Όταν ο παθολόγος Robert Rock Belliveau απ το Λας Βέγκας, βγήκε στη σύνταξη το τελευταίο πράγμα που σκεφτόταν ήταν να αράξει σε μια παραλία συνταξιούχων στο Μαϊάμι. Παθιασμένος με την επιστήμη του, περνώντας καθημερινά δέκα ώρες πάνω απ το μικροσκόπιο εξετάζοντας ιστούς και όγκους ασθενών όταν βγήκε στην σύνταξη αποφάσισε να μάθει κάτι καινούριο. Ξεκίνησε μαθήματα βοτανολογίας.
Και τότε γεννήθηκε στο μυαλό του μια καινούρια ιδέα. Τοποθέτησε το μικροσκόπιο στις επιφάνειες των φρούτων και λαχανικών. Αντί για τους ανθρώπινους ιστούς ξεκίνησε να παρατηρεί τους φυτικούς ιστούς. Οι φωτογραφίες σε μεγέθυνση που τράβηξε μοιάζουν με ψυχεδελικούς πίνακες.
Τα τριχοειδή του σπόρου ντομάτας στην πάνω φωτογραφία, θυμίζουν αστέρι σούπερ νόβα. Το ενδοκάρπιο ενός μούρου με τις σκέψεις που έκανε ο Τίμοθι Λίρι, ένα καλοκαιρινό απόγευμα των 60s κατά την διάρκεια ενός ακόμα ψυχεδελικού ταξιδιού:
Η τομή αυτή σε ένα καλαμπόκι θυμίζει σελίδα απ το Junkie του Μπάροουζ:
Το ενδοκάρπιο μιας κόκκινης πιπεριάς, πίνακα ενός ανερχόμενου καλλιτέχνη που εκτίθεται σε γκαλερί του Soho :
Όσο για αυτή τη φωτογραφία, που είναι μια μεγέθυνση επί 800 φορές των τριχοειδών που επιστρώνουν την επιφάνεια μικρών αγγουριών μοιάζει με κάτι περίεργα εξωγήινο :
Η επιστήμη μπλέκεται με την τέχνη. Αυτό που θεωρείς ασήμαντο σου αποκαλύπτει το μεγαλείο του. Ο Robert Rock Belliveau ανακαλύπτει ένα καινούριο πάθος σε μια ηλικία που άλλοι περιμένουν τον θάνατο.
Μια συνέντευξη του εδώ
σχόλια