Όχι , δεν ήταν αυτή η εικόνα από την νίκη της Εθνικής που έκλεψε τις εντυπώσεις. Τις εντυπώσεις έκλεψε το γκολ, η πρόκριση και το selfie. Είναι όμως από τις «φάσεις» που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Δεν μπορεί να καταλογιστεί καμία προσποίηση στον πρωταγωνιστή. Συζητήσεις και σχολιασμοί είναι περιττοί. Όταν ο άνθρωπος πλέει σε πελάγη τεράστιας ευτυχίας ή όταν καταβυθίζεται στον πάτο της μεγάλης δυστυχίας, ξεπροβάλει ο πραγματικός του χαρακτήρας. Είτε η κάμερα είναι στο on είτε στο off. Για να μην σου πω ότι η πρώτη περίπτωση, η μεγάλη ευτυχία, είναι καταλληλότερος δείκτης για να το ποιος είσαι πραγματικά. Προσθέτοντας και παλιότερες εικόνες που τον έδειχναν αγκαλιά με ένα παιδάκι με σύνδρομο Down, συμπληρώνουμε άλλο ένα μικρό κομματάκι στο παζλ για το χαρακτήρα του συγκεκριμένου παίχτη
Για τους πολλούς, σημασία δεν έχει τι είναι αυτός που έβαλε το γκολ, ακόμα και αν είναι ο χειρότερος του κόσμου αλλά να μπει το γκολ. Και έτσι είναι. Αλλιώς δεν θα ήταν ποδόσφαιρο αλλά διαγωνισμός καλοσύνης. Όμως καλό είναι, έστω και για λίγα δευτερόλεπτα, να μείνουμε σε αυτή την εικόνα. Να ξαναέρθουν στην επιφάνεια έννοιες όπως «άμιλλα», «ευγενή», «αγώνας», «αντίπαλος» και να ξανασκεφτούμε το χαμένο νόημα τους. Είναι χαμένο μέσα σε όλη αυτή την βία και τον χουλιγκανισμό που παρατηρείτε στις μέρες μας. Εντός και εκτός γηπέδου.
σχόλια