ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ίσως να σου φαίνεται κι αντιφατικό. Αλλά πόσο μισοί θα ήμασταν χωρίς τις αντιφάσεις μας... Έχει μια πολύ όμορφη μέρα σήμερα. Ξύπνησα ξεκούραστη, κοιμήθηκα, μετά από 10 μέρες, για πάνω από εφτά ώρες. Άνοιξα τα μάτια μου και αντίκρυσα το φθινόπωρο. Ευτυχώς που δεν κλείνω ποτέ τα παντζούρια το βράδυ. Έτσι χαζεύω τη νύχτα μέχρι να με πάρει ο ύπνος, έτσι βλέπω και την κάθε καινούρια μέρα. Κι είναι αυτή η διάχυτη μελαγχολία, μια πολύ γλυκιά μελαγχολία, σχεδόν λυτρωτική. Μια περίεργη ηρεμία με γέμισε. Έβαλα ραδιόφωνο να παίζει, είχα όρεξη για ωραίες μουσικές. Και για δουλειές, να κάνω το σπίτι μου ωραίο, να ταιριάζει με τη μέρα. Και κάπου τώρα, να αράξω στον καναπέ, να δω "Φιλαράκια" κι ό, τι άλλο έχει μετά. Αγαπώ τα σαββατιάτικα/ κυριακάτικα μεσημέρια. Σχεδόν μου λείπει το γουργουρητό της καφετιέρας, όταν ο καφές είναι σχεδόν έτοιμος. Θα βάλω γαλλικό, ναι κι ας είναι μόνο αρχές του Σεπτέμβρη, ναι εγώ, μια από τις μεγάλες οπαδούς του φραπέ. Μια γωνίτσα να κουλουριαστώ, μια αχνιστή κούπα, μια ωραία σειρά, ένα ωραίο τραγούδι κι αυτή η γοητευτική αίσθηση αυτής της μέρας... Αν ήσουν κι εσύ εδώ, ίσως να ήταν λιγάκι καλύτερα...Art_