Η ζωή είναι ωραία !
Σκεφτόταν ο Τσέλιος κάνοντας την καθιερωμένη πρωινή του βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης . Στα πρωτοσέλιδα στο περίπτερο μπροστά στο Mέγαρο Mουσικής ο σεπτός πρωθυπουργός παραδίδει στον Γιάννη Αντετοκουμπο μια εικόνα της Παναγίας για να τον βοηθήσει στις μάχες του NBA και στα πρώτα πηγαδάκια οι συνταξιούχοι στα παγκάκια της νέας παραλίας επικροτούν και αποθεώνουν τον Έλληνα πρωθυπουργό για την κίνηση του αυτή.
Μετά από τα πρώτα σχόλια για την επικαιρότητα βλέπεις αρκετούς από αυτούς να βγάζουν το καλάμι για να ψαρέψουν.
Από τον Λευκό Πύργο μέχρι το Μέγαρο Μουσικής, σε μια ακτίνα 2,5 χιλιόμετρων, υπάρχουν άνθρωποι αραγμένοι με καλάμια. Αρκετοί είναι μετανάστες -όπως καταλαβαίνεις από τα ρώσικα που ακούς να μιλάνε μεταξύ τους-, άλλοι είναι νέοι μέχρι 30 ετών και άνεργοι, ενώ ένα μεγάλο μέρος των ψαράδων είναι επίσης άνεργοι πενηντάρηδες, που έκλεισαν τη βιοτεχνία τους, ή οικοδόμοι που δεν βρίσκουν δουλειά στην Θεσσαλονίκη της μηδενικής οικοδομικής δραστηριότητας και αράζουν με τα καλάμια τους κοντά στο Μέγαρο Μουσικής, ακούγοντας λαϊκά από το ραδιόφωνο και πίνοντας καμία μπίρα για να περάσουν την ώρα τους.
Το σoκαριστικό είναι ότι βγάζουν αρκετά ψάρια, μεγάλους κεφάλους, τα οποία και τρώνε!
Όποιον και αν ρώτησα απ αυτούς που ψαρεύουν, με διαβεβαίωσε ότι τα τρώει και ότι τα νερά μετά τον βιολογικό καθαρισμό είναι καθαρά.
Ο κέφαλος είναι από τους πιο προσαρμοστικούς οργανισμούς στον πλανήτη; Ο βασιλιάς της προσαρμογής. Όπου και αν τον βάλεις, θα επιβιώσει, δεν καταλαβαίνει τίποτα ούτε από βρόμα ούτε από ρύπανση; Τεκμήριο ενός πανίσχυρου οργανισμού με άπειρες δυνατότητες. Εκτός από τις περιβαλλοντικές συνθήκες, η προσαρμοστική ικανότητα του Κέφαλου είναι και διατροφική. Αν δεν του βγει το «ζωντανό» κυνήγι, φθάνει να την πέσει σε νεκρούς οργανισμούς, ακόμα και φύκια. Αρκεί να την βγάλει καθαρή.
Ακριβώς μπροστά από το ξενοδοχείο Μακεδονία Παλλάς ο Τσέλιος κάνει μια ακόμα στάση.
Εδώ ο ψαράς ένας έχει καταφέρει να ψαρέψει μια σουπιά Θερμαϊκού
Η σουπιά αντιστέκεται αλλά ο ψαράς καταφέρνει και την βγάζει --χτυπιέται στα πλακάκια, ρίχνει μελάνι και τελικά σταματάει.
"Δεν με λες ρε καρντάσι τώρα αυτήν θα την φας?", ρωτάει γελώντας ο Τσέλιος.
"Γιατί να μην την φάω ρε φιλαράκι η παραλία είναι καθαρή έχει βιολογικό σε λέω θα την κάνω το μεσημέρι με άγρια χόρτα"
"Μήπως εννοεί το καρντάση ότι πριν τις μαγειρέψει και τις φάει θα καπνίσει τα χόρτα?", σκέφτηκε ο Τσέλιος απομακρυνόμενος από τους "ψαράδες" και ανοίγοντας τον βηματισμό του για να προλάβει να μπει στην κουζίνα του, ακριβώς την ώρα που ξεκινούσε η βάρδια του. Έξω από το μαγαζί τον υποδέχθηκε ο Ρίκυ το χαρούμενο σκυλί μασκότ του μαγαζιού,το οποίο χάνει συνέχεια η καλή γιαγιά της γειτονιάς (κάθε γειτονιά έχει μια καλή γιαγιά και μια στριμμένη). Μόλις είδε τον Ρίκυ ο Τσέλιος χαμογέλασε και προς στιγμήν ξέχασε την δυσκολία της προετοιμασίας για το σημερινό πιάτο ημέρας.
"Θα ήταν κάπως ειρωνικό να ετοίμαζα σουπιές" σκέφτηκε ο Τσέλιος, οπότε αποφάσισε να ετοιμάσει κολοκυθοκεφτέδες σε φύλλο σφολιάτας με ελαιόλαδα φάβας και ψητά τοματίνια.
ΣΥΝΤΑΓΗ
Απλώνουμε το κάθε φύλλο σφολιάτας και κόβουμε σε τετράγωνα. Απλώνουμε το αβγό-λάδι, πασπαλίζουμε με μαραθόσπορο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 18 τουλάχιστον λεπτά ή μέχρι να αποκτήσουν ένα χρυσό χρώμα.
Σε ένα ταψάκι βάζουμε τα ντοματίνια , το ελαιόλαδο, τα αλάτι και το πιπέρι και τα ψήνουμε ταυτόχρονα με τα φύλλα σφολιάτας.
Τρίβουμε τα κολοκυθάκια στον τρίφτη, τα αλατίζουμε ελαφρώς και τα αφήνουμε να στραγγίσουν από τα νερά τους. Τα ανακατεύουμε με τα υπόλοιπα υλικά και αφήνουμε το μείγμα για μισή ώρα στο ψυγείο να σφίξει. Στη συνέχεια τα πλάθουμε σε μικρά κεφτεδάκια και τα αλευρώνουμε. Τα τηγανίζουμε σε ένα βαθύ τηγάνι σε μέτρια ένταση. Τα απλώνουμε σε μία επιφάνεια με απορροφητικό χαρτί για να αποβάλουν το επιπλέον ελαιόλαδο.
Σερβίρουμε τους κολοκυθοκεφτέδες συνοδεύοντας τα με τη μαγιονέζα φάβας και τα ψητά ντοματίνια δίνοντας το πρώτο κεφτεδάκι στον Ρίκυ. Αν κουνήσει την ουρά του σημαίνει ότι το φαγητό πέτυχε!
σχόλια