Όταν πριν λίγο διάβασα ότι απαγορεύτηκαν οι ρακέτες στη Μάνη και σε παραλία της Βουλιαγμένης κόντεψα να αγκαλιάσω το pc. «Ιστορική απόφαση». Μα, φυσικά! Είναι οι πιο ανυπόφοροι λουόμενοι και η επιτομή του Ελληνάρα. Οι περισσότεροι γνήσια τέκνα και αυτοί του ΚΛΙΚισμού που τους έμαθε ότι είναι τόσο «κουλ» να απλώνεις λάδι στο κορμάκι σου, να κάνεις βουτιές στην άμμο σαν να σε πυροβολούν από ελικόπτερο, να πετάς δεξιά και αριστερά το μπαλάκι σου και να παίρνεις αυτό το ύφος του ηττημένου πρωταθλητή κάθε φορά που το μπαλάκι πέφτει στα κεφάλια μας. Και δεν πηγαίνουν και κάπου να χωθούν να μας αφήσουν στην ησυχία μας. Παίζουν μπροστά στο κύμα. Διότι ο νούμερο ένα άγραφος κανόνας των ρακετοφόρων λέει: «Ρακετοφόρος που δεν φαίνεται, μισή δουλειά».
Έτσι, δεκαετίες τώρα, με τα αποκαΐδια του βλαχοlifestyle που του μάθανε ότι άνθρωποι που θα πάρουν ένα βιβλίο να διαβάσουν στην παραλία είναι τα ψώνια και «ρε φίλε τι έκανες όλο το χειμώνα, εδώ βρήκες να διαβάσεις». Λες και το να διαβάσεις ένα βιβλίο στην παραλία ενοχλεί κανέναν. Λες και το να θες απλά να απλωθείς στον ήλιο και να ακούσεις το κύμα είναι έγκλημα.
Και το χειρότερο όλων είναι ότι το «τάκα-τούκα» συνεχίζεται και στις πιο ερημικές παραλίες. Απτόητοι! Να έχεις κατέβει το γκρεμό για να δεις το νούμερο να χτυπιέται μπροστά στη μούρη σου. Όταν βέβαια συνδυάζεται και με ανοιχτό αμάξι όπου ακούγεται τέρμα το λαϊκό άσμα που συνοδεύει τον αγώνα, εκεί μόνο ο Βούδας δεν θα έκανε κακές σκέψεις για τον συνάνθρωπο.
Κοντά στο χωριό μου υπάρχει μια μικρή παραλία. Κάποτε ήταν σχεδόν ερημική. Τώρα με όλα αυτά τα αυθαίρετα που έχουν χτιστεί γύρω-γύρω μαζεύει αρκετό κόσμο. Τα Σαββατοκύριακα γεμίζει και με κόσμο από την Αθήνα. Κανένας Αθηναίος δεν προλαβαίνει να παίξει ρακέτες. Ξέρετε γιατί; Οι θέσεις είναι πιασμένες από τους ντόπιους. Δυο-τρεις παρέες, οι πρώτοι του χωριού, κοπανιούνται σε ένα μέρος με (κρατήσου) απόκρημνα βράχια και πέτρες. Ούτε καν άμμος. Και παίζουν, παίζουν ρακέτες σαν λυσσασμένοι. Σαν να μην υπάρχει αύριο. Με μια πόζα που σε βγάζει από τα ρούχα σου. Ξέχασα να σας πω: Χειρότερος από ένα ρακετοφόρο είναι ένας επαρχιώτης ρακετοφόρος.
Υ.Γ
Κάποια στιγμή πρέπει να φάνε χοντρό πρόστιμο και όλοι αυτοί οι τύποι με τα «πειραγμένα» αμάξια. Ειδικά το καλοκαίρι περνάνε μέρα-μεσημέρι με Πάολα στην τσίτα και η ανταμοιβή τους είναι το γελάκι τους καθώς βλέπουν τον κόσμο να τους κοιτάει σαστισμένος. Μαζέψτε τους.
ΥΓ2
Δεν είναι οι ρακέτες. Δεν είναι τα ηχεία. Είναι η έλλειψη σεβασμού για το διπλανό σου. Είναι η έλλειψη αισθητικής από τις ζωές των περισσότερων ανθρώπων.
σχόλια