Την ευθανασία επέλεξε τρανσέξουαλ μετά από αποτυχημένη επέμβαση αλλαγής φύλου

Την ευθανασία επέλεξε τρανσέξουαλ μετά από αποτυχημένη επέμβαση αλλαγής φύλου Facebook Twitter
28

Σε ευθανασία επέλεξε να υποβληθεί 44χρονος Βέλγος μετά από αποτυχημένη επέμβαση αλλαγής φύλου, που του προκάλεσε αφόρητο ψυχικό πόνο.

Μία ημέρα πριν υποβληθεί σε ευθανασία, ο 44χρονος είχε δώσει συνέντευξη σε βελγική εφημερίδα, αποκαλύπτοντας ότι γεννήθηκε γυναίκα, όμως οι γονείς του που είχαν τρία αγόρια, ήθελαν ένα ακόμη αγόρι και τον απέρριπταν.

Στην εφηβεία θέλησε να γίνει άνδρας και υποβλήθηκε σε τρεις επεμβάσεις μεταξύ του 2009 και του 2012, όμως το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο.

Όπως είπε, κοιτώντας στον καθρέφτη του,  αισθάνθηκε απέχθεια για το νέο σώμα του και έκρινε ότι έμεινε στη Γη, «44 χρόνια παραπάνω, από όσο έπρεπε».

Έτσι πήρε την απόφαση να υποβληθεί σε ευθανασία που στο Βέλγιο είναι νόμιμη από το 2002. Για να εγκριθεί η ευθανασία θα πρέπει να αποδειχτεί ότι ο ασθενής πάσχει από σοβαρή και ανίατη ασθένεια που του προκαλεί σωματικό ή ψυχικό πόνο. Εξέταση γίνεται και από ψυχίατρο που κρίνει τις ψυχιατρικές περιπτώσεις.

Το 2012, 1.432 άνθρωποι επέλεξαν την υποβοηθούμενη αυτοκτονία στη χώρα και η απόφαση του 44χρονου ανοίγει και πάλι τη συζήτηση για την ευθανασί, την οποία επιλέγει ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων.

Ο 44χρονος πέθανε χθες το απόγευμα. Η οικογένειά του πληροφορήθηκε την απόφαση του σήμερα το πρωί με ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα .

28

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άδεια τα κέντρα κράτησης μεταναστών της Μελόνι στην Αλβανία - Επιστρέφει στην Ιταλία το προσωπικό τους

Διεθνή / Άδεια τα κέντρα κράτησης μεταναστών της Μελόνι στην Αλβανία - Επιστρέφει στην Ιταλία το προσωπικό τους

Περίπου ένα μήνα μετά το πολυδιαφημισμένο άνοιγμα των κέντρων κράτησης, αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ, «επαναπατρίζονται» στην Ιταλία δεκάδες αστυνομικοί και κοινωνικοί λειτουργοί
LIFO NEWSROOM

