Το «Big Fish Eat little Fish» είναι μια δημιουργία του Ιταλού Ozmo. Ο street artist το δημιούργησε στο Cargo του Λονδίνου, το 2010 μετά από ασταμάτητη δουλειά τριών ημερών. «Βασικά εμπνεύστηκα από το Λονδίνο όπου ο καθένας σκέφτεται τα λεφτά, τις δουλειές και την δόξα χωρίς κανέναν σεβασμό στον διπλανό του» λέει για το έργο του. Μερικές χαρακτηριστικές λεπτομέρειες από το έργο του:
Αυτό που έχει κάνει ο Ozmo είναι να «πειράξει» το έργο του Πίτερ Μπρέγκελ «Big Fish Eat Little Fish» κάνοντας μια μίξη με το αριστούργημα του Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ με τίτλο «Τούρκικα λουτρά» που βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου. Το έργο αυτό ήταν παραγγελία του Ναπολέοντα και παρουσιάστηκε στο ευρύ κοινό μετά από πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του. Ο Ενγκρ αναγκάστηκε να τροποποιήσει πολλές φορές την αρχική του έκδοση, διότι θεωρήθηκε πολύ τολμηρή. Εμπνεύστηκε από τις επιστολές της Lady Montague (1690-1760), η οποία είχε επισκεφτεί ένα τούρκικο χαμάμ στην Κωνσταντινούπολη στις αρχές του 18ου αιώνα.
Ο Ozmo έμπλεξε έναν σπουδαίο Φλαμανδό ζωγράφο και χαράκτη του 16ου αιώνα με ένα σπουδαίο Γάλλο νεοκλασικό ζωγράφο του 17ου αιώνα, πρόσθεσε τις δικές του πινελιές, και έφτιαξε κάτι καινούριο. Αν και πατάει σε μια γερή βάση (την αρχική εκδοχή του Μπρίγκελ) το έργο του φαντάζει πρωτότυπο.
Πολλές φορές θα έχετε πέσει πάνω σε συνεντεύξεις σύγχρονων καλλιτεχνών, οι οποίοι έχουν το θράσος να κάνουν σκληρή κριτική στους παλιούς. Ή ακόμα χειρότερα σε κάτι δημοσιογραφικούς τίτλους που μας ανακοινώνουν την νεκρανάσταση ενός μεγάλου καλλιτέχνη μέσα από τα έργα του καινούριου. Είναι ο νέος «τάδε» και ο άνθρωπος δεν έχει βγει καλά-καλά από το αυγό! Κάποια στιγμή πρέπει να αποδεχθούμε όλοι μας μια αλήθεια η οποία δεν αφορά μόνο τον κόσμο της τέχνης. Όλα έχουν ειπωθεί, γραφτεί, δημιουργηθεί. Αυτό που εσύ θεωρείς πρωτότυπο ουσιαστικά έχει τις ρίζες του κάπου αλλού (σ.σ. που μάλλον δεν γνωρίζεις ή κάνεις πως δεν το βλέπεις). Οι φράσεις που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό τις έχει πει και γράψει παλιότερα κάποιος άλλους. Και ο πίνακας του καινούριου καλλιτέχνη που θαυμάζεις είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς επιρροών. Η τέχνη μοιάζει με μαθηματική εξίσωση. Προσθέτεις κάτι από το παρελθόν, αφαιρείς κάτι άλλο, πολλαπλασιάζεις αυτό που σου έκανε εντύπωση, σφίγγεις τα δόντια και περιμένεις το αποτέλεσμα.
Ο Ozmo, ο οποίος έχει σπουδάσει στην Σχολή Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας, μας προσφέρει στο πιάτο τις επιρροές του. Δεν δείχνει αδυναμία αλλά δύναμη και γνώση του παρελθόντος με αυτό το έργο του. Όσο για το καινούριο στον κόσμο της τέχνης, θα έρθει σίγουρα από αυτούς που γνωρίζουν καλά το παρελθόν. Ο Ozmo είναι σε καλό δρόμο.
Δείτε ακόμα: 30 αριστουργήματα του Πίτερ Μπρέγκελ
σχόλια