Όταν διάβασα την ανοιχτή επιστολή που έστειλε ο Πύρρος Δήμας για τους λόγους που τον οδήγησαν στην υποψηφιότητα, μονολόγησα:
«Είσαι ενήλικας. Τι ακριβώς θες από την ζωή μας»;
«Και πιστέψτε με, ήταν μία πολύ δύσκολη απόφαση. Ίσως η πιο δύσκολη που έχω πάρει στη ζωή μου», «Δεν έχω να κερδίσω κάτι από την πολιτική», «Δεν έχω ανάγκη να μπω στην πολιτική», «Αισθάνομαι υποχρεωμένος να βγω μπροστά, να εκπροσωπήσω την Ελλάδα που μπορεί να καταφέρει ακόμα και όταν οι συνθήκες είναι αντίξοες και οι πιθανότητες εις βάρος της», «Βάσανο είναι, όχι προνόμιο»
Μια παράγραφος με δικαιολογίες. Ένας άντρας σε δημόσια απολογία. Για μια απόφαση που πήρε. Για το «Ναι» που είπε, για το «Όχι» που δεν είπε. Ένα «τραβάτε με και ας κλαίω, πρέπει να σας σώσω».
Ένας ενήλικας που απολογείται για μια απόφαση που πήρε, είναι πιο κουραστικός από ένα παιδί που δεν γίνεται το δικό του.
Αν αφήσουμε μετάλλια και συναισθηματισμούς, και δούμε τον Δήμα ως ενήλικα άντρα, όπως είναι και όπως οφείλουμε, τότε αυτή η επιστολή δεν έχει κανένα νόημα. Ή σχεδόν κανένα.
Μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο έγραψε την επιστολή. Άνηκε σε όλους, τώρα διάλεξε στρατόπεδο. Τον αγαπούσαν όλοι, τώρα τι θα συμβεί;
Χμ. Αυτό είναι το τίμημα των δύσκολων αποφάσεων: Δεν μπορείς να τα έχεις καλά με όλους.
Μπορώ επίσης να κατανοήσω, την ανάγκη του για χειροκρότημα ξανά. Θέλει να τα καταφέρει κάπου αλλού, σε άλλο γήπεδο. Θέλει να ξαναβάλει το γκολ, όπως οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές στα φιλικά τους παιχνίδια.
Ξεχνάει όμως, ότι ο αγώνας δεν είναι φιλικός. Και το κοινό της εξέδρας δεν συγχωρεί αυτή τη φορά τα φάουλ. Είναι ο πιο κρίσιμος τελικός. Όπως όλοι οι αγώνες της ενήλικης ζωής. Αν ποντάρει στο παρελθόν του, μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτεί. Το κοντέρ έχει μηδενίσει. Δεν κρίνεται ο «Πύρρος μας» αλλά ο πολιτικός Δήμας. Αν δεν τα καταφέρει, τον περιμένει η ίδια μοίρα με όλους τους άλλους. Διάλεξε δύσκολη εποχή για τέτοιες αποφάσεις.
Όλοι θα θέλαμε να είμαστε για λίγο παιδιά, να σπάζαμε με τη μπάλα το τζάμι και ο μπαμπάς να πλήρωνε τα σπασμένα. Όλοι όμως είμαστε ενήλικες και πληρώνουμε ή θα έπρεπε να πληρώνουμε τα σπασμένα. Το ίδιο και ο Πύρρος Δήμας. Οι δικαιολογίες περιττές.
σχόλια