Ο Robert Crumb εικονογραφεί τον Bukowski.

Η πρώτη φορά που διάβασα Charles Bukowski

Ήμουν12 χρονών, πήγαινα στην έκτη δημοτικού.

Ήδη από τα προηγούμενα χρόνια είχα ανακαλύψει την μαγεία του μυθιστορήματος με τα βιβλία της Άλκης Ζέη, της Ζώρζ Σαρή, και όλων των άλλων παιδικών συγγραφέων που μας έφερναν στην νεοσύστατη τότε δανειστική βιβλιοθήκη του 8ου Δημοτικού Σχολείου.

Γρήγορα, το νέο αυτό χόμπι έγινε κάτι σαν εθισμός και την ίδια χρονιά άρχισα να ψαχουλέυω και την βιβλιοθήκη του σαλονιού μας, όπου η μητέρα μου φύλαγε όλα της τα βιβλία.

Το παιδικό μου μάτι έπεσε αμέσως πάνω στον παιχνιδιάρικο και χρωματιστό τίτλο Τοστ Ζαμπόν , ενός κάποιου Τσαρλς Μπουκόφσκι.

Αυτό όμως που με μαγνήτισε ήταν το σόκιν εξώφυλλο όπου μια γυναίκα με ζαρτιέρες κάπνιζε στο κρεβάτι.

Το άρπαξα αμέσως!

Το βιβλίο το διάβαζα, θυμάμαι, κρυφά, τα απογεύματα όταν η μητέρα μου έλειπε στην δουλειά.

Και το βράδυ, πριν κοιμηθώ, το έκρυβα κάτω από το κρεβάτι μου ή στην τσάντα του σχολείου για να μην το δει και με.. μαλώσει. Φοβόμουν πραγματικά πολύ.

Αυτό ήταν και λίγο αστείο αν το σκεφτείς, γιατί στο κάτω κάτω το βιβλίο ήταν δικό της και το είχε σε κοινή θέα στην βιβλιοθήκη.

Τελικά, δεν ξέρω καν αν θα μου έλεγε τίποτα βλέποντας με να το διαβάζω.

Παρ' όλα αυτά εγώ κρυβόμουν ενστικτωδώς, αφού γρήγορα κατάλαβα πόσο εντελώς ακατάλληλο ήταν.

Είχα όμως εντυπωσιαστεί.

Η ιστορία του Χένρι Τσινάσκι, κυριολεκτικά, με είχε μαγέψει.

Όταν τελείωσα δάνεισα το βιβλίο στην διπλανή μου, την Σοφία.

Θυμάμαι της είχα πει χαρακτηριστικά:

"Μιλάμε είναι τέλειο, αλλά στην αρχή μπορεί να σου φανεί λίγο βαρετό. Όπως και να χει, να το κρύβεις καλού κακού γιατί είναι γεμάτο βρισιές και ξέρεις, σεξ και τέτοια."

Το Τοστ Ζαμπόν με σημάδεψε και το λάτρεψα όσο κανένα άλλο βιβλίο έκτοτε. Σύντομα ο Μπουκόφσκι έγινε ο αγαπημένος μου συγγραφέας.

Με τα χρόνια διάβασα σιγά σιγά και τα υπόλοιπα βιβλία του, που τα έβρισκα πάντα στην ίδια βιβλιοθήκη στο σαλόνι.

Όχι, δεν είπα ποτέ αυτή την ιστορία στην μητέρα μου.

 Ο Robert Crumb εικονογραφεί τον Bukowski.

Τον R.Crumb τον γνώρισα μέσα από τις σελίδες τις βαβέλ.

Περιοδικού- κόμιξ και όχι μόνο-, που επίσης άρχισα να διαβάζω νομίζοντας ότι επρόκειτο για κάτι σαν πορνό, λόγω των εξωφύλλων του.

Ο 69χρονος σήμερα καρτουνίστας, διάσημος για την σειρά του Fritz The Cat ,  για την καλλιτεχνική επιμέλεια δίσκων 60's συγκροτημάτων όπως οι Grateful Dead, αλλά και για τις busty πανέμορφες γυναίκες που σχεδίαζε, θεωρείται ένας από τους πιο ανατρεπτικούς και underground σκιτσογράφους της Αμερικής.

Πολύ πρόσφατα έμαθα ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1990, λίγο πριν τον θάνατο του Μπουκόφσκι, ο Crumb εικονογράφησε δύο μικρά βιβλία για λογαριασμό του συγγραφέα :

"Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, δύο τιτάνες του κυνισμού και του ανατρεπτικού ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια εξαιρετική συνεργασία:

Ο θρυλικός σκιτσογράφος R. Crumb εικονογράφησε δύο βιβλία του Charles Bukowski,  το Bring me your Love, και  There’s No Business.

Η χαρακτηριστική underground κόμιξ αισθητική του Crumb, και τα σχόλια του Bukowski πάνω στον σύγχρονο πολιτισμό μέσω της γνωστής του θεματολογίας - σεξ, αλκοόλ, και βιοπάλη-

συγχωνεύτηκαν σε μία συνεργασία τόσο ταιριαστή, από αυτές που σε κάνουν να αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν να μην είχαν συμβεί νωρίτερα!"

Το 1998, μία τελευταία μεταθανάτια συνεργασία κυκλοφόρησε με τον τίτλο The Captain Is Out to Lunch and the Sailors Have Taken Over The Ship.

Μία συλλογή από προηγουμένως αδημοσίευτα ημερολόγια Μπουκόφσκι, όπου περιέγραφε ένα χρόνο της ζωής του, λίγο πριν από το θάνατό του, το 1994.

(via)

                                       ----------------------------------------------

+  The Confessions of Robert Crumb (1987)

Ένα  ντοκιμαντέρ του BBC για τον διάσημο κομίστα.