του συγγραφέα Πάνου Θεοδωρίδη
1. Ακούγεται μιά αντρέσα της Προέδρου της Βουλης που αναφέρεται σε περιορισμό των εθιμικων δικαίων λόγω παγκόσμιας κατάστασης, δεν θυμάμαι.
2. Ακούγεται η κρίση της Αμερικής, το 2008, και ταυτόχρονα ότι η Ευρώπη δεν θίγεται, πλην ελαχίστων αφρόνων.
3. Οι ελληνικές τράπεζες "ταίζονται" με 25 δις και μπαίνει ένα πλαφονάκι. Στόχος, να ηρεμήσει ο κόσμος.
4. Ο Παπανδρέου βγάζει το φασούλι ότι πρώτα δεν θα ψηφίσει και μετά θα ψηφίσει τον Παπούλια γιά Πρόεδρο Δημοκρατίας. Πρόκειται γιά μεγάλη κοροϊδία του Συντάγματος, αλλα οι Πασοκαδες το καταπίνουν, καθώς μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ το 2007, αναθάλλει η ελπίδα να είναι "διάλειμμα" η νεοδημοκρατική διακυβέρνηση.Οι πρώτοι ψίθυροι ότι "κρατάνε¨" τον Καραμανλή, πράγμα που επιτείνεται μετά την υπαγωγή σε επιχειρησιακη εφεδρεία του Ρουσόπουλου.
5. Η νίκη του Παπανδρέου επί του Βενιζέλου, έφερε τους οπαδούς του Βενιζέλου στα πρόθυρα του Συνασπισμού. Ηταν κίνηση αγανάκτησης, που ο Αλαβάνος δεν ήθελε με τίποτε. Ενώ ο Συνασπισμός δημοσκοπικά φλερτάρει με το 20%, ο Αλαβάνος,με το μειωτικό "καλως τα παιδιά¨" οδηγεί το βενιζελικό ΠΑΣΟΚ πίσω στο μαντρί, όπου τρώει τις μπούτσες του ενδοκομματικώς και κάνει υπομονή. Κανένας δεν ξέρει το γιατί.
6. Οταν προκηρύσσονται οι εκλογές του 2009, ο Καραμανλής τολμάει πρώτη φορά σε ελληνικές εκλογες να μη τάξει αυξήσεις στα μισθά. Ο κόσμος τον βρίζει, ο Παπανδρέου, στηριγμένος σε έναν κατάλογο της πλακας, δηλώνει ότι "λεφτά υπάρχουν".Ο κόσμος περιμένει περιορισμένη νίκη του ΠΑΣΟΚ , ο κόσμος του δίνει διαφορά σχεδόν δέκα μονάδων.
7. Κλειδί της υπόθεσης: η Λαγκάρντ, διηγείται πως έτρωγαν σε ταβέρνα με τον Παπαθανασίου και τον ρώτησε πως πάνε τα νούμερα της πατρίδας του. Εκείνος, διηγείται η κυρία, έβγαλε ένα μπικ καισε μιά χαρτοπετσέτα μου έδειξε. Πανικοβληθηκα και ρώτησα τις υπηρεσίες μου τι γινεται με αυτούς τους τύπους.
8. Γνώμη μου πως η Λαγκάρντ ήταν "του΄αλλου κύκλου" της Ευρώπης, γιά αυτό και της έδωσαν το ΔΝΤ αργότερα. Και πως ο Παπαθανασίου έκανε μιά βλακεία: έγραψε σε χαρτοπετσέτα, αντί να κρατήσει τα προσχήματα, όπως θα έκανε ως επιχειρηματίας άν είχε απεναντί του Γιαπωνέζους και όχι μολδαβάκια και ευσυγκίνητα ρακόπληκτα τουρκάκια. Ηταν σε τέτοιο βαθμό θολωμένη η χώρα, ώστε νόμιζε πως όλη η Ευρώπη είναι στο κόλπο. Και το κόλπο ήταν ένα:η ευρωπαική βιομηχανία είχε στο νότο της ΕΕ μιά πανηλίθια χώρα, σπάταλη και κομπάζουσα που αγόραζε Πόρσε και γερμανομηχανήματα ώσπου να σκάσει. Χωρίς λεφτά. Εδινε χαραμισμένα ομόλογα. Αλλα οι Έλληνες που γνώριζαν οι βιομήχανοι της Ευρώπης, τέτοιοι ήταν, από τον καιρό των Αγγλικών δανείων. Η Ελλάδα, το ήξεραν όλοι, ήταν μιά χώρα που πρώτα δανείστηκε και έπειτα δημιουργήθηκε. Ακόμη κι σήμερα, οι ζητιάνοι της, πριν υποχρεωθούν ,παρακαλούν γιά ¨"ευκολίες". Δώσε μου να πάρω εισιτήριο, να αγοράσω τουλούμπα. Αν αποτύχουν στο μικρό δάνειο, τότε επαιτούν.
9. Ιδια περίπου εποχή σαλεύει ο όφις ο παχύς της Σήμενς και η Εταιρεία πληροφορεί με το ειδικό της ιδιόγλωσο ,όπως πράττει από τον μεσοπόλεμο, να περιοριστούν τα γερμανικά σκάνδαλα, διότι κάτω από κάθε γερμανόπετρο βρίσκεται ένα ελληνικό σκατό. Φυσικά, των παιδιών με την πράσινη μύγα. Αισθητικώς μαγευτικό.
10. Ο Παπανδρέου ήταν έτοιμος να κυβερνήσει. Αλλα δεν το είχε σκοπό. Επρεπε ως παράκλητος επικεφαλης τουΠΑΣΟΚ, να επιτύχει τρια αντιφατικά μεταξύ των πράγματα. Πρώτον, να διογκωσει το χρέος γιά να καταστήσει αδύνατη την κολύμβηση της χώρας εκτός Ευρωζώνης. Δεύτερον, να μειώσει τα έξοδα γενικώς, σε βαθμό βαλκανικής μετριότητας και τρίτον να αυτοαναφλεγεί ως αρχηγός και ως κόμμα, με απώτατη ευχή να εκλείψει η δικοματική εναλλαγή. Ολοι οι πολιτικοί μηχανισμοί που βρισκόταν κάτω του ενός δεκατου των εκλογέων ,ήταν και είναι μιά χαρά μουστερήδες γιά την εξουσία.
σχόλια