1. Και είπεν o τουρμάρχης του τάγματος της χρυσής αυγής εις τους δρουγκαρίους του. Καλώς εφτάσαμε ως εδώ, τέκνα μου. Φοβούμαι όμως ότι επιάσαμε ταβάνι. Δια να ανέλθουμε και άλλο και να πάρουμε την Πόλιν, θα πρέπει να τα έχουμε καλά με την εκκλησίαν.
Και είπεν ένας δρουγκάριος. Μα αρχηγέ μας, ο μέγας Αδόλφος δεν είχε σε υπόληψη τους ιερείς και τη θρησκεία.
Και είπεν ο τουρμάρχης της χρυσής αυγής. Σιώπα ανόητε! Λησμόνησες ότι δεν λέμε τίποτε περί Αδόλφου και κάνουμε τους Κινέζους, ωσάν να μην τον υμνούσαμε ποτέ;
Και είπεν ο Καιάδας. Μα αρχηγέ μας, αφού οι μισοί από τους παλαιούς δικούς μας είναι παγανιστές και τις Κυριακές φορούν σάνδαλα και χλαμύδες σαν τον δρυίδη Πανοραμίξ. Και εγώ ο ίδιος έχω σατανιστική ορχήστρα και βάφομαι σαν δαίμονας και βγάζω τη γλώσσα μου στα εικονίσματα. Πώς θα μας αγαπήσουν οι θεούσες;
Και είπεν ο χρυσαυγίτης τουρμάρχης. Μοναχά του σπανού τα γένια δεν γίνονται, τέκνα μου.
2. Τω καιρώ εκείνω, ανέβαινε εις την Ιεράν Οδόν των Αθηνών παράστασις θεατρική, Σώμα του Χριστού λεγόμενη -Corpus Christi, λατινιστί. Και η Ιερά Σύνοδος την καταδίκασε δίχως να την έχει δει, διότι είχε επιφοίτηση.
Και είπεν ο τουρμάρχης της Χρυσής Αυγής. Ιδού η ευκαιρία που ψάχναμε, τέκνα μου. Και έπεμψε τον ιερομόναχο Παναγιώταρο τον Θεατρόφιλο και τους λοιπούς χρυσαυγίτες δια να κάμουν μπούγιον και καταστροφάς ώστε να γλείψουν τους παπάδες και τους χριστιανούς εν γένει.
Και επήγαν στην Ιεράν Οδό και φώναζαν σαν βαμβουίνοι.
Και ο ιερομόναχος Παναγιώταρος είδε τους βουλευτάς Τατσόπουλον τον Συρυζαίο και Μπίστη τον Δημαρίτη να περιμένουν εις την ουράν. Και εθόλωσε. Και άκουσε στα αυτιά του τις σάλπιγγες της αποκαλύψεως και ψαλμωδίες ένρινες που έλεγαν "Κόρπους Μπίστη - Κόρπους Μπίστη". Και κατελήφθη υπό ιεράς μανίας. Και άρχισε να βωμολοχεί σαν αγωγιάτης –που αυτός μόνο με το σεις και με το σας ομιλούσε μέχρι τότε.
Και έγινε θέμα στα κανάλια και στους ακροδεξιούς ιστοτόπους που καμάρωναν διότι πίστευαν πως με τις βωμολοχίες και τους βανδαλισμούς το τάγμα της χρυσής αυγής θα ανέβαζε κι άλλο τα ποσοστά του, όπως είχε κάνει και στο παρελθόν.
3. Και ο πρωτοσύγγελος Σαμαράς είχε μόλις ξεπροβοδίσει την καγκελάριο Αγγελική την Αλαμανή. Και ήταν νευριασμένος τα μάλα διότι ποιος ξέρει τι θα του είχε σούρει πίσω από τις σφαλισμένες θύρες. Και είχαν κάνει και ανοησίες πολλές οι μάγιστροί του ως συνήθως και είχε θυμώσει κι άλλο. Και συνέβη και αυτό με τους χρυσαυγίτας και το γλυκόν ήλθε και έδεσε.
Και είπεν ο Σαμαράς. Ετούτοι εδώ εξεπέρασαν τα εσκαμμένα. Οι παλαιοημερολογίτες, οι θεούσες και οι λοιποί πειραγμένοι, είναι δικοί μας από τον καιρό του προφήτου Νώε. Πώς έρχονται ετούτοι να μας τους πάρουν;
Και ο Σαμαράς μήνυσε εις τον δομέστικον Δένδιαν να έλθει να τον βρει. Και του είπε να πέμψει τους λεγεωνάριους στην Ιερά Οδό. Και να μην πειράξουν διόλου τον κόσμο που θα παει να υπερασπιστεί τους θεατρίνους. Μα να μην αφήσει χρυσαυγίτας και παλιαοημερολογίτας να πλησιάσουν. Και αν αυτοί επιμείνουν να τους δείρουν σαν να ήταν αριστεροί.
Και ο Δένδιας ερώτησε δύο και τρεις φορές αν ο Σαμαράς σοβαρολογούσε ή το έλεγε για να γελάσουν.
Και ο Σαμαράς τον διαβεβαίωσε ότι μιλούσε σοβαρά και δεν το έλεγε για να γελάσουν. Και εξήγησεν ότι πρέπει να σπάσουν λίγο την μαγκιάν των χρυσαυγιτών διότι το είχαν παραξηλώσει. Και ότι αν δεν το έκαναν θα άρχιζε τη μίρλα ο Κουβέλης που κάτι τέτοια πολιτιστικά περιμένει. Και θα έβρισκαν ευκαιρία δημαρίτες και πασοκαίοι να καθυστερήσουν κι άλλο τα μέτρα. Και άντε γιατί πολλά έχουν μαζευτεί και ανάθεμα την ώρα που έγινε πρωτοσύγγελος. Και μακάρι να ήταν ένας απλός μάγιστρος και να δίνει οφίτσια στους Μεσσηνίους.
Και ο Δένδιας με βαριάν καρδιάν έκανε όπως του είπε.
4. Και όταν εσουρούπωσε, οι λεγεωνάριοι κύκλωσαν το θέατρο. Και δεν άφηναν τον ιερομόναχο Παναγιώταρο και τους χρυσαυγίτας να σιμώσουν. Και μάζευαν τους ζουρλούς με τις αγιαστούρες και τις θεούσες που έβγαζαν αφρούς από το στόμα. Και μπουζούριασαν πέντε έξι βλαμμένους και τους έβαλαν στην λευκή άμαξα να τους στείλουν στα μπουντρούμια. Και οι συλληφθέντες έψαλλαν το τη υπερμάχω και έκαναν κωλοδάχτυλα στους συγκεντρωμένους από τα παράθυρα. Και το βράδυ ο Δένδιας τους άφησε ελεύθερους, να υπάγουν στον εσπερινό.
Και η παράσταση διεξήχθη κανονικά εκείνη την ημέρα.
Και οι χρυσαυγίτες εξέσπασαν στους πρόσφυγες εκ Λαχώρης και Μπαγλαντίας που βρήκαν στα στενά πέριξ της Λιοσίων και της Αχαρνών. Και ο Δένδιας δεν τους ενόχλησε εις αυτό το έργο τους.
Και Κύριος οίδε τι μέλλει γενέσθαι. Πονηροί γαρ οι καιροί.
Αμήν
σχόλια