Νομίζεις ότι δεν μπορώ να κλάψω ;/μπορώ να το κάνω τώρα /εδώ μπροστά σου/στην οθόνη του PC/τα δάκρυα να πέσουν καυτά σαν οξύ πάνω στα πλήκτρα/ ακούω το Tajabone του Ismael Lo/θυμάμαι τι μάνα ,να ψάχνει τον πατέρα στο πάρκο/ θυμάμαι το αίμα του παιδιού στην άσφαλτο/θυμάμαι τον πατέρα –τραβεστί να κλαίει σε κάποια σκαλιά ,ενώ παρακολουθούσε από απόσταση ασφαλείας την κηδεία/το είχα πρωτοδεί σε ένα σινεμά στην Αθήνα/δεν μπορούσα να σταματήσω το κλάμα/ένα κλάμα βουβό χωρίς ήχο/στα όρια του πένθους/ευτυχώς ήμουν μόνος τότε/δεν θα μπορούσα να είμαστε μαζί στην ταινία και να πατάω τα κλάματα/ έπρεπε να το παίζω σκληρός μπροστά σου /να σου λέω ότι και εμένα μου αρέσει o Αλμοδόβαρ/για το «καυστικό του χιούμορ και για την διαφορετική ματιά πάνω στα πράγματα»/μπούρδες/μου αρέσει γιατί με κάνει και κλαίω/στο λέω τώρα από εδώ/και ας μην έχει ποια κανένα νόημα/ευτυχώς ήμουν μόνος και την δεύτερη φορά/σε ένα σινεμά στην Λάρισα αυτή την φορά/απογευματινή 6-8/εγώ και 3 εξηντάρες/στο «Σπίτι από άμμο και ομίχλη»/δεν χρειάζομαι μουσική τώρα/ ο σπαραγμός του πατέρα μπροστά στο θάνατο του γιού/σαν αρχαία τραγωδία/ η προσευχή/η αυτοκτονία μέσα στην σακούλα/γιατί έκλαιγα τότε ;/παιδί δεν είχα/καμία αυτοκτονία αγαπημένου προσώπου δεν είχα βιώσει;/γιατί έκλαιγα ;/μάλλον έκλαιγα γιατί αισθανόμουν ένοχος για όλο αυτό/μάλλον έκλαιγα για την ματαιότητα των πραγμάτων/μετά είχα βγει έξω/ήταν θεότρελο/έπρεπε να πάω σε μία γιορτή/πήγα/ο σπαραγμός του πατέρα πάνω από το πτώμα του γιού/δεν έλεγε να φύγει απ το μυαλό/μου μιλούσαν/για επιχορηγήσεις/ για χωρισμούς/για αρραβώνες/αλλά εγώ σκεφτόμουν το άψυχο σώμα του πατέρα , μέσα στην σακούλα/ ύστερα κάπου αλλού/ σε dvd/όλα τα «Νονό»/σε ένα Σαββατοκύριακο /ξανά /μετά από καιρό/πατάω τα κλάματα ,μόνος/με το φινάλε του Νο3/γέρος στην εξοχή σε μια καρέκλα/γεράματα/το φινάλε της ζωής του μετά από τόση δράση και περιπέτεια/μοναχικό/άγριο/σχεδόν απάνθρωπο/ή μήπως δίκαιο ύστερα μαζί/στο Big fish/κάνω σαν να μην καταλαβαίνω/σου λέω ότι ήταν ωραίο/πολύ ωραίο/ότι ότι όλες οι δουλειές του είναι ωραίες/ότι είναι μεγάλος παραμυθάς/και μετά η βραδυά κυλάει σε κάποιο μπάρ/σε αφήνω σπίτι σου/επιστρέφω στο δικό μου με το αυτοκίνητο/είναι απίστευτο/η ταινία με κυνηγάει μέσα στο αμάξι/κλαίω/ κλαίω για τον πατέρα μου/κλαίω επιτέλους για κάτι δικό μου/και είναι γελοίο/ εντελώς γελοίο /γιατί κλαίω και δεν έχω προλάβει να αλλάξω τον σταθμό στο ραδιόφωνο/ είναι γελοίο γιατί κλαίω με τις εικόνες του Big Fish και έχω μουσική υπόκρουση Τσαλίκη/ όχι μην περιμένεις να σου πω ότι «Η νύχτα πέφτει πάνω από την πόλη και εγώ συγκινούμαι με όλα αυτά»/η αλήθεια είναι ότι είναι μεσημέρι και έχω ανάγκη να ξανακλάψω/ χωρίς λόγο απλά για να καθαρίσω λίγο ακόμα/ κοιτάζω το «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ;»/με κοιτάζει και αυτό/ είναι σαν μου μιλάει/θέλω να με δεις ,θέλω να καθαρίσεις πάλι/μοιάζει να μου λέει/δεν μπορώ να αντισταθώ/πατάω το Play και η Elizabeth σαν κουτάβι με παίρνει από το χέρι…..
σχόλια