Οι τρεις επιθέσεις που έγιναν τελευταία στον δήμαρχο της Αθήνας εκπροσωπούν επάξια τον συντηρητισμό που έχει εξαπλωθεί σε χώρους που θέλουν να περνιούνται για προοδευτικοί. Κάτω από το φανταχτερό περιτύλιγμα το δωράκι που θέλουν να προσφέρουν αυτές οι ομαδούλες στην κοινωνία, είναι μια πιο εναλλακτική πρόταση χουλιγκανισμού.
Κάποιοι μπορούν να μπερδεύονται βλέποντας τέτοιες ενέργειες. Ο λόγος είναι ότι κάτω από τα φτερά του εναλλακτικού χουλιγκανισμού αυτοί οι τύποι νομίζουν ότι έχουν μαζί τους ανθρώπους που νοιάζονται για τον διπλανό τους και προσφέρουν βοήθεια, που οργανώνουν ενδιαφέρουσες προβολές και συζητήσεις κοινωνικού προβληματισμού, που είναι υπεύθυνοι για την σωστή αυτοδιαχείριση ενός πάρκου, που πηγαίνουν σε ειρηνικές πορείες κ.τ.λ
Δεν είναι μαζί τους αυτοί οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι που κινούνται στον κύκλο της κουκούλας και της ανώνυμης δράσης μέσα σε αυτές τις ομαδούλες έχουν περισσότερα κοινά με τους ψηφιακούς «επαναστάτες» από όσα νομίζουν. Όπως οι ψηφιακοί «επαναστάτες» ξεκινούν επίθεση σε οτιδήποτε διαφωνούν, χωρίς κανόνες, προστατευόμενοι από την μάσκα της ανωνυμίας τους έτσι και οι εναλλακτικοί χούλιγκαν βρίζουν ανθρώπους, καλύπτονται από την ομάδα τους, σπέρνουν τον φόβο μόνο και μόνο γιατί διαφωνούν. Αν τους ρωτήσεις για τα κοινά που έχουν με τους ψηφιακούς «επαναστάτες» θα σου πουν ότι δεν έχουν την παραμικρή σχέση διότι αυτοί είναι παιδιά του καναπέ ενώ εκείνοι βγαίνουν έξω και «κάνουν κάτι».
Το «κάτι» που κάνουν είναι απλά να μεταφέρουν τον καναπέ δεμένο στην πλάτη τους. Βρισίδι και εκφοβισμός σαν να βρίσκονται σε πάνελ μεταμεσονύχτιας trash τηλεοπτικής εκπομπής.
Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η Αθήνα αυτή την στιγμή είναι αυτός ο εναλλακτικός χουλιγκανισμός. Αρκετές πληγές έχει.
σχόλια