ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με 'χει πιάσει από χτες μια μελαγχολία, μία πολύ γλυκιά μελαγχολία, κι αυτό γιατί μου έλειπες, και μου έλειπες πολύ, τις χάρηκα τις στιγμές μαζί σου, όλες... μα όλες... μα όλες... μία προς μία, δεν το πίστευα κι εγώ ο ίδιος κάποια στιγμή ότι ήρθα εκεί και σε βρήκα μόνο και μόνο για να σε δω και να περάσω μαζί σου τη νύχτα. Οταν μπήκα στο σπίτι συνειδητοποίησα πόσο πολύ μου λείπεις, πόσο πολύ ήθελα να το κάνω, δε θα με σταματούσε τίποτα, από τη στιγμή που το πήρα απόφαση ασχέτως αν σε ψιλοπείραζα μέσα στη βδομάδα.Διαπίστωσα για άλλη μία φορά πόσο λατρεύω την ύπαρξη σου, πόσο μου άρεσε που ανάσαινα τελικά τον ίδιο αέρα μαζί σου, και μοιραζόμασταν αυτή την απίστευτα όμορφη θέα κάτω από την πανσέληνο.Δε νομίζω να μπορούσα να σου έγραφα χτες για το πόσο ωραία ήταν όλα αυτά μαζί σου, ένιωθα ότι πνιγόμουνα μέσα στις ίδιες μου τις σκέψεις, στα ίδια μου τα λόγια...και δε νομίζω να κατάφερνα και πολλά πράγματα! Γι άλλη μία φορά σ ευχαριστώ για τη βραδιά που μου χάρισες, σ ευχαριστώ που υπάρχεις, σ ευχαριστώ που μου ομορφαίνεις τη ζωή, που μέσα στα μάτια σου βλέπω πράγματα που κι εσύ η ίδια δεν ξέρεις ότι υπάρχουν, που με αναστατώνεις τόσο όμορφα, τόσο γλυκά, και τόσο άγρια, κάποιες φορές.Τη στιγμή που γονάτισα ανάμεσα στα πόδια σου εκεί στο πεζούλι και σε έσφιξα στην αγκαλιά μου, ένιωθα πραγματικά πως είχα ότι χρειαζόμουν, και δε θα βαρεθώ να στο λέω... Είσαι για μένα όσα μπορείς και όσα δεν μπορείς να φανταστείς!