1.
Αγαπητέ κε Γραμματίδη,
εργάζομαι εθελοντικά σε ΜΚΟ σε τομέα σχετικό με το αντικείμενο των σπουδών μου με σκοπό την εξασφάλιση κάποιας προϋπηρεσίας. Πότε θα μπορώ να τους ζητήσω κάποια βεβαίωση που θα αναφέρει καλή συνεργασία; Ο εθελοντισμός μπορεί να θεωρηθεί προϋπηρεσία ή όχι;
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου.
Νατάσα
Αγαπητή Νατάσα,
Να κάνουμε μια βασική διάκριση μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.
Αν στο μέλλον προσληφθείς στο δημόσιο, εκεί ισχύει ειδικό καθεστώς για την βαθμολογική και μισθολογική αναγνώριση της προϋπηρεσίας (η ασφαλιστική αναγνώριση για «συντάξιμα» χρόνια εξαρτάται από την καταβολή εισφορών). Προς το παρόν, αναγνωρίζεται μόνο η προϋπηρεσία στον ευρύτερο δημόσιο τομέα αλλά υποτίθεται ότι θα εκδοθεί ένα προεδρικό διάταγμα (το έχει προβλέψει ο νόμος για το ενιαίο μισθολόγιο) ώστε όσοι προσλαμβάνονται στο δημόσιο να μπορούν να αναγνωρίσουν και την προϋπηρεσία τους στον ιδιωτικό τομέα υπό προϋποθέσεις αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα αναγνωρίζεται η εθελοντική εργασία (για τους λόγους που θα σου πω κατωτέρω).
Αν προσληφθείς στο μέλλον σε ιδιωτική επιχείρηση: η προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα έχει δύο έννοιες. Πρώτον, νοείται ως κριτήριο για την πρόσληψη (δηλ. να σε προσλάβει λόγω της εμπειρίας σου). Εκεί μπορεί σαφώς να μετρήσει η δουλειά σου σε μια ΜΚΟ κατά την απόλυτη όμως κρίση του εργοδότη. Δεύτερον, νοείται ως κριτήριο για αυξημένες αποδοχές. Η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) προβλέπει μικρή αύξηση των αποδοχών ανά 3 χρόνια προϋπηρεσίας (δηλ. αυτός που έχει 3-6 χρόνια προϋπηρεσίας παίρνει κάτι παραπάνω από αυτόν που έχει 0-3 χρόνια και ούτως καθεξής). Η ΕΓΣΣΕ μιλάει για προϋπηρεσία σε «οποιονδήποτε εργοδότη». Όμως η εθελοντική εργασία ΔΕΝ αποτελεί σύμβαση εργασίας. Είναι μια «εξωνομική σχέση» όπως λέμε και δεν παράγει υποχρεώσεις για τον εργοδότη εκτός από δύο: (α) την υποχρέωση προστασίας της ζωής, υγείας, τιμής, κλπ του εθελοντικώς εργαζομένου και (β) την υποχρέωση απόδοσης στον εθελοντικώς εργαζόμενο των οποιωνδήποτε δαπανών αυτός πραγματοποίησε για λογαριασμό του εργοδότη. Συνεπώς, η εθελοντική εργασία δεν θεμελιώνει προϋπηρεσία υπό την οικονομική έννοια.
Βεβαίωση καλής συνεργασίας μπορείς να του ζητήσεις όποτε αποχωρήσεις, δεν χρειάζεται να συμπληρώσεις κάποιο χρόνο υπηρεσίας. Δικαιούνται βέβαια να μην σου τη δώσουν εάν δεν έμειναν ικανοποιημένοι.
_____________
2.
Τι συμβαίνει με τις κατασχέσεις και δημοπρατήσεις ακινήτων; Αν χρωστάει κάποιος 5.000ε και το ακίνητο δημοπρατηθεί για 100.000 πχ, παίρνει η τράπεζα τα 5.000 + τα έξοδα και τα υπόλοιπα ο ιδιοκτήτης; Ευτυχώς δεν χρωστάω αλλά το είχα πάντα απορία.
