________________
1.

Γεια σου Λένα,
Η έκφραση δεν είναι και το πιο δυνατό μου σημείο, όμως θα ήθελα να σου πω πως στ' αλήθεια η ανάγνωση της στήλης σου είναι από τις καλύτερες στιγμές της μέρας μου. Με εκφράζεις απόλυτα, και δεν βρίσκω λόγια να σ' ευχαριστήσω. Να ξέρεις ότι υπάρχουμε κι εμείς οι ησυχούληδες, οι σιωπηλοί φαν, που σε διαβάζουμε από την αρχή, που απλά φανταζόμαστε πιθανές απαντήσεις και είμαστε κι έτσι ευτυχισμένοι.
Σου είμαι επίσης απόλυτα ευγνώμων γιατί σε σένα χρωστώ το kindle μου. Το έχω από το Μάιο και μου έχει αλλάξει τη ζωή. Διάβασα πρόσφατα το Lexicon του Max Barry, το έχεις διαβάσει; Είναι από αυτά τα βιβλία που μπορεί να τα βρει κανείς εντελώς γελοία (λέξεις που μετατρέπουν τους ανθρώπους σε ζόμπι;!) ή απλώς υπέροχα (λατρεύω τα βιβλία που βρίσκουν τρόπους να μας θυμίζουν τη μαγεία των λέξεων). Δεν είναι έτσι κάπως και το Φάρενάιτ 451; Μπορεί κανείς να πει, μα τι χαζομάρα, πυροσβέστες που καίνε βιβλία, ή να γοητευτεί από τους ανθρώπους-βιβλία. Ανάλογα πώς θα το δει κανείς (φοβερό πως αντιμετωπίζουν ακόμη και κλασικά αριστουργήματα οι αναγνώστες στα reviews της amazon!).
Όλα αυτά θα έπρεπε μάλλον να στα γράψω στο Book Room, αλλά δεν βλέπω να γίνεται συζήτηση εκεί, αν και στο α, μπα έγινε χαμός στα σχόλια τότε με τις λίστες των βιβλίων. Οι αναγνώστες σου φαίνονται να αγαπούν τα βιβλία. Μήπως γίνεται να συζητάμε στο Book Room, ή όπου θέλεις, για τα βιβλία που διαβάσαμε, γι' αυτά που μας συγκίνησαν, να μας γράφεις κι εσύ, αν θέλεις, γι' αυτά που διάβασες και τις εντυπώσεις σου; Σ' ευχαριστώ, συνέχισε την υπέροχη δουλειά που κάνεις, μ' αρέσει φοβερά να διαβάζω τη "φωνή" σου!

Πολύ αγαπώ τους αναγνώστες και πολύ χαίρομαι που το kindle σου άλλαξε τη ζωή, είναι σίγουρο ότι άλλαξε και τι δική μου! Δεν έχω διαβάσει αυτό που λες, αλλά θα σας πω το τελευταίο που διάβασα και μου άρεσε πολύ. Είναι το "True Grit" του Τσαρλς Πορτίς, το οποίο γυρίστηκε σε ταινία από τους αδελφούς Κοέν ως «Αληθινό Θράσος». Την ταινία δεν την είδα αλλά τώρα θέλω πολύ να την δω. Το βιβλίο είναι καταπληκτικό, λέει για τις περιπέτειες ενός 14χρονου κοριτσιού στην Άγρια Δύση, το οποίο προσλαμβάνει έναν ξεπεσμένο «αστυνομικό» (εκείνη την εποχή δεν ήταν αστυνομία με την έννοια που δίνουμε σήμερα) για να εκδικηθεί τη δολοφονία του πατέρα της. Πέρα από την ιστορία, που είναι ένα κυνηγητό όλο αγωνία, η νουβέλα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον γιατί περιγράφει τις συνθήκες ζωής στην άγρια Δύση, που ήταν πραγματικά πολύ άγρια. Το 14χρονο κορίτσι μιλάει, φέρεται και διαπραγματεύεται σαν άντρας 65 χρονών, κάτι που σε κάνει να συνειδητοποιείς (ξανά) πόσο σχετική είναι η ωριμότητα της κάθε ηλικίας – είναι, όπως φαίνεται, κάτι που καθορίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις κοινωνικές συνθήκες.

