Τον εκτιμώ τον Burial από τότε που άκουσα πρώτη φορά το «Untrue». Έκανε κάτι πολύ δύσκολο στη σύγχρονη μουσική: Ο ήχος του δημιούργησε σχολή. Και αν και παίζει «το παιχνίδι της μάσκας» όπως αρκετοί μουσικοί των ημερών, πάνω από όλα βάζει την μουσική του. Αυτό είναι το καινούριο του EP με τίτλο «Rival Dealer». Το Pitchfork του βάζει 9 αν και δεν έχει για εμένα καμία σημασία. Δεν θέλω να κάνω κριτική στο άλμπουμ του. Δεν είμαι ειδικός.
Ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας γιατί από την πρώτη στιγμή που το άκουσα με έριξε σε ένα τριπ εικόνων. Μου ήρθε στο μυαλό μια βόλτα στο Ανατολικό Λονδίνο που είχα κάνει το 2009. Ένα βράδυ με βροχή στην Brick Lane. Το παζάρι δίσκων και τα μπέργκερ στον κήπο του Vibe(σ.σ Είδα πριν ένα χρόνο ένα ρεπορταζ για το πόσο έχει αλλάξει η περιοχή μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με φωτογραφίες του πριν και του μετά και απογοητεύτηκα). Το πάρκο απέναντι από την γκαλερί White Cube στο Hoxton. Τα τεράστια γκράφιτι και οι μυρωδιές της Aνατολής.
Δεν ξέρω πως έγινε η σύνδεση των εικόνων με την μουσική. Αναπάντεχα. Σαν να πάτησε το «play» μιας ανάμνησης. Μόνο για αυτό θέλω να το "λιώσω".
Μου άρεσε επίσης και αυτό το μήνυμα που διάβασε στην εκπομπή της Mary Anne Hobbs:
“I put my heart into the new EP, I hope someone likes it. I wanted the tunes to be anti-bullying tunes that could maybe help someone to believe in themselves, to not be afraid, and to not give up, and to know that someone out there cares and is looking out for them. So it's like an angel's spell to protect them against the unkind people, the dark times, and the self-doubts.”
Οι εικόνες είναι από το ταξίδι μου το καλοκαίρι του 2009 στο Λονδίνο
σχόλια