Τις τελευταίες ώρες η δημόσια επιστολή-απάντηση του Γιάννη Αγγελάκα στον Γιώργο Νταλάρα για τις τύψεις που αισθάνεται για τα λεφτά που έβγαλε κάνει τον γύρω του ίντερνετ. Είναι η παρακάτω:
«ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΓΙΩΡΓΟ ΝΤΑΛΑΡΑ
Αγαπητέ κύριε Νταλάρα όλοι γνωρίζουν πως οι ενοχές είναι το βασικό ψυχολογικό υπόβαθρο κάθε μεγάλης δημιουργικής καλλιτεχνικής ψυχής και πως είναι φυσιολογικό όσο ο καλλιτέχνης γιγαντώνεται πνευματικά να γιγαντώνεται παράλληλα και η υλική του περιουσία, πράγμα που μπορεί να τον οδηγήσει σε ψυχολογικό ηθικό και δημιουργικό αδιέξοδο. Κατανοώντας λοιπόν το δράμα που βιώνετε σαν τέτοιος καλλιτέχνης αυτό το καιρό, παράλληλα με το άλλο μεγάλο εθνικό μας δράμα, έχω να σας προτείνω (απορώ πως δεν το σκεφτήκατε μόνος σας) να κρατήσετε για σας και την οικογένεια σας το απολύτως απαραίτητο κομμάτι της περιουσίας σας και να προσφέρετε την υπόλοιπη για να απαλύνετε τον πόνο μερικών έστω από τους εκατομμύρια αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας. Προχωρήστε άφοβα στην προσωπική και καλλιτεχνική σας απελευθέρωση και ενταχθείτε σιγά σιγά στο κίνημα του συναισθηματικού κομμουνισμού που γιγαντώνεται και αυτό τελευταία στους κύκλους των καλλιτεχνών και των διανοούμενων της πατρίδας μας.
Γιάννης Αγγελάκας».
Συμφωνώ 100% με τον Αγγελάκα και πραγματικά χάρηκα που επιτέλους ένας άνθρωπος του χώρου μίλησε άφοβα για αυτό το «κίνημα του συναισθηματικού κομμουνισμού» (σ.σ τα λέει όλα με δυο λέξεις) που γιγαντώνεται στους κύκλους των καλλιτεχνών και των διανοούμενων της πατρίδας μας». Έχει διαφορετική αξία να λέει τα πράγματα με το όνομα τους ο Αγγελάκας από το να τα διαβάσεις από ένα blogger ή δημοσιογράφο. Αρκετές φορές χρεώνεται στον κόσμο που ασκεί τέτοιου είδους κριτική σε καλλιτέχνες μέσα από τα blogs ή τις σελίδες των εφημερίδων ένα είδος εμπάθειας. Πόσες φορές έχουν γίνει αναφορές για τον Λαζόπουλο και την ίδια στάση που κρατάει απέναντι στα κοινωνικά ζητήματα και δεν έχετε διαβάσει σε σχόλια ότι αυτός που το κάνει απλά «μισεί την επιτυχία του» ή «είναι κομπλεξικός»;
Ο Αγγελάκας χορτασμένος από εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία με το θάρρος της γνώμης του λέει ευθέως αυτό που αρκετοί συζητήσαμε όταν ακούσαμε την «κλάψα» του Νταλάρα: Πέτα το βάρος της περιουσίας σου και ζήσε με τα απαραίτητα βοηθώντας κόσμο αν αισθάνεσαι τύψεις.
Όμως όλοι ξέρουμε ότι ο Νταλάρας δεν σκοπεύει να κάνει κάτι τέτοιο. Ανάγκη δημοσιότητας δεν έχει. Καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία έχει γνωρίσει. Τι στα κομμάτια θέλει και κάνει τέτοιες δηλώσεις;
Γνώμη μου είναι ότι θέλει να ταυτιστεί μαζί μας με τις δυσκολίες που περνάμε. Θέλει να πιστέψουμε ότι «είναι ένας από εμάς». Ότι το μόνο που μπορεί να κάνει είναι «να μοιραστεί τις τύψεις του». Ζητάει την συμπόνια μας για το δράμα του. Στο πίσω μέρος του μυαλού του δεν θα παραδεχθεί ποτέ ότι το κάνει αυτό «γιατί πουλάει». Ούτε ο Λαζόπουλος θα το παραδεχτεί ποτέ. Το να φωνάζουν για τις δυσκολίες που περνάει η χώρα αυτομάτως τους κάνει να πιστεύουν ότι τις περνάνε και οι ίδιοι!
Όμως αυτές τις αυθυποβολές των καλλιτεχνών έχουμε βαρεθεί να τις βλέπουμε. Δεν εξυπηρετούν κανέναν. Το μόνο που κάνουν είναι να εκνευρίζουν ένα ήδη τσαντισμένο πλήθος.
σχόλια