________________
2.

Α, μπα, είμαι αλκοολική. Δεν εννοώ ότι πίνω κ μεθώ πού και πού, εννοώ ότι είμαι αλκοολική. Αν δεν πιω μια μέρα θεωρώ ότι κατάφερα κάτι. Τέτοια κατάντια. Όταν υπάρχει αλκοόλ στο σπίτι θα το πιω μέχρι να μη θυμάμαι. Έχω μια πολύ γλυκιά σχέση πολλά χρόνια(που λόγω βραδυνής δουλειάς, επίσης πίνει πάρα πολύ, αλλά συνήθως με βλέπει τάβλα κ νομίζει πως κοιμάμαι, αν και ξέρει πως μεθάω συχνά), έχω αρκετούς φίλους, τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να μην πίνω τόσο έξω ώστε να μη γίνομαι ρεζίλι. Είμαι 35 κ η ιστορία έχει χρόνια, ίσως έχει επηρεάσει κ την αναπαραγωγική μου ικανότητα. Δεν τολμάω να κάνω εξετάσεις.
Δεν ξέρω γιατί απευθύνομαι εδώ, ή μάλλον ξέρω. Πρέπει να τα ακούσω σκληρά από σένα κ τον χορό. Να πάω σε τύπου ΑΑ με ξενερώνει, δεν ξέρω κι όλας. Το θέμα είναι ότι είπα πως 1η Σεπτεμβρίου θα περιορίσω τις καταχρήσεις κ τώρα, σου γράφω με τσιγάρο στο χέρι κ ένα τσίπουρο με πάγο δίπλα. Πώς σκατά αλλάζεις το μυαλό ρε γαμώτο? Πώς το πείθεις ότι το σωστό είναι να ζήσεις λίγο παραπάνω; Και πώς στο διάολο μπορείς να νιώθεις ότι δεν θα σου συμβεί τίποτα ενώ ακούς τόσα γύρω σου? Πώς....

Δεν πρόκειται να τα ακούσεις σκληρά από εμένα, γιατί ξέρεις τι συμβαίνει και δεν κρύβεσαι. Κατάλαβες ότι έχεις εξαρτηθεί, λες τη λέξη «αλκοολική», τώρα πρέπει να αναζητήσεις τον καλύτερο τρόπο για να το αντιμετωπίσεις.
Δεν είναι η θέση μου να σου πω τι να κάνεις, ούτε και ξέρω: οι εξαρτήσεις θέλουν ειδικό. Αυτό που ξέρω εγκυκλοπαιδικά είναι ότι ο αλκοολικός δεν μπορεί να το περιορίσει, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να το κόψει και να έχει συνέχεια στο μυαλό του ότι είναι αλκοολικός. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να κάνει κανείς μόνος του. Πρέπει κάποιος να σε βοηθήσει να απεμπλακείς από τις συνθήκες που σε κάνουν να πίνεις, και όχι απλά να σε απομακρύνει από τα μπουκάλια.
Τώρα που κατάφερες να το ξεστομίσεις και όσο είναι ζεστό το σίδερο, βάλε όλη σου τη δύναμη για να ξεκινήσεις. Για αρχή θα μπορούσες να τηλεφωνήσεις στο 1145, που είναι συμβουλευτικό κέντρο. Αλλιώς, δες εδώ.

________________
3.

τελικά θα πάμε για ένα τζιν-τόνικ; Κερνάω εγώ.

Ελπίζω να μην είσαι η από πάνω; Στενοχωρήθηκα βρε παιδί μου.
Ευχαριστώ για την πρόσκληση, αλλά δεν σε αφήνω να κεράσεις αν δεν σε κεράσω εγώ.

