ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.6.2013 | 00:39

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ Η ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΥΣ

Ηρθε το Καλοκαιρι...θυμαμαι το περυσινο Καλοκαιρι που ηταν κολαση...κλεισμενος ολη μερα στο σπιτι...να μην εχω ορεξη για τιποτα...απολυτως...να με εκνευριζουν τα παντα και οι παντες...να μην εχω ορεξη να φαω...να μην εχω ορεξη να διαβασω, να δω τηλεοραση...τιποτα απολυτως...οι αρνητικες σκεψεις να με εχουν καταπλακωσει...και το χειροτερο...να βλεπω τους αλλους να καλοπερνανε...στις παραλιες, στα κλαμπ, στα ταξιδια...να βλεπεις φωτογραφιες τους στο facebook, να ειναι ολοι μαζι, να καλοπερνανε, και εσυ μονος σου εντελως...να βλεπεις στο σταρ να λενε "περναμε τελειααααααααα" και να θες να σπασεις την τηλεοραση... αυτη η εποχη που ολοι μοιαζουν να καλοπερνανε και να διασκεδαζουν και εσυ να βουλιαζεις στην καταθλιψη ειναι ανυποφορη πραγματικα (( δε θα αντεξω ενα ακομα τετοιο καλοκαιρι...( δε θα την παλεψω με τιποτα...αληθεια σας το λεω...εχουν μαζευτει τοσα πολλα αυτη τη γαμημενη χρονια, μου εχουν παει ολα στραβα, εχω βουλιαξει στις αρνητικες σκεψεις που εχουν γινει μια χιονοστιβαδα ετοιμη να με καταπλακωσει, ενα ηφαιστειο ετοιμο να εκραγει...(τι κλισε μαλακιες λεω παλι...). η ζωη μου ειναι εντελως fucked up...και εχω και τους γονεις μου απο πανω μου που οταν ειμαι ετσι χαλια ψυχολογικα, πιστευω οτι αυτοι φταινε και δε θελω ουτε να τους βλεπω, παροτι με εχουν στηριξει και βοηθησει πολυ...δε μπορουν να καταλαβουν ρε γαμωτο οτι θελω να μενω μονος οταν ειμαι ετσι; Τι με συμβουλευετε να κανω για να μην περασω καλοκαιρι κολαση οπως περυσι;; δεν την παλευω καθολου... δε μου παει τιποτα καλα... κατι αλλο που με απασχολει ειναι οτι δε θα βρω δουλεια γιατι αν ο εργοδοτης με δει ετσι μελαγχολικο και καταθλιπτικο και αν δει οτι δεν εχω προυπηρεσια...(( και δεν ξερω καν αν θα παρω το πτυχιο μου ... μπορει να εκανα πολλες βλακειες και λαθη, αλλα δε μου αξιζε αυτο... μου αξιζαν καλυτερα πραγματα... ειχα πολλα ονειρα αλλα ολα καταστραφηκαν... αν συνεχισω ετσι, δεν αξιζει να ζω... ΥΓ. οταν βλεπω αυτη τη διαφημιση υποφερω : http://www.youtube.com/watch?v=_Fh73KL-pbsΥΓ2.Οποιος-α περναει την ιδια φαση και θελει να επικοινωνησει μαζι μου ας στειλει e-mail : [email protected]
4
 
 
 
