(Πότε επιτέλους θα πεθάνει ο παλιός κόσμος ;)
Λίγο πριν ναρκωθώ για την απονεύρωση, στο 70’s σαλονάκι του doctor που ο Ιπποκράτης να τον έχει καλά , προτίμησε να κάνει διακοπές τον Ιούλιο αντί για τον Αύγουστο, πέφτει στα χέρια μου τελευταίο τεύχος εβδομαδιαίας βίβλου.
Ξεφυλλίζω για να διαβάσω την αποκλειστική (νοσοκομειακή ;) συνέντευξη της νέας ιέρειας του Πρωινού καφέ (γιατί ο καφές είναι θρησκεία μα την Παναγία) και πέφτω πάνω σε συνέντευξη Υπουργού της κυβέρνησης .
Εντυπωσιάζομαι !Ακόμα οι πολιτικοί δίνουν life style συνεντεύξεις ;Με τα παιδιά πάνω στο σβέρκο και την σύζυγο με τα μάτια να κοιτούν χώμα ( αστέρι μου η λάμψη σου δεν με αφήνει να σηκώσω το κεφάλι) και δίπλα ο φορτωτής-παιχνίδι από τα jumbo ;Ακόμα οι πολιτικοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα έχουν κάνει όλα όπως οι κοινοί θνητοί ;Και να άμα δεν με πιστεύεται οι φωτογραφίες που υπηρέτησα στο πυροβολικό .Και να άμα δεν με πιστεύεται υπήρξα παιδί .Και να άμα δεν με πιστεύεται ήμουν ο ψηλότερος στην τάξη. Και να άμα δεν με πιστεύεται είχα και εγώ μαύρα μαλλιά , τι νομίζεται άσπρισαν για να φτάσω εδώ που έφτασα .
Και από πίσω η δημοσιογράφος να υμνεί το πόσο φυσιολογικός είναι την μια , πόσο γήινος της φαίνεται την άλλη και δεν το πιστεύω ότι έχω μπροστά μου ένα κανονικό άνθρωπο , νόμιζα ότι έχω ρομπότ.
Είχα την εντύπωση ότι όλο αυτό το lifestyle τελείωσε με την πτώση του χρηματιστηρίου. Ότι ένα κύμα σηκώθηκε και παρέσυρε όλες αυτές τις εικόνες της ψευτογκλαμουριάς μαζί με τις χοντρές κοσμικές του Symbol στο ξερονήσι της λήθης.
Πίστευα ότι αν έμειναν μερικά ερείπια ακόμα από εκείνες τις εικόνες θα τα κατάπιε το τέρας των Δεκεμβριανών .Άλλα κάποια πράγματα δεν αλλάζουν σε αυτό το μικρό κομμάτι της Μεσογείου
Με αυτές τις σκέψεις να στριφογυρίζουν στο θολωμένο , από το φόβο για τον γιατρό , μυαλό μου άκουσα το όνομα μου.
Μπήκα στο ιατρείο τσιτωμένος από νεύρα παρά ναρκωμένος από βλακεία .Έτοιμος για απονεύρωση …
(φωτογραφία του Terry Richardson)
σχόλια