________________
4.

a,bba? τι κάνεις;;

Τι συμβαίνει όταν σε περιόδους στρες ανασύρονται στο μυαλό σου όλα τα παιδικά σου τραύματα;
Πώς μπορείς να ξεπεράσεις πονοκεφάλους και ζαλάδες που δε βασίζονται στο ότι είσαι άρρωστος;
Πότε τελειώνει αυτό το ταξίδι και ζεις - για πολύ - απόλυτα ευτυχισμένος;

Greek Νεοκατριώτης

Απόλυτα ευτυχισμένος δεν ζεις για πολύ, ακόμη και αν είσαι ενενηντάχρονος μοναχός του Θιβέτ που έχει φτάσει στην τελευταία πίστα. Ο στόχος της ζωής δεν είναι να είσαι συνέχεια απόλυτα ευτυχισμένος. Ο στόχος της ζωής είναι να τη ζεις.
Τα άλλα που λες όμως δεν απαντώνται με γενικόλογες οδηγίες. Μου πέταξες τρεις-τέσσερις βόμβες νετρονίου μαζί. Παιδικά τραύματα – ψυχοσωματικά – μνήμες – καταλαβαίνεις ότι δεν μπορώ να ξετυλίξω το κουβάρι, δεν ξέρω καν για τι πράγμα μιλάς, ακόμη και αν ήξερα, δεν ξέρω τις απαντήσεις.
Ξέρω τι θέλεις να σου πω. Ότι πρέπει να πας σε ψυχίατρο.

________________
5.

Έι Λένα! Τι κάνεις? Ποια η γνώμη σου για την P!nk? Εγώ πιστεύω πως είναι από τα πιο cool άτομα στον καλλιτεχνικό χώρο.

P!nk λέγεται τώρα; Είναι σαν την Ke$ha και τον Deadmou5e; Ή είναι τυπογραφικό λάθος;
Εγώ πίστευα ότι είναι πολύ αστεία και ότι είναι κατάλληλη για πάρτι πέμπτης δημοτικού, και αυτό εντελώς συμπτωματικά μέχρι χθες το βράδυ – αλήθεια. Αυτό που άλλαξε χθες το βράδυ είναι ότι διάβασα μια κριτική του New Yorker για την ταινία "Thanks for Sharing" και αυτός που την έγραψε πάνω κάτω θεωρεί ότι η ταινία είναι γελοία, αν εξαιρέσει την απόδοση της Pink. Επειδή τις κριτικές του New Yorker εγώ τις έχω κορώνα στο κεφάλι μου, με αυτή κατάπια τη γλώσσα μου. Οπότε, τι να πω – μπορεί τελικά να είναι cool.

________________
6.

Εσωτερικευμένος μισογυνισμός. Σ'ευχαριστώ για τον ορισμό. Επιτέλους όρισα την συμπεριφορά πρώην "φίλης" μου που μετά από νυχτερινή έξοδο μας στην οποία φόρεσα ντεκολτέ, μου έκανε ολόκληρο κήρυγμα αποκαλώντας με ευκολη και πως οι αντρες επιλεγουν γυναικες με προκλητικο ντυσιμο μονο για σεξ και δεν τις παίρνουν στα σοβαρα! Με αναγκασε να τις εξηγησω τη δικη μου θεωρηση για το τι πιστευω είναι σέξι και τι χυδαιο. Με εκανε να νιωσω ασχημα κυριως να θυμώσω. Άνθρωποι που μας βλέπουν ανταγωνιστικα, ζηλεύουν και προσπαθουν να βγουν πάντα απο πανω (οπως η φίλη θέλησε να το παιξει κιουρια και κοριτσι για σπιτι) δεν θα επρεπε να ειναι φιλοι μας. Δεν ειναι ερώτηση απλά ήθελα το σχολιο σου.

Δεν ήμουν μπροστά για να πάρω θέση, αλλά τώρα που βρήκες την εξήγηση, μήπως είναι καλή ιδέα να εξηγήσεις στη φίλη σου τι πραγματικά είναι αυτό που σε ενόχλησε, αντί να την απορρίπτεις χωρίς άλλη κουβέντα; Ίσως τη βοηθήσεις. Ίσως βοηθηθείς κι εσύ.

________________
7.

Φυγόπονος, αναβλητικός, τεμπέλης. Πως σταματάς είτε περιορίζεις τόσο κακές συνήθειες που σε πάνε πίσω στη ζωή, γιατί με πάνε.

