Φωτογραφίες: Γιώργος Πλανάκης & shedia.gr
«Όταν ξεκίνησα –χωρίς θάρρος και με πολύ φόβο- να πουλάω το περιοδικό εδώ και κάτι μήνες, με έκπληξη διαπίστωσα, ότι, πράγματι, "όταν ο Θεός κλείνει μία πόρτα, ανοίγει ένα παράθυρο». Η Ελένη Λουδάρου είναι μία από τις πωλήτριες της «Σχεδίας» και θα τη βρείτε στο νέο τεύχος που θα κυκλοφορήσει σε λίγες ώρες. Ένα από εκείνα τα χαμογελαστά πρόσωπα που φορούν το κόκκινο γιλέκο και βγαίνουν στους δρόμους.
Η «Σχεδία», το μοναδικό περιοδικό δρόμου στην Ελλάδα, ταξιδεύει πλέον και στη Θεσσαλονίκη, με το πρώτο τεύχος να κυκλοφορεί στις 29 Ιανουαρίου και να ανανεώνει το ραντεβού του για την τελευταία Τετάρτη κάθε μήνα.
«Μετά από μία επιτυχημένη πορεία ενός χρόνου στην Αθήνα, η «Σχεδία», οι άνθρωποι με τα κόκκινα καπέλα και τις κόκκινες στολές έρχονται και στη Θεσσαλονίκη. Έχουμε άγχος για το νέο αυτό εγχείρημα. Ευελπιστούμε να βιώσουμε την ίδια αγάπη που νιώσαμε και στην πρωτεύουσα γιατί πρόκειται για ένα ανεξάρτητο περιοδικό που στηρίζει αποκλειστικά τον άνθρωπο.
Τα περιοδικά δρόμου, όπως και το δικό μας, πωλούνται αποκλειστικά από πωλητές (άνεργους, άστεγους, άτομα κάτω από τα όρια της φτώχειας) και τους δίνουν τη δυνατότητα μέσω μίας αξιοπρεπούς διαδικασίας να εξασφαλίζουν ένα καθημερινό εισόδημα. Άλλοι για να τραφούν, άλλοι για να πληρώσουν το ρεύμα, άλλοι για να συμπληρώσουν τα χρήματα για το νοίκι. Αυτή τη στιγμή στην Αθήνα έχουμε 160 πωλητές και άλλους 40 σε αναμονή. Ο μικρότερος ηλικιακά πωλητής είναι 20 ετών και ο μεγαλύτερος 70. Το αξιοσημείωτο είναι ότι το 30% από αυτούς είναι γυναίκες, ποσοστό που δεν εντοπίζεται εύκολα σε άλλη χώρα», αναφέρει ο ιδρυτής της «Σχεδίας», Χρήστος Αλεφάντης.
Παγκοσμίως τα περιοδικά δρόμου ξεπερνούν σε πωλήσεις τα 27 εκατομμύρια αντίτυπα, σε μία περίοδο που όπως λένε οι Άγγλοι: «οι περισσότεροι από εμάς διαφέρουμε από τον άστεγο όσο μία καθυστέρηση δύο μηνιάτικων».
Πως μπορεί, όμως, κάποιος να γίνει πωλητής στη «Σχεδία»; «Στη Θεσσαλονίκη θα πρέπει να επισκεφτεί τα γραφεία μας στη Φράγκων 24, να συνυπογράψουμε έναν κανόνα συνεργασίας και έπειτα θα του ανατεθεί το πόστο όπου μπορεί να πουλήσει τα έντυπα. Στις απαιτήσεις των πωλητών συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, το υποχρεωτικό κόψιμο απόδειξης, η ευπρεπής συμπεριφορά στο δρόμο και η κατάλληλη ενδυμασία (κόκκινο γιλέκο, κόκκινο καπέλο, ειδική κάρτα αναγνώρισης κτλ) για να μπορεί κάποιος να τους ξεχωρίσει εύκολα.
Το περιοδικό της «Σχεδίας» κοστίζει 3 ευρώ και το 50% του ποσού (δηλαδή 1,5 ευρώ) πηγαίνει απευθείας στον πωλητή για να καλύψει τις βασικές του ανάγκες.
«Η 'Σχεδία' δεν είναι επαιτεία. Οι πωλητές δε ζητιανεύουν, αλλά με αξιοπρέπεια πωλούν το περιοδικό, το οποίο προηγουμένως οι ίδιοι έχουν αγοράσει, για να εξασφαλίσουν ένα εισόδημα. Παράλληλα, είναι και μία ανεξάρτητη πηγή ενημέρωσης, ένα μέσο στον αγώνα για την καταπολέμηση κάθε μορφής κοινωνικού αποκλεισμού», αναφέρεται στο επίσημο site.
«Εξαιρετικά ενδιαφέρον σε όλο αυτό το εγχείρημα είναι και ότι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η πώληση επιτρέπει την ουσιαστική γνωριμία του άστεγου με τον αναγνώστη/αγοραστή. Γνωριμία που διαλύει τον κοινωνικό αποκλεισμό αυτών των ατόμων και επιτρέπει την επανατοποθέτησή τους στο ευρύτερο περιβάλλον. Είναι μία δράση που θα βοηθήσει σημαντικά, όπως και το Υπνωτήριο Αστέγων που ξεκίνησε λίγο πριν τα Χριστούγεννα και ήδη αποτελεί ένα καταφύγιο για όσους το έχουν ανάγκη», τόνισε από τη μεριά της η Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης, Καλυψώ Γούλα.
«Δεν μας χωρίζει τίποτα από τους αστέγους, δεν υπάρχει άλλη όχθη. Είναι άνθρωποι που έχασαν τη δουλειά τους και αναγκάστηκαν να ζήσουν στο δρόμο. Ζώντας ένα μεγάλο διάστημα στο Παρίσι και συναναστρεφόμενος αρκετούς τέτοιους ανθρώπους κατανόησα ότι είναι κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που πίστευα. Άνθρωποι μορφωμένοι. Με σπουδές. Συγκεντρώνονται μία φορά την εβδομάδα σε ένα καφέ και «σπάνε» τη σιωπή των ανέργων. Συζητούν για Βίκτωρ Ουγκό, μαλώνουν για λογοτεχνία και ύστερα σκορπίζονται για να βρουν να κοιμηθούν», αναφέρει ο συγγραφέας, Βασίλης Αλεξάκης και προσθέτει:
«Όλοι έχουν να σου πουν από μία ιστορία. Αυτό που αφηγούνται στην αρχή είναι η πρώτη νύχτα που αναγκάστηκαν να κοιμηθούν στον δρόμο. Αυτή είναι η πιο τραγική στιγμή για έναν άστεγο. Η πρώτη νύχτα».
Νύχτα που χιλιάδες Έλληνες αναγκάζονται πλέον να περάσουν μέσα σε κούτες, πάνω από χιόνι και κάτω από σκισμένες κουβέρτες. Άνθρωποι που αναποδογύρισε η «Σχεδία» των ονείρων τους και βρέθηκαν στο νερό. Και όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται στο νερό, σε πείσμα όσων έγιναν τελευταία, οφείλεις να τον βοηθήσεις.
σχόλια