συνέχεια
Ξετύλιξε την πετσέτα από τη μέση του, στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη και επιθεώρησε πάλι την περιοχή χαμηλά μπροστά του, στην ηβική χώρα που καταφανώς μειονεκτούσε τώρα. Εκτός από το τμήμα του πέους του που έστεκε σχετικά αλώβητο, χωρίς όμως τον καυλό που απουσίαζε, όπως σας έχω ήδη περιγράψει, τα υπόλοιπα εργαλεία όπως η οπή της σηραγγώδους ουρήθρας, από όπου η εκροή ούρων και σπέρματος αδιακρίτως, βρισκόταν εκεί πού είναι πάντα, οι όρχεις του σφριγηλοί και επιβλητικοί τυλιγμένοι στο ζωηρό όσχεο που τους φιλοξενούσε, με το σήμα κατατεθέν δηλαδή τη ραφή στο κέντρο σαν από ραπτομηχανή και μόνο ένα μικρό τμήμα από τον χαλινό, ένα κορδονάκι ανεπαίσθητο καν κρεμόταν στην άκρη, που όμως και αυτό δεν τον ενοχλούσε φανερά.
Φίμωση δεν είχε ποτέ του και η ακροποσθία που καλύπτει και προστατεύει την κεφαλή του πέους ήταν μαζεμένη όμορφα και καλά, διπλωμένη σαν μανίκι πουκαμίσου ή σαν ζεστό χειμωνιάτικο περιλαίμιο στην άκρη της πούτσας του, που έδειχνε τώρα αισθητά μικρότερη σε μήκος και αρκετά μελαγχολική, τουλάχιστον έτσι του φάνηκε.
Άφησε μια πορδή για να βεβαιωθεί έστω και για την καλή λειτουργία του οπισθίου τμήματος του σώματός του. Όλα στην εντέλεια, οι σφικτήρες του πρωκτού άνοιξαν και έκλεισαν στο σωστό χρόνο και τόνο, έδωσαν τον σωστό γνώριμο ήχο, κάτι σαν σφύριγμα ανθρώπου που του λείπουν τα μπροστινά δόντια, όλα φίνα, δεν υπήρχε αμφιβολία.
«Πρέπει να έχασα εφτά εκατοστά καυλωμένης ψωλής το λιγότερο» σκέφτηκε και κούνησε το κεφάλι του. Θα μου πείτε, πώς γνώριζε με τέτοια βεβαιότητα και ακρίβεια τις διαστάσεις του ακραίου τμήματος του αναπαραγωγικού του στελέχους σε φυσιολογική στύση; Θα σας πω κι εγώ λοιπόν με τη σειρά μου ότι το προηγούμενο βράδυ, που κατέβαζαν τα ουϊσκάκια τους η τρελή τρελή αντροπαρέα με τις γκόμενές τους και γίναν λιώμα, βγαίνοντας από το τελευταίο μπαρ, κάποιος έριξε την ιδέα να μετρήσουν τις ψωλές τους σηκωμένες, για να δουν ποιός την έχει πιο μεγάλη.
Τα αγόρια αλάλαξαν μέσα στη νύχτα, οι γυναίκες όμως δεν έδειξαν και ιδιαίτερη ικανοποίηση από αυτή την εξέλιξη. Περίμεναν κάτι καλύτερο, κάτι άλλο, κάτι πιο χοτ για να κλείσει όμορφα και δημιουργικά η βραδιά τους, μια πιο θετική αντιμετώπιση από τους άντρες τους τέλος πάντων, μια συμπεριφορά που θα ήταν πιο κοντά στη γυναικεία τους φύση και στις ανάγκες τους βρε αδελφέ. Αισθάνθηκαν παραμελημένες, υποβαθμισμένες, δεν μπόρεσαν όμως να κάνουν τίποτα παραπάνω, εξάλλου τι να πουν, το αλκοόλ και το σέρτικο αντριλίκι των επιτυχημένων δίπλα τους είχε το απάνω χέρι.
Χωρίς δεύτερη κουβέντα, τα αγόρια έκαναν διανομή τα κορίτσια στα σπίτια τους και όταν έμειναν μεταξύ τους, εκείνος τους πρότεινε να περάσουν από το δικό του, να πιούν ένα τελευταίο ποτάκι και μετά να δρομολογήσουν την καταμέτρηση. Έτσι κι έγινε· πρώτα μετρήθηκαν όλοι σε φυσιολογική κατάσταση, με τη μεζούρα της μοδίστρας, μήκος και διάμετρος, μετά μετρήθηκαν σε πλήρη στύση, δεν χρειάστηκε και πολύ για να τους σηκωθεί και αυτός που ορίστηκε ως ο καταγραφέας, ο πιο νηφάλιος από τους πέντε, σημείωνε τις επιδόσεις του καθενός στο πίσω μέρος λογαριασμού σουπερμάρκετ, που βρέθηκε πρόχειρος στο πάσο της κουζίνας.