σχόλια

13 σχόλια
Δηλαδή οι γονείς του το έπεισαν ότι δεν είναι γυναίκα και προσπαθούσε να γίνει άντρας επειδή το ήθελε ο μπαμπάς και η μαμά; Τόσο μεγάλη η δύναμη των γονέων;
Μπορεί το εν λόγω άτομο να ήταν τρανς σε οποιοδήποτε οικογενιακό περιβάλλον και να προέκυπτε (θετικό, υποστηρικτικό, αγαπησιάρικο κ.λπ.).Δεδομένου, όμως, ότι η στάση των γονέων, πάνω σε αυτά τα θέματα ήταν και είναι επιεικώς fucked up (βλ. προηγούμενο σχόλιο), δεν ξέρω αν μπορεί να δικαιολογηθει μία θεώρηση τύπου: άσπρο/μαύρο.Αναρωτιέμαμι πώς μπορούμε να κρίνουμε -με περισσή ευκολία- τόσο κακοποιητικά περιβάλλοντα και την επίδρασή τους στ@ς αποδέκτες-ριες.
Ειναι δυστυχια ενας ανθρωπος να μην μπορει να νιωσει καλα στο ιδιο του το δερμα. Οπως και να χει, το να επιλεξει την ευθανασια νιωθω πως ειναι η (λανθασμενη για μενα) παραδοχη μιας ηττας, με απολυτη ομως αξιοπρεπεια.
Holy smokes!:Τι δήλωσε η μητέρα (αν και, νομίζω, προσβάλει τη λέξη μητέρα) του Nathan Verhelst:Today, his unnamed mother confirmed Mr Verhelst's comments, made in an interview just before his death, that he had been an unwanted child and admitted she had not yet read his letter to her explaining why he asked to die. "When I saw 'Nancy' for the first time, my dream was shattered. She was so ugly. I had a phantom birth. Her death does not bother me," she told Het Laatste Nieuws newspaper. "I will definitely read it but it will be full of lies. For me, this chapter is closed. Her death does not bother me. I feel no sorrow, no doubt or remorse. We never had a bond." http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/belgium/10349159/Mother-of-sex-change-Belgian-I-dont-care-about-his-euthanasia-death.html#
ο καθενας οπως εχει το δικαιωμα να ζει οπως θελει στη ζωη, ετσι θα πρεπει να εχει δικαιωμα στο θανατο του. δεν μπορω να κατανοησω το νομικο πλαισιο που απαγορευει την ευθανασια για να αποτρεψει ανθρωπους απο το να αφαιρουν τη ζωη τους χωρις λογο. ο θανατος ειναι μονος του αρκετα αποτρεπτικος. υπαρχει λογος για να θελει κανεις να αυτοκτονησει, επιλεγοντας το θανατο απο τη ζωη κι αυτο ειναι αρκετο
Εγώ πάλι γιατί δεν πιστεύω ότι οι γονείς του τον απέρριπταν επειδή ήταν κορίτσι; Αφού είχαν ήδη 3 αγόρια, γιατί να θέλουν και τέταρτο; Υποψιάζομαι ότι εδώ υπέβοσκε κάποια ψυχική διαταραχή.
Ίσως το συγκεκριμένο ζήτημα θα έπρεπε δειλά-δειλά να ανοίξει και στην Ελλάδα. Το να ζούμε είναι δικαίωμά μας. Το εάν θα επιλέξουμε να πεθάνουμε είναι και αυτό δικαίωμά μας.
Στην Ελλάδα... Καλά περίμενε. Θα βγούνε πάλι στους δρόμους όλοι οι παπάδες (που ούτε την καύση ήθελαν) με τη Λουκά και δε συμμαζεύεται, θα τσιρίζουν στις κάμερες, θα τους σιγοντάρουν και έεενα σωρό δημοκρατικοί πολίτες που μονίμως ασχολούνται με το τι κάνουν οι υπόλοιποι (κι έτσι πχ εναντιόνονται στους σκέι γάμους, λες και θα τους ζητήσουν να γίνουν κουμπάροι), θα γίνει της μουρλής...
"Για να εγκριθεί η ευθανασία θα πρέπει να αποδειχτεί ότι ο ασθενής πάσχει από σοβαρή και ανίατη ασθένεια που του προκαλεί σωματικό ή ψυχικό πόνο"Πως προκύπτει αυτό από τα λοιπά γραφόμενα? Γιατί ο "ψυχικός πόνος" του συγκεκριμένου ασθενή προήλθε από τις δικές του επιλογές (την -αποτυχημένη?- αλλαγή φύλου, η οποία έγινε λόγω της απόρριψης από τους γονείς του.) Δεν είμαι πολύ βέβαιη ότι εγκρίνεται ακριβώς έτσι η διαδικασία της ευθανασίας. Χωρίς να γνωρίζω οτιδηποτε άλλο για το περιστατικό, παραμένω σκεπτική.
τι σημασία έχει αν ο πόνος προήλθε από δικές του επιλογές; δεν καταλαβαίνω, μπορείς να συνδέσεις τις επιλογές ενός ατόμου με πολλές ασθένειες πχ hiv ή καρκίνο(μη χρήση προφυλακτικού, κάπνισμα, ακόμα και κακή πρόληψη) αλλά ο ψυχικός ή σωματικός πόνος ΔΕΝ αναιρείται η μειώνεται από την αιτία/συγκυρία/επιλογή/βλακεία/περιβάλλον ή οτιδήποτε άλλο του ασθενή