Παιδιά, σας αγαπώ, αλλά πώς γίνεται να με ρωτάτε α) πώς να αλλάξετε χαρακτήρα (δεν είναι συνήθειες αυτά που λες, είναι χαρακτήρας) και β) πώς να ξέρω αν ισχύουν αυτά που λέτε.
Θέλεις να αλλάξεις κάτι στον χαρακτήρα σου; Μπράβο, όπως όλοι μας. Γιατί δεν το κάνουμε; Γιατί δεν το θέλουμε πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ. Γιατί άλλα στοιχεία εξισορροπούν τα κακά. Γιατί μας αρέσει η γκρίνια. Γιατί θέλουμε να αποδίδουμε εκεί τις αποτυχίες. Για χίλιους δυο λόγους. Μόνο αυτό έχω να πω: το θέλεις τόσο πολύ που αν δεν το κάνεις δεν ξέρεις πώς θα συνεχίσεις τη ζωή σου; αν όχι, συγκεντρώσου στα θετικά σου.

________________
8.

γεια σου αμπααα!!σε συγχαιρω για την στηλη!προσφατα την ανακαλυψα!λοιπον πριν τρια χρονια τραβηξα ενα μικρο κουπι!επασχα απο διατροφικες διαταραχες το περιβαλλον μου εθελοτυφλουσε αν και λυκειοπαιδο τοτε ζητησα βοηθεια και ξεκινησε το κινυγη μαγισσων με ψυχιατρους,κουμπια που δεν δεχτηκα να παρω κτλ!τον τελευταιο χρονο παρακολουθω ψυχολογο!(αυτα απλα εισαγωγικα) οταν αρχισα να στεκομαι στα ποδια μου εκανα περα(θεμιτα-αθεμιτα) τους παντες που με περιστιχιζαν τοτε!ειχα καλους λογους αλλα νμιζω εγινε πριν προλαβω να το καταλαβω!τωρα δεν ξερω τι μου γινεται!νιωθω οτι μειονεκτω που δν εχω "παιδικους φιλους" "κυκλο" και αλλα τετοια!νομιζω οτι οι αλλοι το βλεπουν προβληματικο!ειμαι σε εναν συνεχες αναβρασμο απο οταν ξεκινυσα τις συνεδριες!τα βουλιμικα εξαφανιστκαν σαν με μαγικο ραβδι!αλλα εχω τρελες εκριξεις!η σχεση μου μ εχει υποφερει πολυ!κ εδω ερχεται οτι εχει αρχισει να μου ζηταει τα ρεστα!φοβαμαι οτι τον διωχνω κ αυτον!μηπως να μπω σε μια καψουλα μεχρι να με γνωρισω να με συγχωρισω να κεντραριστω?οταν νοσουσα περιεργως ειχα τοοοοσο κοσμο γυρω μου!τωρα ψαξε ψαξε δεν θα το βρεις!να χωρισω τ να κανω?δεν μπορεις να ανακαλυψεις τον εαυτο σου μεσα σε μια σχεση?μηπως γατζονομαι?μα που πηγαν ολοι τωρα που δεν κανω υπερφαγικα,δεν τα βγαζω,δεν νοσο!τι μου συμβαινει?να σιμιωσω οτι ολο αυτο το διαστημα περναω διαδοχικες φασεις διαυγειας και αποδοχης και τρελου ενοχικου αυτομαστιγωματος!τωρα ειμαι καπου στη μεση!ΦΟΒΑΜΑΙ οτι θα μηνω μονη μου!(ευχαριστω!συγνωμη για την εκταση και τα ορθογραφικα)

