Πόσοι είναι, ποιοι είναι, τι ψηφίζουν
H εταιρία δημοσκοπήσεων VPRC πραγματοποιησε τηλεφωνικά τον περασμένο Μάρτιο μια πανελλαδική έρευνα σχετικά με το προφίλ των κυνηγών που ασχολούνται με το συγκεκριμένο «σπορ» στη χώρα μας.
Το πρώτο συμπέρασμα της έρευνας αυτής σχετίζεται με τον πραγματικό αριθμό των κυνηγών. Εντοπίζεται σημαντική και διόλου αμελητέα διάσταση ανάμεσα στα επίσημα στοιχεία για τον αριθμό των κυνηγών και τον αριθμό όσων δηλώνουν ότι έχουν ως «χόμπι» το κυνήγι.
230.000 οι παράνομοι κυνηγοί
Ο αριθμός των κυνηγών στη χώρα μας, όπως προσδιορίζεται από τα επίσημα στοιχεία, είναι περίπου 270.000. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, ο αριθμός των ανδρών 18 ετών και άνω, που έχουν ως «χόμπι» το κυνήγι, είναι περίπου 500.000.Ο αριθμός όσων κυνηγούν χωρίς άδεια προσδιορίζεται στα 230.000 άτομα.
Ενδεχομένως με αυτό το εύρημα να ερμηνεύονται τα φαινόμενα ανεξέλεγκτης χρήσης κυνηγετικών όπλωνκαι τελικά βάναυσης συμπεριφοράς σε ζώα (που είναι ή δεν είναι θηράματα) αλλά και προς τα κυνηγετικά σκυλιά (συνθήκες ανεξέλεγκτης εκτροφής, διαβίωσης, μεταφοράς, εγκαταλείψεις, εκτελέσεις), καθώς και άλλες συμπεριφορές που μόνο να υποθέσουμε μπορούμε.
Το δεύτερο συμπέρασμα το οποίο προκύπτει σχετίζεται με την πολιτική τοποθέτηση και την εκλογική συμπεριφορά. Περισσότερους κυνηγούς θα συναντήσουμε στους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας (19 %) και της Χρυσής Αυγής (23 %).
VPRC: ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΩΝ ΚΥΝΗΓΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Εισαγωγή
Είναι γεγονός ότι σε κάποιες περιπτώσεις αρκούν τυχαία περιστατικά, προκειμένου να ενεργοποιήσουν μια ερευνητική προσέγγιση. Θέματα τα οποία στην καθημερινότητα θεωρούνται «αυτονόητα», δεν έχουν τύχει διερεύνησης. Με αφορμή μια σειρά από περιστατικά θανάτωσης / δολοφονίας ζώων συντροφιάς με χρήση κυνηγετικών όπλων η VPRC στο πλαίσιο της εταιρικής υπευθυνότητας και σε συνεργασία με τη δημοσιογράφο Ελένη Ηλιοπούλου, που είναι η δημιουργός και η διαχειρίστρια της σελίδας www.zoosos.gr, προσεγγίζει ερευνητικά το φαινόμενο που αφορά στη διερεύνηση των κοινωνικών και πολιτικών χαρακτηριστικών, όσων ασχολούνται με το κυνήγι.
Ας δούμε λοιπόν τα χαρακτηριστικά όσων έχουν ως «χόμπι» το κυνήγι. Κατ’ αρχάς, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε μια σημαντική διαφοροποίηση ανάμεσα στα πραγματικά στοιχεία και αυτά που προκύπτουν από την δειγματοληπτική έρευνα. Ο αριθμός των κυνηγών στην Ελλάδα, όπως προσδιορίζεται από τα επίσημα στοιχεία, είναι περίπου 270.000.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, ο αριθμός των ανδρών 18 ετών και άνω, που έχουν ως «χόμπι» το κυνήγι, είναι περίπου 500.000. Έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στα επίσημα στοιχεία, καθώς και στα ευρήματα της ποσοτικής έρευνας κάνουμε την υπόθεση ότι περίπου 230.000 άνδρες στην Ελλάδα κυνηγούν (χρησιμοποιούν κυνηγετικά όπλα) χωρίς άδεια.