σε αυτή την περίπτωση ναι, και εγώ αυτό σκέφτηκα στην αρχή, αν θέλει να πεθάνει μπορεί, απλά άνοιξε και μια άλλη συζήτηση γενικά για την ευθανασία, για παράδειγμα υπάρχουν και περιπτώσεις ασθενών που δεν μπορούν να αυτοκτονήσουν, πρακτικά δεν μπορούν, πχ κινητικά προβλήματα κτλ
Ευθανασία, η λύση σε όλα τα ανθρώπινα προβλήματα. Ο ψυχίατρος δίνει το οκ, όχι δεν κάνει ποτέ λάθος, όχι το κράτος δεν σπαταλά πολύτιμους πόρους για να καλύψει τις ανάγκες του ασθενή για ψυχολογική ή ιατρική υποστήριξη, όλα γίνονται γρήγορα και νοικοκυρεμένα.
Από τις λεπτομέριες που αναφέρετε σχηματίζω την άποψη πως η απόφαση του συγκεκριμένου ανθρώπου να τερματίσει τη ζωή του δν έχει να κάνει με μια αποτυχημένη εγχείρηση αλλαγής φύλου,αλλά με μια αποτυχημένη σχέση με τους δυο προβληματικούς γονείς του.Κρίμα όπως και να έχει.
Το σώμα είναι το σύνολο του εαυτού μας. Χωρίς το σώμα μας δεν υπάρχουμε. Με την ένωση του ωαρίου με το σπερματοζωάριο ξεκινάμε να υπάρχουμε και με την τελευταία ηλεκτρική επικοινωνία των συνάψεων μας τελειώνουμε να υφιστάμεθα. Μια μικροσκοπική χημική η ηλεκτρική ανισορροπία στον εγκεφαλο, μπορεί να μας αλλάξει τον χαρακτήρα, τις αισθήσεις, τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας. Η απώλεια μιας εκ των αισθήσεων μας (πχ όρασης) αλλάζει ριζικά τον χαρακτήρα μας. _______________________________________Είναι μια πολύ ακραία απόφαση η εθελοντική ευθανασία, αλλά πιστεύω βαθιά πως σε μια ιδανική κοινωνία θα πρέπει να περιλαμβάνεται στις επιλογές του πολίτη.
Ουσιαστικά μιλάμε για αυτοκτονία. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι από πότε κάποιος που θέλει να σταματήσει να ζει, πρέπει να πάρει και την άδεια;Είναι αστείο να είναι παράνομη η ευθανασία από τη στιγμή που υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να τερματίσει κάποιος τη ζωή του μόνος του...
@ me myself and i Ακριβώς, και αυτό συνιστά κατάφορη διάκριση εις βάρος όσων δε μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν. Που είναι κι ένα τμήμα του πληθυσμού που είναι πιθανότερο να επέλεγε αυτή τη λύση.Προσωπικά θαυμάζω φοβερά τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν με αισιοδοξία και θάρρος μια ζωή ακίνητη κι εξαρτημένη από τους άλλους. Εγώ δεν έχω τέτοια ψυχικά αποθέματα. Η ολιγόμηνη παραμονή μου σε πλήρη σχεδόν ακινησία μετά από ατύχημα κόντεψε να με στείλει στο Δαφνί. Αναγκάστηκα να ορκίσω δικούς μου ανθρώπους ότι θα με "βοηθήσουν" αν ποτέ βρεθώ μόνιμα σε τέτοια κατάσταση & τους δώσω το ΟΚ. Κι αυτό είναι απαίσιο γιατί θα τους έφερνε αντιμέτωπους με το ενδεχόμενο πολυετούς φυλάκισης, ενώ το μόνο που θα είχαν κάνει θα ήταν να βοηθήσουν, με πόνο ψυχής, κάποιον αγαπημένο τους που υποφέρει.
Δ.Κ. η απόφαση δηλαδή για το τι ακριβώς θα είχε την ψυχική δύναμη κάποιος ασθενής να αντιμετωπίσει δεν θα πρέπει να είναι δική του; και κατα κάποιο τρόπο αν η νομοθεσία του έδινε το δικαίωμα να πεθάνει(σε περιπτώσεις που δεν μπορεί να το κάνει μόνος του) αν το επέλεγε, ουσιαστικά αυτό θα ήταν μια νίκη της ευγονικής; αυτό μας λες; κατάλαβα καλά; και πως γνωρίζεις πως οι απόψεις μας δεν προέρχονται από καταστάσεις που έχουμε βιώσει;(ή που πρόκειται να βρεθούμε αντιμέτωποι;), μήπως τα συμπεράσματα που βγάζεις έχουν μεγαλύτερη σχέση με τις δικές σου απόψεις; και μην ξεχνάς, μιλάμε πάντα για απόψεις πάνω σε ένα άρθρο, οπότε δεν θα σε πω δογματικό
οταν εισαι ενα μωρο χωρις διαμορφωμενη προσωπικοτητα, και οι γονεις σου, τα πρωτα ατομα που αντικρυζεις και αγαπας δεν αποδεχονται ουτε το φυλο σου, τοτε δεν ξεκιναει να υπαρχει το προβλημα?