Από τον Κωστή Μίγκο
Κοιτούσαμε τη πρόγνωση όλη την εβδομάδα μήπως και πηγαίναμε στα Καλάβρυτα το Σαββατοκύριακο να πάρουμε λίγο καθαρό αέρα, να ξεσκάσουμε, να ξεμπουχτίσουμε. Αλλά κάθε ώρα που περνούσε η πρόγνωση άλλαζε. Κι έτσι μόλις έδινε καλό καιρό πιάναμε όλοι τα τηλέφωνα και το κανονίζαμε. Αλλά μετά η πρόγνωση άλλαζε σε κακοκαιρία και να 'μαστε ξανά-μανά όλοι στα τηλέφωνα να το ξεκανονίζουμε. Αυτό ήταν το παιχνίδι της εβδομάδας. Αλλά η αποφασιστικότητα μας κυρίευσε κ είπαμε να ρισκάρουμε.
Έτσι λοιπόν Σάββατο πρωί, πουρνό πουρνό, δώσαμε ραντεβού σε κάποιο hotspot (κοντά σε φούρνο, βενζινάδικο, περίπτερο) των βορείων προαστίων για να γίνει η μάζωξη και η τροφοδοσία.
Στο δρόμο, εκεί που πηγαίναμε και εκεί που όλοι κοιμόμασταν, κάπου μετά το Αίγιο ο οδηγός ξύπνησε να πιει νερό και να πάει τουαλέτα κι ανακάλυψε ότι από πάνω μας είναι ένα ουράνιο τόξο τόσο όμορφο που παραλίγο να το ματιάσουμε. Εκεί ήταν που σύσσωμη η ομάδα ξύπνησε και γίναμε όλοι λίγο πιο παρέα!
Μετά από περίπου μια ώρα φτάσαμε και στο χιονοδρομικό! Οι συνθήκες ήταν τόσο ωραίες που κανείς δεν ήθελε να βγει από το αυτοκίνητο (...) Όμως βγήκαμε, ντυθήκαμε, φτιαχτήκαμε, σενιαριστήκαμε, βγάλαμε κάρτα, πήραμε το λιφτ και φτάσαμε στη κορυφή του πρώτου επιπέδου μιας και δεν δούλευαν τα λιφτ για τη «μεγάλη» κορυφή λόγο κακοκαιρίας. Κι όμως κάναμε τη πρώτη κατεβασιά και το φρέσκο χιόνι (a.k.a. πούδρα) ήταν τόσο ωραίο που κάναμε όλοι σαν χαζά και δεν περίμενε κανένας κανέναν! Με αυτά και μ' εκείνα πέρασαν δυο μέρες με πολύ πούδρα και πολύ κέφι. Όπως πάντα όμως, έτσι κ αυτή τη φορά, όταν υπάρχει «πώρωση» δεν σκέφτεσαι να τραβήξεις ούτε βίντεο ούτε φωτογραφίες ούτε τίποτα, απλά κ μόνο για να μη χάσεις έστω και λίγο χρόνο. Το μόνο αποδεικτικό στοιχείο που υπάρχει είναι ένα βίντεο από το οποίο έκανα μερικά screenshots για να το μοιραστώ!
σχόλια