Χρυσό μου παιδί! Οι διατροφικές διαταραχές δεν λύνονται δι' αλληλογραφίας, πόσο μάλλον ιντερνετικά. Οι εκφράσεις «κυνήγι μαγισσών» και «κουμπιά» δε μου αρέσουν καθόλου, με κάνουν να πιστεύω ότι δεν το έχεις δει το θέμα στα σωστά του πλαίσια. Η διαταραχή είναι πολύ σοβαρή και βεβαίως χρειάζεσαι ψυχίατρο και πιθανόν φαρμακευτική υποστήριξη. Ο μόνος που μπορεί να έχει γνώμη για το θέμα είναι ένας επαγγελματίας. Αν ένας ειδικός επιστήμονας που εμπιστεύεσαι σου πρότεινε φάρμακα, άκου τον ειδικό επιστήμονα. Όχι τις δικές σου προκαταλήψεις.
Τώρα λες ότι πηγαίνεις σε ψυχολόγο, πολύ ωραία. Τότε γιατί κάνεις σε μένα αυτές τις ερωτήσεις; Τα έχεις πει όλα αυτά εκεί που πρέπει; Σε καλύπτουν οι απαντήσεις, ξέρεις πού βαδίζεις; Αν όχι, πρέπει να βρεις άλλον.
Αυτή είναι η απάντηση. Μη ρωτάς εμένα, ρώτα αυτούς που πρέπει. Μη ρωτάς τον εαυτό σου, ρώτα αυτούς που πρέπει. Η θεραπεία είναι μακροχρόνια, πολυεπίπεδη και μπορεί να έχει πισωγυρίσματα. Απευθύνσου σε αυτούς που ξέρουν να αναγνωρίζουν τα βήματα και που μπορούν να σου λύσουν τις απορίες.

________________
9.

θυμάσαι που είχες πει σε μια απάντησή σου ότι αν σε κάποιον δείχνεις ότι σε ενδιαφέρει και σταματήσεις να το δείχνεις, αυτός γυρίζει τότε και σου δείχνει το ενδιαφέρον του...αυτός ο άνθρωπος που γυρίζει είχες πει ότι δεν αξίζει. θυμάσαι; αν ναι, μπορείς να εξηγήσεις γιατί δεν αξίζει;
τα φιλιά μου στην άλλη πλευρά του κόσμου μου!

Αυτό είπα; Μέχρι ενός σημείου σωστό μου φαίνεται, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει συνταγή και φόρμουλα που καθοδηγεί και εξηγεί τα πάντα. Μπορεί να το είπα για μια περίπτωση που πίστευα ότι ισχύει, αυτό δε σημαίνει ότι είναι Ευαγγέλιο για όλες τις περιπτώσεις.
Να το πω αλλιώς: αν κάποιος ενδιαφέρεται για σένα μόνο επειδή συνειδητοποιεί ότι δεν σε έχει στα σίγουρα, δεν αξίζει. Αυτό δεν χρειάζεται και πολλή φιλοσοφία, έτσι δεν είναι; Το πρόβλημα είναι ότι ποτέ δεν ξέρουμε με σιγουριά τα κίνητρα των άλλων.

________________
10.

..Ξέρεις, καθημερινά παρατηρώ τόσες ερωτήσεις γύρω από τα συν-αισθηματικά και τον χειρισμό τους. Και απορώ, και προβληματίζομαι: γιατί έτσι;
Μέχρι που συνέβη. Να είμαι σε σχέση 2 χρόνια με έναν άνθρωπο που τον νιώθω πολύ ξεχωριστό στην καρδιά μου, αλλά τον τελευταίο μήνα να μου κόβεται η ανάσα και να σταματούν οι παλμοί όταν συναντώ τυχαία έναν συγχωριανό μου. Το ίδιο αισθανόμουν κάθε φορά πολλά χρόνια για τον ίδιο αλλά καθώς οι παρέες δεν ήταν κοινές, ένιωθα ότι δεν μπορώ να τον προσεγγίσω και να εκφραστώ.
Τελικά πριν από λίγο καιρό μιλήσαμε γιατί και οι δυο νιώσαμε να μας περνά ηλεκτρικό ρεύμα και φάνηκε. Βρεθήκαμε δυο φορές, εκφραστήκαμε, και οι δυο νιώθουμε την έλξη. Φιληθήκαμε, κι ένιωσα τέτοια συγκίνηση..Όμως κι αυτός σε σχέση 2 χρόνια, και όπως κι εγώ, με έναν άνθρωπο που είπε ανοιχτά ότι εκτιμά. Το ίδιο ανέφερα κι εγώ. Έφυγε διακοπές με την κοπέλα του, είπε ότι ήθελε πολύ να με ξαναδεί όταν θα επέστρεφε, χωρίς φυσικά να δώσουμε άλλη υπόσχεση, και εναγωνιωδώς περίμενα. Αλλά δεν εμφανίστηκε ξανά. Δεν είναι ότι πέφτω από τα σύννεφα, είναι ότι στεναχωριέμαι..που ο πόθος είναι έντονος, τόσων χρόνων και δεν το ζω μαζί του αλλά χώρια του..Με έχει κυριεύσει η σκέψη του Α, μπα. Δεν τρώω, δεν έχω γενικώς όρεξη, είναι στο μυαλό μου όταν κοιμάμαι κι όταν ξυπνάω. Ξέρεις, ποτέ δεν έχω νιώσει έτσι στα 26 χρόνια μου. Και που αυτός ο πόθος δεν είναι πια για τον άνθρωπο που είναι δίπλα μου; Δεν ήμουν εντάξει, δεν θα συνεχίσω μαζί του. Τον κοιτάω στα μάτια, του το εξηγώ, και τον πληγώνω ε;..Δεν έχω τύψεις, καταλαβαίνω τώρα ότι ναι, κάποιες φορές συμβαίνει κάτι που ταράζει τα νερά, που φεύγει από τον έλεγχό σου. Αλλά πώς θα γινόταν να μην στεναχωρούσα αυτόν τον άνθρωπο; Να'σαι καλά και μόνο που έδωσες χρόνο και το διάβασες. Συγνώμη που είναι μακροσκελές..

