Είναι χειμώνας του 1984, ακριβώς πριν από τριάντα χρόνια. Ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος μόλις έχει φτιάξει το σπίτι του στην Αίγινα, αλλά εδώ στην Αθήνα έχει κάνει δικό του το σπίτι της Μαρίζας Κωχ στου Φιλοπάππου για να σηκώνεται το πρωί και να κατεβαίνει στον Πειραιά, παίρνοντας το πλοίο της γραμμής. Στην παρέα τους είναι και ο ηθοποιός - στιχουργός Ηλίας Τσέχος και κάποιοι ακόμα φίλοι. Ένα μεσημέρι που ο Κούνδουρος έχασε το πλοίο, γύρισε στης Κωχ. ''Τι έχεις φτιάξει να φάμε;'' τη ρωτάει. ''Φασολάδα'' του απαντάει εκείνη. ''Στάσου, βρε παιδί μου, φασολάδα χωρίς ρέγγα είναι άγριο πράγμα'' της λέει και τους τραβάει όλους έξω στην είσοδο του σπιτιού. Βγάζει μια ρέγγα τυλιγμένη σε χαρτί απ' την τσέπη του, ανάβει φωτιά και την ψήνει επί τόπου.
Μου αρέσει που σ'αυτή τη φωτογραφία - ντοκουμέντο από το αρχείο μου, δεν φαίνεται τι ακριβώς κάνει ο Πάπας του ελληνικού σινεμά στην πόρτα της ερμηνεύτριας και τραγουδοποιού. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι ψήνει μια ρέγγα σα να επρόκειτο για λαϊκό τελετουργικό δρώμενο;
Εκείνη τη μέρα στο τραπέζι της Κωχ με επικεφαλής τον Κούνδουρο εκλήθη κι ένας άλλος σημαντικός καλεσμένος, αλλά αυτή είναι μία άλλη ξεχωριστή ιστορία!
σχόλια