Superguest
Αγαπητέ Super guest,
Βασικώς ναι. Όταν γίνεται ένας πλειστηριασμός λόγω αναγκαστικής εκτέλεσης που σου έκανε π.χ. μία τράπεζα, τότε έχει δικαίωμα οποιοσδήποτε έχει νόμιμη απαίτηση απέναντί σου να εμφανιστεί και να «αναγγελθεί» που σημαίνει να ζητήσει να εισπράξει κι αυτός από το «πλειστηρίασμα» (έτσι λέγεται το ποσό που πληρώνει ο πλειοδότης). Έτσι, με τη σειρά πρώτα θα πληρωθούν τα έξοδα της εκτέλεσης, μετά θα εξοφληθούν αυτός που προκάλεσε τον πλειστηριασμό (λέγεται «επισπεύδων») και όλοι οι δανειστές που αναγγέλθηκαν (κάποιοι προηγούνται, π.χ. το Δημόσιο και όσοι έχουν απαιτήσεις από σύμβαση εργασίας) και εάν υπάρχει υπόλοιπο (περίσσευμα) αυτό όντως θα πάει στον ιδιοκτήτη του πλειστηριαζόμενου ακινήτου.
_____________
3.
Πρόσφατα βίωσα το απίστευτο θράσος οδηγού η οποία παρκάρισε στη θέση μου στο παρκινγκ (πιλοτή) της πολυκατοικίας. Κάνοντας υπομονή - επαγγελματικό ταξίδι εκτός Αττικής - 24 ώρες απευθύνθηκα στην τροχαία η οποία με βάση τον αριθμό κυκλοφορίας βρήκε την κάτοχο και την ενημέρωσε τηλεφωνικώς. Έτσι μετακίνησε το όχημά της. Μεταξύ άλλων πληροφορήθηκα πως δεν επιτρέπεται να δώσει κλίση η τροχαία σε ιδιωτικό χώρο, καθώς και πως δεν δικαιούμαι να μετακινήσω με δικό μου μέσο το όχημα που παραβιάζει αυθαίρετα την περιουσία μου. Αν είχα καλέσει την άμεσο δράση (100) θα ήταν σωστότερο /προτιμότερο γιατί η "κυρία" με εξόργισε φεύγοντας λέγοντας "μα για λίγο το άφησα πως κάνετε έτσι;"
Γεράσιμος
Αγαπητέ Γεράσιμε,
Κατ’ αρχήν η Τροχαία βεβαιώνει τις παραβάσεις του ΚΟΚ. Η στάθμευση στο ιδιόκτητο πάρκινγκ της πολυκατοικίας από κάποιον τρίτο δεν παραβιάζει τον ΚΟΚ και η Τροχαία δεν έχει αρμοδιότητα.
Σχετικά με το εάν μπορείς να μετακινήσεις το όχημα του τρίτου έξω από την περιουσία σου (π.χ. με γερανό): παρ’ ότι κατά κανόνα η αυτοδικία απαγορεύεται, με ειδική διάταξη (άρθρο 985 Αστικού Κώδικα) ο νομέας κινητού ή ακινήτου δικαιούται να αποκρούσει «με τη βία» (εννοείται μόνο στο πλαίσιο που ορίζει η νόμιμη άμυνα) κάθε διατάραξη της νομής του καθώς και να επανακτήσει με τη βία τη νομή που του αφαίρεσαν παράνομα (ειδικά στα ακίνητα αυτό μπορεί να συμβεί μόνο «αμέσως μετά την αποβολή»). Δηλαδή αν δρούσες μόλις το άφησε το αυτοκίνητο, τότε είχες δικαίωμα να φωνάξεις ένα γερανό και να της το βγάλεις στο δρόμο (χωρίς να του προκαλέσεις φθορές και χωρίς να της το τοποθετήσεις κάπου όπου απαγορεύεται η στάθμευση).
Η Άμεσος Δράση δεν ξέρω τι θα μπορούσε να προσφέρει ούτε βέβαια μπορούσε να κάνει κάτι για το γεγονός ότι η κυρία σε «εξόργισε» (αυτό ευτυχώς δεν είναι ποινικό αδίκημα αλλιώς θα είχα στείλει πολύ κόσμο στα κάτεργα).
_____________
4.
