ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Η συγκλονιστικά σύντομη ζωή του Χρήστου Βακαλόπουλου

Η συγκλονιστικά σύντομη ζωή του Χρήστου Βακαλόπουλου Facebook Twitter
4
 
 
Just the Facts
Από τη Βικιπαίδεια,

Ο Χρήστος Βακαλόπουλος (Αθήνα, 1956 - Αθήνα, 1993) ήταν Έλληνας [συγγραφέας], σκηνοθέτης και ραδιοφωνικός παραγωγός.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και συγκεκριμένα στη συνοικία της Κυψέλης, που αναφέρει εκτενώς στα έργα του. Το 1973, εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ), ενώ παράλληλα αρθρογραφώντας παράλληλα στο περιοδικό Σύγχρονος Κινηματογράφος και στην εφημερίδα Η Αυγή. Το 1980 εκδίδει το πρώτο του βιβλίο,Υπόθεση μπεστ-σέλερ, και φεύγει για τα επόμενα δύο χρόνια στο Παρίσι, όπου κάνει σπουδές κινηματογράφου με δάσκαλό του τον Ερίκ Ρομέρ.

Το 1982, επέστρεψε στην Ελλάδα και συνεργάστηκε για συναπτά έτη με το πολιτικό περιοδικό Αντί και τον ραδιοφωνικό σταθμό του Δεύτερου Προγράμματος της ΕΡΤ. Το 1984, έγραψε και σκηνοθέτησε την μικρού μήκους ταινία Βεράντες, εκδίδοντας παράλληλα το δεύτερο βιβλίο του, Οι πτυχιούχοι. Στη συνέχεια το 1986, σκηνοθέτησε την μικρού μήκους ταινία του Θέατρο, ενώ συνεργάζεται στα σενάρια των ταινιών Σχετικά με τον Βασίλη του Σταύρου Τσιώλη και Η γυναίκα που έβλεπε τα όνειρα του Νίκου Παναγιωτόπουλου. Το 1989, εξέδωσε την συλλογή διηγημάτων Νέες αθηναϊκές ιστορίες και πραγματοποίησε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Όλγα Ρόμπαρντς, που κερδίζει το Βραβείο Φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Το 1990, συγκέντρωσε πολλά από τα αδημοσίευτα δοκίμια του για τον κινηματογράφο σε έναν τόμο, με τον τίτλο Δεύτερη προβολή και έναν χρόνο αργότερα, δημοσίευσε το γνωστότερο ίσως βιβλίο του, Η γραμμή του ορίζοντος. Το 1992, έγραψε και γράφει και σκηνοθέτησε, μαζί με τον Σταύρο Τσιώλη την ταινία Παρακαλώ, γυναίκες, μην κλαίτε, που παίρνει το Βραβείο Σεναρίου και Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπως και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.

Στις 29 Ιανουαρίου του 1993, πέθανε σε ηλικία 36 ετών από καρκίνο του πνεύμονα. Tην ίδια χρονιά, ο φίλος του Κωστής Παπαγιώργης, έγραψε στην μνήμη του το βιβλίο Γεία σου, Ασημάκη, ενώ το 2005, με την επιμέλεια του Κωστή Λιβιεράτου, εκδόθηκε από τις εκδόσεις Εστία, η συλλογή άρθρων και δοκιμίων του Χρήστου Βακαλόπουλου, με τίτλο Η ονειρική υφή της πραγματικότητας.

Εργογραφία 
• Υπόθεση Μπεστ Σέλλερ, α' εκδ. Υπό σκέψιν 1980, β´ εκδ. Καστανιώτης 1984, γ´ εκδ. Εστία 1993
• Τζέρυ Λούις, εκδ. Οδυσσέας 1983, επαναδημοσίευση Σωτήρης Κακίσης, εκδ. Αιγόκερως 2006)
• Οι Πτυχιούχοι, α' εκδ. Ερατώ 1984, β´ εκδ. Εστία 1996.
• Νέες Αθηναϊκές Ιστορίες, Εστία 1989
• Δεύτερη Προβολή, Αλεξάνδρεια 1990
• Η Γραμμή του Ορίζοντος, Εστία 1991
• Από το Χάος στο Χαρτί (σε επιμέλεια Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλου), Εστία 1995
• Η Ονειρική Υφή της Πραγματικότητας (σε επιμέλεια Κωστή Λιβιεράτου), Εστία 2005
• Ο Βέγγος δεν είναι Κιτς (με τον Σωτήρη Κακίση), Αιγαίον 2011
Προτεινόμενη βιβλιογραφία [Επεξεργασία]
• Κωστής Παπαγιώργης, Γειά σου, Ασημάκη, Αθήνα: Καστανιώτης, 1993.
• Χρήστος Βακαλόπουλος, Θεσσαλονίκη: Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, 2000.
• Φώτης Μπατσίλας, Οι Kinks του Χρήστου Βακαλόπουλου, Λευκωσία: Αιγαίον, 2011.
Φιλμογραφία [Επεξεργασία]
• 1984 Βεράντες
• 1986 Θέατρο
• 1989 Όλγα Ρόμπαρντς
• 1992 Παρακαλώ, γυναίκες, μην κλαίτε (με τον Σταύρο Τσιώλη)

Ντοκιμαντέρ για τον Χρήστο Βακαλόπουλο:
• 2007 Σταύρος Καπλανίδης - Play it again, Χρήστο

  

www.christosvakalopoulos.gr

4

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

4 σχόλια
Όσοι από αγάπη και μόνο, προσπαθούμε να κάνουμε γνωστό ακόμη περισσότερο το έργο του Χρήστου, ευχαριστούμε πολύ για την παραπάνω καταχώρηση. Όμως, καλό θα ήταν,μιας και αναφέρεστε στην wikipedia να αναφερόσαστε και στο επίσημο site του Χρήστου www.christosvakalopoulos.grαπό όπου άλλωστε δανειστήκατε σημαντικό κομμάτι αυτής της καταχώρησης. Ευχαριστούμε και πάλι.
Υπέροχο απόσπασμα από γραπτό του:«Σκεφτόμαστε με τον Άλκη να γράψουμε ένα μυθιστόρημα στους δρόμους. Θα γράφαμε ένα κομμάτι στη γωνία Ιπποκράτους και Λασκάρεως κι από κάτω θα γράφαμε: η συνέχεια στη γωνία Ιπποκράτους και Κομνηνών. Όλοι οι τοίχοι της πόλης θα γέμιζαν με τα κομμάτια του μυθιστορήματος. Για μια βδομάδα όλα τα αυτοκίνητα θα κυκλοφορούσαν από γωνία σε γωνία για να διαβάσουν τις συνέχειες».Από το έργο του η "Γραμμή του Ορίζοντος" είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα από τα αριστουργήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ήταν επίσης ο "υπέροχος καφενόβιος" Βακαλόπουλος, εκτός των άλλων, ο μόνος αγαπητός εντός του μισητού ρεύματος των -τότε- νεοορθόδοξων.
Άρη πάντα ταυτιζόμουν με τις επιλογές σου! Αυτό όμως ήταν το τελειωτικό χτύπημα! Πέτυχες πολύ αγαπημένο κριτικό, κινηματογραφιστή και συγγραφέα... Να προσθέσω και το τελευταίο βιβλίο του Μπατσίλα στην εργογραφία: http://www.biblionet.gr/book/185613/Συλλογικό_έργο/Ο_Χρήστος_Βακαλόπουλος