Παρακάτω παρατίθενται, εντελώς ενδεικτικά, κάποια από τα περιστατικά, τα οποία έχουν αντληθεί από σχετικά sites στο internet. Ο αριθμός των «άδηλων» περιπτώσεων πυροβολημένων ζώων είναι πραγματικά άγνωστος, κατά πάσα πιθανότητα το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελληνική επαρχία και εκτός αστικού ιστού είναι αδύνατον να προσδιοριστεί.
Στις τοπικές κοινωνίες αυτά τα περιστατικά δεν αξιολογούνται αρνητικά και φυσικά δεν δημοσιοποιούνται και λαμβάνοντας υπ’ όψη το ανάγλυφο της χώρας μας άγνωστος αριθμός περιστατικών αλόγιστης χρήσης κυνηγετικών όπλων δεν δημοσιοποιείται.
Στο παρελθόν η VPRC έχει πραγματοποιήσει έρευνα για την κακοποίηση των ζώων συντροφιάς την οποία μπορείτε να δείτε εδώ:
Ωστόσο, είναι μια πραγματικότητα ότι όλα τα ζητήματα, που σχετίζονται με τη διαχείριση της πανίδας (αστικής και μη) μέχρι τώρα δεν έχουν τύχει σοβαρής και υπεύθυνης προσοχής.
Φαινόμενα λαθροθηρίας, κακοποίησης και εν γένει αντιδεοντολογικής συμπεριφοράς, παρά το γεγονός ότι υφίσταται ένα ισχυρό νομικό οπλοστάσιο, δεν έχουν αποτελέσει προτεραιότητα, όχι μόνο ως προς την πρόληψη, αλλά και ως προς την καταστολή. Είναι απαραίτητο να συγκεντρωθούν στοιχεία είτε μέσα από πραγματοποίηση ερευνών είτε μέσα από συστηματική επεξεργασία των δεδομένων που υπάρχουν, ώστε να αποτελέσουν εργαλεία ουσιαστικής και αποτελεσματικής παρέμβασης
Κύρια υπόθεση της έρευνας αποτέλεσε ότι η συντριπτική πλειονότητα (κυρίως από εμπειρική παρατήρηση) των κυνηγών αποτελούν οι άνδρες και κατά συνέπεια, ρωτήθηκε ο ανδρικός πληθυσμός. Συμπεράσματα σε σχέση με τη εξέλιξη του φαινομένου δεν είναι δυνατόν να εξαχθούν και αυτό γιατί δεν υπάρχουν σχετικά στοιχεία για το παρελθόν.
Επίσης, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι τα ευρήματα της έρευνας δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τα στοιχεία που τηρεί η πολιτεία. Αυτό δεν αποτελεί αντικείμενο ερευνητικής προσέγγισης. Αποτελεί αποτέλεσμα απογραφικής διαδικασίας από τις αρμόδιες αρχές, που παραχωρούν τις άδειες κυνηγιού, άδειες κατοχής σχετικού εξοπλισμού (κυνηγετικές καραμπίνες), ώστε να υπάρχουν ακριβή και αξιόπιστα στοιχεία όσον αφορά στη γεωγραφική κατανομή, στις ηλικιακές κατηγορίες και κυρίως στην εκπαίδευση.
Η διερεύνηση της πολιτικής συμπεριφοράς όσων έχουν ως «χόμπι» το κυνήγι, αποτελεί αποκλειστικά ερευνητική προσέγγιση και παρουσιάζει ενδιαφέρον όπως θα διαπιστώσετε στη συνέχεια.
Όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα της έρευνας, το 13% του ανδρικού πληθυσμού έχει ως «χόμπι» το κυνήγι. Το στατιστικό σφάλμα προσδιορίζεται στις +/- 3 ποσοστιαίες μονάδες και η εκτίμηση του πληθυσμού σε αριθμό προσδιορίζεται περίπου στα 509.643 άτομα.
Διάγραμμα 1: Προφίλ Κυνηγών και μη Κυνηγών
Διάγραμμα 2: Ηλικιακή κατηγορία
Η ηλικιακή κατηγορία ανδρών 35-44 ετών είναι κυνηγοί σε ποσοστό 19%, δηλαδή περίπου 1 στους 5 ασχολείται με το κυνήγι. Ελάχιστα μικρότερο ποσοστό, 18%, συγκεντρώνει η ηλικιακή κατηγορία 18-24. Από 45 ετών και πάνω, τα ποσοστά των κυνηγών κυμαίνονται από 14% έως 12%. Υψηλό σχετικά ποσοστό 13% εμφανίζει η ηλικιακή κατηγορία 65 ετών και άνω. Ωστόσο, μετά το όριο των 75 ετών το ποσοστό των κυνηγών μειώνεται σε μεγάλο βαθμό.