Καλησπέρα, αν δημοσιεύσω σε ένα φόρουμ αυτοκινήτων μία αρνητική άποψη για έναν επαγγελματία του χώρου (π.χ. άλλα είχαμε συμφωνήσει, άλλα έκανε),έχει το δικαίωμα να με κατηγορήσει για συκοφαντική δυσφήμηση-εφόσον το ίντερνετ είναι "χώρος" όπου ο καθένας έχει πρόσβαση? Ευχαριστώ πολύ!
Alex
Αγαπητή Alex,
Ας τα πάρουμε ένα-ένα:
Κατ’ αρχήν να διακρίνουμε μεταξύ «άποψης» και «γεγονότων». Αυτό που αναφέρεις στο ερώτημά σου («άλλα είχαμε συμφωνήσει, άλλα έκανε») δεν είναι «αρνητική άποψη» αλλά «γεγονός». Η διάκριση είναι σοβαρή για τον εξής λόγο: μια «άποψη» είναι μια αξιολογική κρίση που κάνεις εσύ ο ίδιος και ως τέτοια είναι κατ’ αρχήν δικαίωμά σου. Ένα «γεγονός» όμως είναι είτε αληθές είτε ψευδές. Εδώ έρχεται ο νόμος και λέει: τις «απόψεις» σου για κάποιον μπορείς να τις λες εφ’ όσον δεν προσβάλλουν την τιμή και την υπόληψή του (μπορείς να πεις «δεν μου αρέσει ο τρόπος που κάνει τη δουλειά του» αλλά όχι «είναι μαλάκας»). Τα «γεγονότα» μπορείς να τα ισχυρίζεσαι κατά κανόνα μόνο εάν είναι αληθινά (το «άλλα είχαμε συμφωνήσει, άλλα έκανε» μπορείς να το πεις μόνο εάν όντως συνέβη). Εάν χρησιμοποιήσεις προσβολές της τιμής του άλλου διαπράττεις το αδίκημα της εξύβρισης, εάν ισχυριστείς ψευδή γεγονότα διαπράττεις το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης. Μπορείς όμως να τιμωρηθείς ακόμη κι αν το γεγονός που ισχυρίστηκες είναι αληθινό στην περίπτωση που πρόκειται για γεγονός που αφορά τον οικογενειακό ή ιδιωτικό βίο και εσύ το διέδωσες κακόβουλα.
Όλα τα παραπάνω (όπως και όλα τα πλημμελήματα) δεν τιμωρούνται πάντα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο νόμος για συγκεκριμένους λόγους τα θεωρεί συγχωρητέα.
Σε σχέση με το διαδίκτυο: για τα παραπάνω αδικήματα δεν έχει κατ’ αρχήν σημασία αν όσα λες τα ακούει ένας ή πολλοί. Αυτό δεν ενδιαφέρει τόσο το ποινικό δικαστήριο (περισσότερο αφορά το αστικό δικαστήριο που θα καθορίσει το ύψος της δέουσας αποζημίωσης). Στο διαδίκτυο πάντως, υπάρχει πολλές φορές το θέμα της ανωνυμίας που καθιστά δυσχερή την προστασία των δικαιωμάτων όσων εξυβρίζονται ή συκοφαντούνται . Θυμίζω ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει κρίνει το 2008 ότι τα κράτη πρέπει να έχουν κάποιου είδους διαδικασία για την άρση του απορρήτου στο διαδίκτυο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Στην Ελλάδα αντί για τέτοια διαδικασία έχουμε κάποιες ανερμάτιστες γνωμοδοτήσεις εισαγγελέων του Αρείου Πάγου (Σανιδά, Τέντε) που λένε ότι το απόρρητο των επικοινωνιών ούτως ή άλλως δεν ισχύει στο διαδίκτυο (πράγμα κατάφωρα λανθασμένο και αντισυνταγματικό – πάντως πρόσεχε τι γράφεις).
_____________
Ρωτήστε κι εσείς τον Χρήστο Γραμματίδη στο City Legal, για τα νομικά ζητήματα που σας απασχολούν, συμπληρώνοντας την φόρμα δεξιά (αν δεν τη βλέπετε κάντε κλικ εδώ).
Παρακαλούμε, μία ερώτηση κάθε φορά.
σχόλια