Μου ήρθε ένα ημέιλ με τίτλο "Μνήμη Μανόλη Αναγνωστάκη"
Άρη,
Όπως σίγουρα ξέρεις, ο Μανόλης Αναγνωστάκης ήταν ένας συντοπίτης σου Θεσσαλονικιός ποιητής και αριστερός αγωνιστής, από τους πιο χαρακτηριστικούς αριστερούς μεταπολεμικούς ποιητές.
Έπεσα στο youtube τυχαία σε μια από τις λίγες συνεντεύξεις του στην κρατική τηλεόραση (δυστυχώς βρήκα ένα μόνο τμήμα της - την είχα δει σε επανάληψη ολόκληρη όταν είχε πεθάνει το 2005 και τώρα το αρχείο της ΕΡΤ φαίνεται να μην είναι on line). Σου στέλνω το λινκ και σου προτείνω να δεις ιδίως το απόσπασμα από το 06:45 και μετά.
Δεν είναι μικρόπραγμα, Αλλά είναι ιδιαίτερα χρήσιμο και επίκαιρο.
"[...] πρέπει να αποφεύγουμε όσο το δυνατόν τις απλουστεύσεις, τους χαρακτηρισμούς, τους εύκολους χαρακτηρισμούς, τις ταμπέλες [...]" Και παρακάτω: "Χρειάζεται προσοχή. [...] Ιδιαίτερα η τηλεόραση που μιλά με την εικόνα, που μιλά με την άμεση εντύπωση περνά αυτό που θέλει να περάσει" - και δίνει ο ποιητής ένα απλούστατο αλλά οξύ παράδειγμα της επιβαλλόμενης στους θεατές ματιάς της τηλεόρασης και αυτών που καθορίζουν το περιεχόμενό της.
Και, τέλος πάντων, σου το στέλνω διότι είναι μια ωραία (αν και αγέλαστη) συνέντευξη ενός μάλλον υπέροχου ποιητή.
ΥΓ. Αργότερα βρήκα και μια ολοκληρωμένη εκπομπή στο youtube, αυτήν.
Πρόκειται για το Παρασκήνιο, μια εκπομπή που χαίρομαι πάρα πολύ που την ανακάλυψα, είναι καλογραμμένη, πολύ ουσιαστική, με ενδιαφέροντες ανθρώπους και πλούσιο υλικό (στην κρατική τηλεόραση υπήρχαν, νομίζω, και πλουσιότερες σε υλικό, στην ιδιωτική δε νομίζω). Η συγκεκριμένη δε εκπομπή για τον Αναγνωστάκη είναι άκρως ενδιαφέρουσα και για το εξαιρετικό σπηκάζ της.
σχόλια