Αυτό ερμηνεύεται γιατί στις ηλικίες πάνω από 75 ετών εμφανίζονται προβλήματα αντίληψης, όρασης, κινητικότητας, αστάθειας, καθώς και άλλα προβλήματα υγείας. Το χαμηλότερο ποσοστό (6%) εμφανίζει η ηλικιακή κατηγορία 25-34 ετών. Αυτό ενδεχομένως εξηγείται από το γεγονός ότι αυτή η κατηγορία ανδρών έχει ως προτεραιότητα άλλες δραστηριότητες που σχετίζονται με τα τρέχοντα κοινωνικά στερεότυπα όπως εργασία, οικογένεια και κοινωνική αποκατάσταση. Επίσης, δεν πρέπει να αγνοηθεί το γεγονός ότι μέχρι τώρα δεν γίνεται από τις αρμόδιες αρχές επανεκτίμηση της ικανότητας κατοχής άδειας κυνηγιού σε σχέση με την ηλικία.
Διάγραμμα 3: Επίπεδο Εκπαίδευσης
Εξετάζοντας τον πληθυσμό των κυνηγών σε σχέση με το επίπεδο εκπαίδευσης, προκύπτει ότι ο αριθμός των κυνηγών στα χαμηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης αυξάνεται. Μόλις το 8% του ανδρικού πληθυσμού όσων κατέχουν ανώτερη / ανώτατη εκπαίδευση δηλώνουν κυνηγοί. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες και διαμορφώνεται στο 15% σε όσους είναι μέσης εκπαίδευσης (απόφοιτοι γυμνασίου / λυκείου ή μερικών τάξεων αυτών). Στη συνέχεια το ποσοστό αυξάνεται ακόμη περισσότερο, κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες, και διαμορφώνεται στο 17% σε όσους είναι απόφοιτοι δημοτικού ή μερικών τάξεων του δημοτικού.
Διάγραμμα 4: Κατά Θέση στην απασχόληση
Στη συνέχεια, εξετάζεται ο πληθυσμός των κυνηγών ως προς την επαγγελματική ιδιότητα. Πρέπει φυσικά να λαμβάνεται υπ’ όψη ότι πρόκειται αποκλειστικά για ανδρικό πληθυσμό. Στην επαγγελματική κατηγορία των εργοδοτών και γενικότερα όσων εργάζονται για δικό τους λογαριασμό και δεν είναι μισθωτοί, περίπου δύο στους δέκα έχουν ως χόμπι το κυνήγι. Σε αυτήν την κατηγορία, δηλαδή, εμφανίζεται το υψηλότερο ποσοστό κυνηγών (18%).
Στην επαγγελματική κατηγορία των μισθωτών παρατηρείται σημαντική διαφοροποίηση ανάμεσα στους μισθωτούς του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. Ενώ στην κατηγορία των μισθωτών του δημοσίου το 13% δηλώνουν κυνηγοί, το ποσοστό στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα είναι μόλις 3%.
Επίσης, και στις κατηγορίες των άνεργων, των συνταξιούχων, των φοιτητών και όσων δεν δηλώνουν επαγγελματική ιδιότητα, τα ποσοστά των κυνηγών ανά κατηγορία είναι εμφανώς υψηλότερα από το ποσοστό των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα. Αναλυτικά έχουν ως εξής: άνεργοι 14%, συνταξιούχοι 14%, φοιτητές 13% κι όσοι δεν δηλώνουν ιδιότητα 17%. Η διαφοροποίηση κυρίως εδράζεται στην ύπαρξη ελεύθερου χρόνου, στην οικονομική κατάσταση, κ.λπ.
Επίσης δεν πρέπει να αγνοηθεί το γεγονός ότι στην κατηγορία των αυτοαπασχολούμενων ανήκουν οι αγρότες και όπως θα δείτε στη συνέχεια στις αγροτικές περιοχές δύο στους δέκα δηλώνουν ότι έχουν ως χόμπι το κυνήγι.
