Διαβάζοντας την συνέντευξη της Etten στην στήλη «Οι Αθηναίοι» θυμήθηκα ένα δάσκαλο που είχα εγώ στον δημοτικό. Ένα χαρισματικό , ανήσυχο άνθρωπο που δεν ακολουθούσε κατά γράμμα το σχολικό πρόγραμμα αλλά προσπαθούσε να διευρύνει τους ορίζοντες των μαθητών του.Τον Κώστα Φ.
Συνεχώς μας ωθούσε στο άγνωστο ,στο εξωσχολικό με ένα μοναδικό τρόπο .Στο μάθημα της μουσικής μας έβαζε αποσπάσματα από κλασσικούς συνθέτες .Στη λογοτεχνία μας πρότεινε βιβλία του Ιουλιου Βερν και άλλων μεγάλων συγγραφέων που καμία σχέση δεν είχαν με αυτά που ανέφεραν τα σχολικά βιβλία
Πριν από λίγους μήνες μιλήσαμε στο τηλέφωνο με αφορμή μια συνάντηση παλιών συμμαθητών που δεν μπόρεσα να παραβρεθώ επειδή οι αγρότες είχαν κλείσει τους δρόμους .Του θύμισα το βιβλίο «Ο μικρός πρίγκιπας» του Εξυπερυ που είχε χαρίσει σε όλη την έκτη δημοτικού με την φράση «Είναι πολύ πιο δύσκολο να κρίνεις τον εαυτό σου παρά να κρίνεις τους άλλους .Αν καταφέρεις να το κρίνεις σωστά αυτό θα σημαίνει πως είσαι αληθινά σοφός» , τα κομμάτια κλασικής μουσικής , τις θεατρικές παραστάσεις .
Εξαιτίας αυτού του δασκάλου αγάπησα την λογοτεχνία και την μουσική (σ.σ όχι την κλασική .Αλλά που ξέρεις στο μέλλον).Δεν υπήρξε δεύτερος σαν και αυτόν.
Επιστρέφω στην συνέντευξη της Etten. Με το χαραγμένο δώδεκα στο κεφάλι της επειδή δεν απάντησε σωστά στην ερώτηση , με την μαυροντυμένη δασκάλα που έτρωγε στο μάθημα , με την αυταρχική δασκάλα μουσικής που δεν την άφηνε να πειραματιστεί .Αναμνήσεις που μάλλον την έχουν επηρεάσει βαθιά για να τις αναφέρει στην συνέντευξη .Κάποια πράγματα δεν ξεχνιούνται .Σκεφτόμουν που μπορεί να οδηγήσουν τόσες φρικτές σχολικές εμπειρίες έναν άνθρωπο. Πολλούς στην απόλυτη καταστροφή .Στην περίπτωση της Etten ίσως όλος αυτός ο πόνος να εκτονώθηκε με την μουσική . Ίσως να είχε μεγάλη στήριξη από την οικογένεια της .
Πάντως το ταλέντο της βρήκε το δρόμο του και δεν χάθηκε
Υ.Γ
Περιμένεις να διαβάσεις μια χαλαρή συνέντευξη από ένα νέο άνθρωπο και τελικά σου έρχεται όλη η πραγματικότητα στα μούτρα σαν χαστούκι.
σχόλια