ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μια ζωή έβλεπα τους γύρω μου,εργαζόμενους,παντρεμένους με παιδιά,να πηγαίνουν το πρωί στη δουλειά και από το απογευματάκι που σχόλαγαν ως το βράδυ,να ασχολούνται με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους.Μέχρι και χρόνο για καφέ και βόλτα έβρισκαν.Και τώρα που μεγάλωσα,έπιασα τη πρώτη μου δουλειά πλήρους απασχόλησεις,αλλά αφού τελειώσει το 8ωρο με το ζόρι έχω τη δύναμη να συρθώ ως το σπίτι για να ολοκληρώσω τη μέρα μου αγκαλιά με το μαξιλάρι.Κάτι που μου φαινόταν ως "απλό" και ανάλογης δυσκολίας με το σχολείο (εδώ γελάμε) πλέον με κάνει απλά να αναρωτιέμαι.Που στο καλό βρίσκετε τη δύναμη να κάνετε το οτιδήποτε πέρα της δουλειάς;;...