγος, Άγιος Μηνάς, Χαλκίδα. Πολλά πολλά κουκλάκια (συμπεριλαμβανομένης και της la bambola assassina), μπιμπελό,φιογκάκια, βαζάκια, καδράκια, κουτάκια, σουβενιράκια καλύπτουν κάθε τετραγωνικό εκατοστότου κτίσματος. Πολλά. Πάρα πολλά.

35. Τουριστικό περίπτερο, Δασύλλιο, Πάτρα. Στο κοκτέιλ της Μελίτας είχε ένα μαϊμουδάκι, στου Νικόλα μια γοργόνα, στης Σοφίας μια χάρτινη ομπρελίτσα και στου Χριστόφορου τίποτα. Η Μελίτα είχε τα μαλλιά της κότσο, ο Νικόλας καπελάκι, η Σοφία μεζ και ο Χριστόφορος χαίτη.

36. Σίμος, Ελαφόνησος. Όταν το γλυκό μελτέμι ξεβράζει στη χρυσή βελούδινη ακτή ε-κατομμύρια τζιβάνες.

37. Κεφαλλονιά. Στην ταβέρνα Ξηροπόταμος κάθεσαι στο τραπέζι Άγιος Αντώνιος ή Αγία Θέκλα κ.ο.κ. και παραγγέλνεις το πιάτο «πιτοπούλι» (καμία σχέση με πίτα και με κοτόπουλο). Αν ο συμπαθής ιδιοκτήτης θέλει, θα σου φέρει. Αν δεν θέλει, θα σου πει ότι τελείωσε και μετά θα δεις να το δίνει στα διπλανά τραπέζια Αγίων.

38. Η σπηλιά του Μπεκίρη, Άγιοι Ανάργυροι,Σπέτσες. Σύρσου μέσα, κρύψου πίσω από τα βράχια και αφουγκράσου τις ιαχές απ’ έξω. Γκό-οοοοορτζος, Γκόοοοοορτζος, Γκόοοοοορτζος. Η-συχία. Κι έπειτα... Μααααντάς, Μααααντάς...

39. Χίος. Στην καρδιά της πόλης, κάτω από την κεντρική πλατεία, μπες στο μαγαζί με τα πιο απίθανα τουρσιά και ανακάλυψε πώς γίνεται το πιο ξινό πράγμα στον κόσμο να γίνει ακόμα ξινότερο. Με δυο λέξεις: Τουρσί λεμόνι. Φεύγοντας βεβαιώσου ότι δεν έχεις ξεχάσει κανένα από τα παιδιά σου, γιατί σίγουρα θα το κάνουν τουρσί.

40. Άνδρος. Πόσο άδικα φέρθηκε αυτό το πανέμορφο νησί στον Γιάννη Βόγλη. Τίποτα άλλο δε θέλω να πω.

41. Εστιατόριο Αστραχάν, Χώρα, Ανάφη. Ο Αστραχάν αγαπάει την Αγαπία που μαγειρεύει. Παλιά είχαν το λεωφορείο του νησιού, αυτός οδηγούσε κι εκείνη ήταν ο εισπράκτορας, ό,τι κιαν σημαίνει αυτό.

42. Σπήλαια Δυρού. Μπες στη βάρκα, αδιαφόρησε για τις σημαντικές πληροφορίες σχε-τικά με τα αρχαιολογικά ευρήματα του σπηλαίου και απόλαυσε την περιγραφή του λυρικού βαρκάρη: η χρυσή βροχή, η θάλασσα των ναυαγίων, η άρπα, οι χλαμύδες, το σταυροδρόμι με τις Νηρηίδες και το λευκό αρκουδάκι, η πατούσα του Ποσειδώνα, η σοκολατένια σάλα, η κρεμασμένη αλεπού.

43. Δημαρχείο, Σύρος. Το είχε διαλέξει η Ρούλα για το Bravo Ρούλα. Σου λέει κάτι αυτό;

44. Λιμάνι, Σύμη. Τόσο όμορφο που θέλεις να ξεράσεις πάνω στη Ναζλί και στον Νίκο. Μοιάζει με σκηνικό του θεάτρου της Δευτέρας, αλλά πολύ πιο όμορφο και χωρίς τη Λίλα Καφαντάρη. Αν πετύχεις τον Σεργάκη στο νησί, παρακάλεσέ τον να σε πάει μια βόλτα με τη βάρκα του στη Νανού και να σου τραγουδήσει το «θάλασσα πλατιά, σ' αγαπώ, γιατί μου μοιάζεις».

45. Σουβλατζίδικο ο Σωτήρης, Ρίο, Πάτρα. Ο Σωτήρης μοιάζει με τον Ρίτσαρντ Γκιρ. Ο Σωτήρης έχει κρεμάσει τον Ρίτσαρντ Γκιρ στον τοίχο. Πρόσεξέ τον την ώρα που ψήνει και θα δεις με άλλο μάτι το Αμέρικαν ζιγκολό στο Star το Σάββατο.

46. Λίμνη, Καστοριά. Κοίτα το νερό και προσπάθησε να διαγράψεις από το μυαλό σου τη Μάρθα Καραγιάννη να λέει ότι η γούνα δεν θέλει λεφτά, μυαλό θέλει. Τι θα πει δεν μπορείς;

47. Παραλία, Καμένα Βούρλα. Το Super Paradise των ηλικιωμένων με χιλιάδες καφέ που προσφέρουν ποτό, γλυκό, σνακ, κρέπες σοκολάτα- μπανάνα-μπισκότο, κοκτέιλ, φρέσκους χυμούς, πίτσα, μακαρονάδα και αγκινάρες αλά πολίτα σε ένα όμορφο περιβάλλον από πέτρα και ξύ-λο, που όταν τα φώτα σβήσουν, τα decks παίρνουν φωτιά και η νύχτα χτυπάει κόκκινο. Όλα αυτά ανάμεσα στη θάλασσα και στην Εθνική.

48. Λιστόν, Κέρκυρα. Η Λουτσίντα κυκλοφορεί ακόμα ντυμένη από τα καλύτερα βεστιάρια και πάντα με κόκκινο κραγιόν. Λένε ότι αποτρελάθηκε όταν άκουσε τη δήλωση του Τόλη «Χάσαμε τη γυναικούλα μας, χάσαμε τη μανούλα μας» με αφορμή την ένταξη της Άντζελας Γκερέκου στη Βουλή.

49. Ικαρία. Θα γνωρίσεις τον Αργύρη Τσακαλία, οπότε και θα τον ρωτήσεις κοιτώντας τον στα μάτια αν ξέρει τον Σαρδανάπαλο.

50. Σκορπιός. Το νησί που δεν έχει πάει κανείς,αλλά όλοι έχουν την ίδια εικόνα στο μυαλό τους. Ο Αρίστος φορώντας μόνο ένα λευκό σορτσάκι χτυπάει το χέρι στο τραπέζι, ενώ μιλάει στο τηλέφωνο με τη Χριστίνα στο Μπουένος Άιρες και ταυτόχρονα ο Αλέξανδρος κάνει κύκλους με ένα αεροπλάνο πάνω από το νησί, ενώ ταυτόχρονα η μικρή Αθηνά καβαλάει ένα πουλάρι στην παραλία. Ίσως γι' αυτό και δεν έχει πάει κανείς.

Αρχείο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