Διάγραμμα 5: Κατά αστικότητα
Τα ποσοστά των ανδρών που δηλώνουν κυνηγοί αυξάνονται, όσο απομακρυνόμαστε από τα αστικά κέντρα. Ειδικότερα, τα ποσοστά διπλασιάζονται από τα αστικά κέντρα στις αγροτικές περιοχές: ενώ στα αστικά κέντρα, 1 στους 10 δηλώνει κυνηγός (ποσοστό 10%), στις αγροτικές περιοχές 2 στους 10 δηλώνουν κυνηγοί και το ποσοστό διαμορφώνεται στο 20%. Στα ημιαστικά κέντρα (πληθυσμός πάνω από 2.000 κατοίκους) το ποσοστό των ανδρών που δηλώνουν κυνηγοί διαμορφώνεται στο 14%.
Διάγραμμα 6: Κατά γεωγραφική περιφέρεια
Εξετάζοντας τον ανδρικό πληθυσμό ανά περιφέρεια, το υψηλότερο ποσοστό όσων δηλώνουν ότι έχουν ως χόμπι το κυνήγι (40%) εμφανίζεται στο Βόρειο Αιγαίο και στην περιφέρεια της Ηπείρου (31%).Τα χαμηλότερα ποσοστά παρατηρούνται στο Νότιο Αιγαίο και στην περιφέρεια της Θεσσαλίας (6%) Ακολουθούν οι υπόλοιπες περιφέρειες με ποσοστά που κυμαίνονται από 21 έως 11 ποσοστιαίες μονάδες όπως φαίνεται και στον σχετικό πίνακα.
Διάγραμμα 7: Πρόθεση Ψήφου (κατά κυνηγούς / μη κυνηγούς)
Στη συνέχεια, και πάντα όσον αφορά στον ανδρικό πληθυσμό 18 ετών και άνω, ιδιαίτερο ενδιαφέρον εμφανίζουν οι διαφοροποιήσεις που παρατηρούνται, ως προς την πρόθεση ψήφου ανάμεσα σε αυτούς που δηλώνουν ότι έχουν ως χόμπι το κυνήγι και σε αυτούς που δεν δηλώνουν κυνηγοί. Σημειώνεται ότι η πρόθεση ψήφου αφορά αποκλειστικά τον ανδρικό πληθυσμό και η σύγκριση γίνεται ανάμεσα στο γενικό σύνολο και στις δύο υποομάδες, αυτή των κυνηγών και την άλλη των μη κυνηγών.
Στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας, ενώ στο γενικό πληθυσμό των ανδρών η πρόθεση ψήφου διαμορφώνεται στο 26%, στην υποομάδα των κυνηγών το ποσοστό αυτό αυξάνεται κατά 9% ποσοστιαίες μονάδες και διαμορφώνεται στο 34%. Ταυτόχρονα παρατηρείται αμελητέα διαφοροποίηση (μόλις μια ποσοστιαία μονάδα διαφορά) ανάμεσα στη συμπεριφορά του γενικού πληθυσμού και στην συμπεριφορά της υποομάδας των μη κυνηγών.
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής. Ενώ στο γενικό πληθυσμό των ανδρών, η πρόθεση ψήφου διαμορφώνεται στο 14%, στην υποομάδα των κυνηγών το ποσοστό αυτό αυξάνεται κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες και διαμορφώνεται στο 21%.
Ταυτόχρονα παρατηρείται μικρή διαφοροποίηση (μόλις δύο ποσοστιαίες μονάδες διαφορά) ανάμεσα στη συμπεριφορά του γενικού πληθυσμού και στην στη συμπεριφορά της υποομάδας των μη κυνηγών. Σε τρία πολιτικά κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ΠΑΣΟΚ και Ανεξάρτητους Έλληνες δεν παρατηρούνται σημαντικές διαφορές ανάμεσα στη συμπεριφορά του γενικού πληθυσμού των ανδρών και στις δύο υποομάδες (κυνηγών και μη κυνηγών).
Στις περιπτώσεις του ΚΚΕ και της Δημοκρατικής Αριστεράς και του «Άλλο κόμμα», τα ποσοστά που εμφανίζονται στην υποομάδα των μη κυνηγών συνάδουν με τη συμπεριφορά του γενικού πληθυσμού των ανδρών, ενώ τα ποσοστά που εμφανίζει η υποομάδα των κυνηγών είναι σαφώς χαμηλότερα από αυτά του γενικού πληθυσμού.
Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η ιδιότητα του κυνηγού διαφοροποιεί την πρόθεση ψήφου μόνο στα κόμματα της Νέας Δημοκρατίας και της Χρυσής Αυγής. Με απλά λόγια η εκλογική βάση των δύο αυτών κομμάτων βλέπει με πολύ μεγαλύτερη συμπάθεια το κυνήγι, αν συγκριθεί με τις εκλογικές βάσεις των υπολοίπων κομμάτων.
Διάγραμμα 8: Πρόθεση ψήφου κυνηγών/ μη κυνηγών
Κατά κόμμα
Στον πίνακα παρουσιάζονται τα ποσοστά των κυνηγών και μη κυνηγών ανά κόμμα. Συνεκτιμώντας ότι τα ποσοστά στο γενικό πληθυσμό των ανδρών είναι 86,8% μη κυνηγοί και 13,2% κυνηγοί, η μεγαλύτερη διαφοροποίηση από τη συμπεριφορά του γενικού πληθυσμού παρατηρείται στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής και της Νέας Δημοκρατίας. Συγκεκριμένα τα ποσοστά έχουν ως εξής:
· όσοι δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν Χρυσή Αυγή, σε ποσοστά, 22,9% κυνηγοί και 77,1% μη κυνηγοί
· όσοι δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία, σε ποσοστά, 19,1% κυνηγοί και 80,9% μη κυνηγοί
· όσοι δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, σε ποσοστά, 15,8% κυνηγοί και 84,2% μη κυνηγοί
· όσοι δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, σε ποσοστά, 14,9 % κυνηγοί και 85,1% μη κυνηγοί
· όσοι δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν Δημοκρατική Αριστερά, σε ποσοστά, 5,9% κυνηγοί και 94,1% μη κυνηγοί
· όσοι δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΚΚΕ, σε ποσοστά, 4,3% κυνηγοί και 95,7% μη κυνηγοί
· όσοι δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν «Άλλο κόμμα», σε ποσοστά, 0% κυνηγοί και 100% μη κυνηγοί
· όσοι δηλώνουν Αναποφάσιστοι, σε ποσοστά, 3,8% κυνηγοί και 96,2% μη κυνηγοί
Η εκλογική συμπεριφορά όσων δήλωσαν ότι δεν θα πάνε να ψηφίσουν και όσων δεν θέλησαν να απαντήσουν δεν διαφοροποιείται σημαντικά από την συμπεριφορά του γενικού πληθυσμού των ανδρών.
Ως σύνοψη
Είναι γεγονός ότι στο παρελθόν δεν έχει επιχειρηθεί παρόμοια ερευνητική προσέγγιση και κατά συνέπεια δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την διαμόρφωση των ευρημάτων με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο προκύπτουν δύο βασικά συμπεράσματα.
Το πρώτο συμπέρασμα σχετίζεται με τον πραγματικό αριθμό των κυνηγών. Εντοπίζεται σημαντική και διόλου αμελητέα διάσταση ανάμεσα στα επίσημα στοιχεία για τον αριθμό των κυνηγών και τον αριθμό όσων δηλώνουν ότι έχουν ως «χόμπι» το κυνήγι. Ο αριθμός όσων κυνηγούν χωρίς άδεια προσδιορίζεται στα 230.000 άτομα.
Ενδεχομένως με αυτό το εύρημα να ερμηνεύονται τα φαινόμενα ανεξέλεγκτης χρήσης κυνηγετικών όπλωνκαι τελικά βάναυσης συμπεριφοράς σε ζώα (που είναι ή δεν είναι θηράματα) αλλά και προς τα κυνηγετικά σκυλιά (συνθήκες ανεξέλεγκτης εκτροφής, διαβίωσης, μεταφοράς, εγκαταλείψεις, θανατώσεις), καθώς και άλλες συμπεριφορές που μόνο να υποθέσουμε μπορούμε.
Το δεύτερο συμπέρασμα το οποίο προκύπτει σχετίζεται με την πολιτική τοποθέτηση και την εκλογική συμπεριφορά. Περισσότερους κυνηγούς θα συναντήσουμε στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας (19 %) και της Χρυσής Αυγής (23 %).
σχόλια