Τη συνέχεια θα προσπαθήσω να σας την περιγράψω όσο πιο σύντομα μπορώ. Αποφάσισαν να μπουν στη σειρά ο ένας δίπλα στον άλλον και να την παίξουν μέχρι τελικής πτώσεως, για να δουν ποιός θα στείλει το σπέρμα του πιο μακριά. Κάπως έτσι τελείωσε εκείνη η βραδιά, με φοβερό κέφι με γέλια πολλά και σύννεφο τη μαλακία. Περιττό βέβαια να πω ότι ο δικός του αποδείχτηκε ο καλύτερος πούτσος, ο πιο μεγάλος και ο πιο δυνατός και η ριξιά του η πιο φοβερή, η μόνη που διέγραψε ένα μεγαλοπρεπές τόξο και έφτασε ακριβώς απέναντι, στην πλάτη του μαύρου τετραθέσιου δερμάτινου καναπέ. Έτσι, βγήκε ο αδιαμφισβήτητος νικητής.
Οι φίλοι αποχώρησαν όλοι μαζί αφού φωνάξαν εν χορώ τρεις φορές τη γνωστή ιαχή του νικητή της παρέας,
Γεια σου Τζώννη φιρφιρή
που τον έχεις σαν σφυρί
κι αυτός πια, με το ζόρι έφτασε στο κρεβάτι του και κοιμόταν ήδη του καλού καιρού, πριν προλάβει καλά καλά να ακουμπήσει το κεφάλι του στο μαξιλάρι.
Εκείνη τη στιγμή που τα σκεφτόταν αυτά, χτύπησε το τηλέφωνο, άρπαξε το ακουστικό στον αέρα, ήταν η Φούλη η γραμματέας του από την Εταιρεία, «σας παίρνω για να σας υπενθυμίσω την σημερινή σύσκεψη, στις δέκα και μισή» του είπε με την τραγουδιστή και πρίμα, σχεδόν στριγκιά φωνή της. Παραλίγο να το ξεχάσει. Πώς έγινε αυτό; Για πρώτη φορά να το ξεχάσει; Η σύσκεψη! Μπορούσε να λείψει από τη σύσκεψη των στελεχών; Αυτός; Ένας τοπ εξέκιουτιβ; Το πουλαίν της Εταιρείας; Ποτέ.
Γύρισε στο μπάνιο, ξυρίστηκε στα γρήγορα, φόρεσε καθαρά εσώρουχα, πουκάμισο, παντελόνι, σακάκι, γραβάτα, έβαλε τη σχετική κολόνια, ακούμπησε το δερμάτινο χαρτοφύλακα με τα έγγραφα της δουλειάς επάνω στο δρύινο τραπέζι, έβγαλε από μέσα τα γκατζετάκια του, τα άπλωσε στο τραπέζι, έβγαλε τη θήκη των γυαλιών του, ένα κομψοτέχνημα, ένα πραγματικό έργο τέχνης από ασήμι, δέρμα και μικρούς ημιπολύτιμους λίθους δουλεμένο στο χέρι, δώρο εκλεκτό της Εταιρείας για τα δέκα χρόνια ευδόκιμου υπηρεσίας, την άνοιξε, πήρε από μέσα ένα πανάκριβο ζευγάρι γυαλιά ηλίου PorcheCarrera δώρο και αυτό, από την προηγούμενη αρραβωνιαστικιά του αυτή τη φορά για τα γενέθλιά του, τα ακούμπησε στο τραπέζι, πήγε πάλι πίσω στο μπάνιο, έπιασε από το ραφάκι προσεχτικά με τις άκρες των δαχτύλων του την αποκαυλισμένη βάλανο του πέους του που έσφυζε ολοκόκκινη από ζωή, την τύλιξε στην μαλακιά τιρκουάζ φανελίτσα που προστατεύει τον σκελετό, την τοποθέτησε μέσα στη θήκη, έκλεισε το καπάκι, κατευθύνθηκε στην κουζίνα, άνοιξε την πόρτα του ψυγείου, ακούμπησε τη θήκη με το ευαίσθητο περιεχόμενο στο κάτω ράφι μπροστά - μπροστά, ρύθμισε την ψύξη στην χαμηλότερη ένταση, λίγο πριν τον πάγο και έκλεισε την πόρτα.
«Μπορεί να περιμένει ακόμα λίγο το καυλί μου» είπε, «θα αντιμετωπίσω την περίπτωσή του αργότερα» είπε πάλι. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη του διαδρόμου, διόρθωσε τα μαλλιά του που έπεφταν στο πλάι, έβγαλε τα κλειδιά από την τσέπη του, πήρε το εσωτερικό ασανσέρ, πάτησε το κουμπί για το μείον δύο και άρχισε να κατεβαίνει προς το υπόγειο πάρκιν της μεζονέτας του.-
Λευτέρης Ξανθόπουλος
31.07.2011
* Το σχέδιο της φρικαρισμένης γάτας είναι της Εύας Στεφανή για τη συλλογή διηγημάτων του Λευτέρη Ξανθόπουλου ''Γάτες αλλού'' (εκδόσεις Γαβριηλίδης)
