Η εποχή των παγετώνων

(τα χαμένα παιδιά του Beck βλέπουν σκηνές από το παρελθόν τους)

«Αυτή δεν παίζει έχει χιόνια».Θα ήθελα όλες να έχουν χιόνια. Να μην παίζει καμία. Να καλυφθεί όλο το παρελθόν μας από χιόνια

Έτσι και αλλιώς είναι από την εποχή των παγετώνων .Όταν ήμασταν νέοι. Ναι και τώρα νέοι είμαστε .Καλά , εντάξει.

«Κανονικά δεν θα έπρεπε να αντιγράψετε τις βιντεοταινίες σε dvd έπρεπε να τις δούμε στο βίντεο. Kανείς δεν έχει βίντεο ;».Οι παλιοί μας εαυτοί μέσα στο νέο ψηφιακό κόσμο. Το 1996 μέσα στο 2009.Πως φτάσαμε ως εδώ ;Θεέ μου είμαστε τα κιτρινισμένα γράμματα ;Δηλαδή είμαστε από την εποχή που οι άνθρωποι έστελναν ακόμα γράμματα και έβλεπαν βιντεοταινίες;

«Εδώ να , εδώ. Είμαστε όλοι μέσα στο σκοτάδι .Ο Τ πέρασε πριν μερικές μέρες από εκεί. Έχει γίνει σούπερ μάρκετ. Να να , εδώ. Ακούγεται το looser του Beck.Θυμάσαι που σου άρεσε τόσο ;».Ναι θυμάμαι. Είμαστε παιδιά του Beck.Έχουμε περάσει τα τριάντα και μοιάζουμε με παιδιά. Όπως ο Beck .Μεγαλώνουμε μαζί με τον Beck. Πολλές φορές έχουμε το ίδιο βλέμμα. Θλίψη μέσα στην έρημο. Αλλά αυτός είναι καλλιτέχνης. Η θλίψη του μπορεί να γίνει τέχνη. Με την δική μας τι θα γίνει ;

«Δες εδώ. Πρωτομαγιά. Μα τι φοράς στο κεφάλι; Πάντα είχες χιούμορ. Εδώ είσαι με την Β , γαμώτο χιόνια» . Ευτυχώς τα χιόνια πέφτουν την κατάλληλη στιγμή. Στο σημείο ακριβώς που μέσα σου όλα έχουν γίνει πάγος. Όταν το χιούμορ σε εγκαταλείπει

«Δεν αντέχω να δω τρίτη βιντεοταινία , μασκαρεμένο dvd.Αφήστε  την εποχή των παγετώνων .Ανοίξτε το παράθυρο να μπει ήλιος. Να λιώσουν όλα τα παλιά. Να πλημμυρήσουμε μέχρι το λαιμό. Να βουτήξουμε στα παλιόνερα με μια ανάσα .Να βγούμε στην επιφάνεια ξανά χαμένοι . Με το ίδιο βλέμμα .Αυτό του Beck»

Φωτογραφίες : Ryan McGinley