 
σχόλια
Κάθε καλοκαίρι το ίδιο περνάω. Είναι σαν τις γιορτές, όλοι φαίνεται να περνάνε καλά, όλοι κάνουν διαφορετικά και ωραία πράγματα, με τις υποχρεώσεις τους στην άκρη, κι αισθάνεσαι κι εσύ υποχρεωμένος να περάσεις καλά, κι αν δεν, κάτι πάει στραβά με σένα.Η συνήθεια είναι πολύ δυνατό πράγμα. Το να είσαι στο fb με τις ώρες, το να μένεις μόνος σου, το να μην πηγαίνεις πουθενά.Εγώ θα πω το εξής, άρπαξε κάθε ευκαιρία. Ξεκίνα κάτι καινούριο. Όταν σου λένε να πας κάπου πήγαινε, μπορεί να μην είναι το ιδανικό μέρος για διακοπές, μπορεί να είναι ένα τριήμερο, μπορεί να μην είναι η ιδανική παρέα, αλλα ξέφυγε απ' το βάλτωμα. Γιατί πολύ εύκολα μπορεί η κάθε μέρα του καλοκαιριού (κι έχει πάνω από δυό μήνες ακόμα) να είναι ίδια και να σε βυθίσει ακόμα χειρότερα.Μη βάζεις την κακή σου διάθεση σαν ασπίδα, άστην στην άκρη για λίγο και fake it till you make it (αν και είναι συνεχής μάχη και αυτό).Επίσης είναι μια εποχή που όλοι φλερτάρουν και οι γνωριμίες περνάνε σε μια πιο ελαφριά και "εύκολη" διάσταση. Αυτό ακόμα κι απ' το fb μπορείς να το κάνεις.Δε σου αξίζει να περνάς άσχημα αν αυτό αισθάνεσαι.
Για αρχή πάντως καλά θα ήταν να σταματήσεις να μιζεριάζεις, καλό θα ήταν να βλέπεις τις ζωές των άλλων μόνο ως εμπειρία, και όχι "αχ.. γιατί να μην είμαι εγώ στη θέση αυτού.." και να αποφασίσεις τελικά να φτιάξεις τη δική σου ζωή με τα χρώματα που εσύ θα επιλέξεις, γιατί αυτός ο οποίος μπορεί να βλέπεις αυτό έκανε, πήρε ο ίδιος τη ζωή στα χέρια του απλά. Η ζωή που σου δόθηκε είναι δώρο και κανείς δεν μπορεί να σου υποσχεθεί πως όλα θα είναι ανθηρά εάν εσύ (και το τονίζω) δεν αποφασίσεις πως θέλεις να είναι και έπειτα να βάλεις τις βάσεις για να το κάνεις.
μα τι λέτε ρε παιδιά; οκ τα πράγματα πολλές φορές ειναι πολύ δύσκολα για να τα αντέξεις αλλά υπάρχουν πάντα και πολύ χειρότερα σίγουρα. Και αν τα πράγματα δεν έχουν φτιάξει υπάρχει πάντα και το αύριο. Και το αύριο δεν θα τα φτιάξει όλα μόνο του πρέπει να βάλουμε το χεράκι μας. Από το να καθόμαστε μέσα και να λέμε ''γιατί σε μένα Θεέ μου, και δεν θέλω να ζω, είχα όνειρα κλπ'' καλύτερα να πάρουμε τηλ κάποιον γνωστο ή να βγούμε μια βολτα μόνοι μας. Και με τους γονείς μην το βλέπετε τόσο αρνητικά. Αν δεν έχεις κάποιον στην καλύτερη των περιπτώσεων θα κάτσουν να σε ακούσουν αν τους κάνεις ένα πρόλογο απο την αρχή οτι δεν γουστάρεις κήρυγμα. Σκέψου ότι και εγώ μόνη μου μένω και ήθελα κιόλας τόσο πολύ να φύγω από το σπίτι αλλά τελικά είναι ωραίο να έχεις να πάρεις κάποιον αγκαλιά. Προτιμότερο απο το να καθεσαι μονος ΟΛΗ την μέρα ΟΛΟ τον χρόνο. Για συνέλθετε λέω εγώ. Ευκολό δεν είναι , ούτε μια κουβέντα ειναι . ειναι μια απόφαση δρόμος. πες ναι θα τα καταφέρω. γτ τι έχουν ολοι οι υπόλοιπο δλδ καλύτεροι ειναι απο σενα???
Scroll to top icon