Tricky στο Gagarin

(ωραίο αλλά λίγο)

Η είσοδος του Tricky στις 10 και είκοσι στην σκηνή του Gagarin είναι λιτή όπως αρμόζει σε καλλιτέχνες του μεγέθους του . Βγάζει την μπλούζα και αρκεί μόνο αυτό για να αρχίσει στα μάτια μου, να μεταμορφώνεται στο αγόρι που μεγάλωσε στους δρόμους του Bristol ,σημαδεμένο από την αυτοκτονία της μητέρας του όταν ήταν τεσσάρων.

Πίνει κάτι κόκκινο από ένα πλαστικό μπουκάλι και καπνίζει .Όταν βάζει το μικρόφωνο στην θέση της καρδιάς σε πείθει ότι «αισθάνεται ότι και εμείς αισθανόμαστε» . Η εντύπωση που μου δημιουργεί ,αν και τον βλέπω για πρώτη φορά live , είναι ότι είναι  ήρεμος για όσα πετύχει ως τώρα . Παροτρύνει τον κόσμο να ανέβει στην σκηνή ,με ένα απροσποίητο τρόπο .Οι αγκαλιές του προς τον κόσμο  μοιάζουν (και μάλλον είναι) αληθινές. Όσοι ώρα τα πιτσιρίκια  τον αγκαλιάζουν πάνω στο stage του Gagarin σκέφτομαι ότι αυτό μπορεί να είναι μια δήλωση της θνητότητας του. Ένας από εμάς με σάρκα και οστά  που απλά τραγουδά και κάποια στιγμή δεν θα υπάρχει , τίποτα παραπάνω ,ας ζήσουμε την στιγμή .

Τις στιγμές που αφήνει το ροκ και την εικόνα του Iggy που χοροπηδά με τα πιτσιρίκια γύρω του  γίνεται σκοτεινός .Τότε μου έρχεται στο μυαλό το Iam waiting for the Man των Velvet Underground και ο στίχος Fell sick and dirty , more dead than alive .Σε πείθει ότι ο παλιός Tricky του Bristol είναι ζωντανός, ακόμα και αν ζει στο Παρίσι και έχει σταματήσει τις βόλτες στις παλιές γειτονιές .Αν και τίποτα δεν είναι σίγουρο

Είναι γενναιόδωρος με την τραγουδίστρια που τον συνοδεύει , πολλές φορές κουνάει το κεφάλι του στο ρυθμό της όταν δεν ρουφά το τσιγάρο του .Μετά από περίπου  120 λεπτά , χάνεται μέσα στο πλήθος του Gagarin αγκαλιάζοντας  ξανά τον κόσμο .Οι ελπίδες μας ότι θα κρατήσει η αποψινή βραδιά τρεις ώρες , όπως έπαιζε παλιότερα χάνονται .Φτάνω στο σημείο να τον δικαιολογήσω γιατί την προηγούμενη μέρα έπαιζε στη Θεσσαλονίκη και την επομένη θα έπαιζε στην Πάτρα.

Ήταν ωραία αλλά θα μπορούσε να ήταν περισσότερο .

Τweets που ανέβασα χθες βράδυ , λίγο μετά το τέλος της συναυλίας

Μόνο μια μισή ώρα έπαιξε ρε γαμώτο. Αλλά ήταν ωραίος

Οι «αραβωνιάρες» είναι το πιο βαρεμένο κοινό των συναυλιών. Μια είπε «Αχ τι ωραία ζώνη φοράς βρε Tricky”

Είδα και ένα πιτσιρίκι να το βγάζουν έξω υποβασταζόμενο. Όπως Πάρος

Το χόρτο στις συναυλίες είναι η απόλυτη εκδήλωση μικροαστισμού.

Τι ήταν αυτό το κόκκινο που έπινε από το πλαστικό μπουκάλι ;