Υπάρχουν πολλές ποιότητες στενοχώριας. Δεν χρειάζεται να του πεις «σε αφήνω γιατί υπάρχει ένας άλλος που τον βλέπω και μου γυρίζει το μάτι ο οποίος με φτύνει, αλλά εγώ έτσι και αλλιώς σε αφήνω», η ειλικρίνεια αυτού του είδους είναι υπερεκτιμημένη. Δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου, να πειστείς ότι πρέπει να χωρίσεις επειδή το θέλεις και μετά κάνε το όσο πιο ανώδυνα γίνεται.
Πρόσεχε όμως, όπως λες ότι έφυγε το ένα από τον έλεγχό σου, έτσι μπορεί να σου φύγει και το άλλο. Ο καλός ο ξεχωριστός που έχεις τώρα μπορεί να μπει στη θέση του άπιαστου συγχωριανού σε κλάσματα δευτερολέπτων. Δε λέω, είναι δύσκολο να αποχωρίζεσαι κάτι που δεν απέκτησες, αλλά πού να δεις πόσο δύσκολο είναι να σου φεύγει κάτι που είχες.

________________
11.

Γεια σου Α,μπα!

Τα τελευταια δυο χρονια εχω αναθεωρησει λογω του οτι εχουν συμβει πολλα στο κοντινο μου κοινωνικο αλλα και οικογενειακο περιβαλλον.Απλα νιωθω οτι ολα αυτα λιγο με εχουν ταρακουνησει, θετικα απ τη μια γιατι μαθαινω, αρνητικα απ την αλλη γιατι αλλαζει ο τροπος σκεψης μου αλλα δεν ξερω αν αλλαζει προς τη σωστη ''κατευθυνση''.Μηπως εδω καπου ειναι που μια ψυχοθεραπεια θα βοηθουσε για να ειναι και λιγοτερο επωδυνη η επιρροη τους πανω μου?

Σήμερα μάλλον είναι η μέρα των ασαφών ερωτήσεων. Κάτι μου συνέβη, κάτι είδα, κάτι μου φταίει, τι να κάνω;

Το έχω ξαναπεί αλλά θα το ξαναπώ: μακάρι όλοι να μπορούσαμε να κάνουμε και λίγη ψυχοθεραπεία, κακό δεν θα μας έκανε.

________________
12.

Αγαπητή Α, μπα?,
μήπως ξέρεις σε τι πετριά οφείλονται οι μορφασμοί, αυτές οι περίεργες κινήσεις του στόματος που κάνουν κάποιοι όταν κόβουν κάτι? η παρατήρηση έγινε επί πατάτας συγκεκριμένα

Σε προκαλώ να βάλεις μάσκαρα με κλειστό το στόμα.

(Ευχαριστώ την Kούκου Ρούκου για το υπέροχο gif)