________________
1.

Κοντεύεις τα 40 και είσαι έτοιμη να παντρευτείς με τον άντρα της καρδιάς σου με τον οποίο είσαι μαζί μισή ζωή. Και ξαφνικά ανακαλύπτεις... Πως υπάρχει ένας άλλος άντρας, εκτός του δικού σου, εκεί έξω, που σε κάνει να θέλεις να κολλήσεις το στόμα σου πάνω του και να νιώσεις μ' αυτό όλο του το κορμί. Δεν τον αγαπάς, δεν θέλεις σχέση, θέλεις αυτόν, τα χέρια του, τα χείλια του, τη γλώσσα του και ό,τι άλλο έχει να σου προσφέρει έρωτα ωμό κι απόλυτο. Το ζεις;- Nurofen

Έχεις δύο επιλογές:

Α) Στρώνεις βελέντζα μπροστά στο τζάκι, ανάβεις αρωματικά κεριά, βάζεις κόκκινο κρασί σε κρυστάλλινα ποτήρια και κάνεις γλυκό έρωτα με αυτόν τον άλλον μπροστά στη φωτιά υπό τους ήχους αυτής της θεσπέσιας μελωδίας:

Β) Σοβαρεύεσαι και συνειδητοποιείς ότι ΠΑΝΤΑ θα υπάρχουν άλλοι λιγουρευτικοί άντρες εκτός από αυτόν που διάλεξες. Ο κόσμος δεν παντρεύεται επειδή εξάντλησε τα σέξι αγόρια.

________________
2.

Δεν γνωρίζω πόσοι, κυρίως τώρα με την κρίση των τελευταίων ετών, θέλουν να σπουδάσουν "Διοίκηση Επιχειρήσεων", σκέφτομαι, όμως, την εικόνα που είχε αυτή η επιστήμη, και το πώς διαφημίζεται: Το νεαρό (μεγαλο)στέλεχος με το λευκό πουκάμισο, χαλαρό χωρίς σακάκι και με μια καλή γραβάτα μπροστά από έναν υπολογιστή να χαμογελά στα αποτελέσματα των επενδυτικών του επιλογών, κρατώντας πολλές φορές ένα στυλό στην άκρη των χειλιών του, δείγμα διανόησης. Μια άλλη συμπληρωματική εικόνα είναι αυτή μπροστά από ένα ακριβό νεανικό αυτοκίνητο.
Η πραγματικότητα, βέβαια, είναι συνήθως άλλη. Το καλό πουκάμισο δεν σε κάνει τις περισσότερες φορές κάτι περισσότερο από υπάλληλο και όχι επιχειρηματία.
Όμως, υπάρχουν και αυτοί, που είτε σπουδάσουν είτε όχι διοίκηση επιχειρήσεων, θα ασχοληθούν με την μικρή επιχείρηση, που μπορεί να έχει ο πατέρας τους: Ενδέχεται να μην τούς αρέσει και να την αλλάξουν: από τα επουσιώδη μέχρι να στραφούν σε άλλο αντικείμενο. Μπορεί να ανακαλύψουν ότι το μικρό μαγαζί, που "πάει καλά", άλλα παρουσιάζει στην πραγματικότητα. Κάποιοι μπορεί να στήσουν κάτι από την αρχή και όχι να αναλάβουν έργα γονέων. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν θα αποτύχουν, θα είναι σε κάποιον μέσο όρο. Λίγοι θα γίνουν οι "μεγαλοφουρνάρηδες", οι "μεγαλομαγαζάτορες", τα "μεγάλα συνεργεία" κλπ. Γιατί αυτούς δεν τους θεωρούμε επιχειρηματίες (και ειλικρινά δεν ξέρω, εάν και οι σχολές διοίκησης επιχειρήσεων τους θεωρούν καν), ενώ στην πραγματικότητα είναι;- Η γραβάτα

Ποιο είναι το πρόβλημα; Κανείς δε σε εμποδίζει να φοράς γραβάτα στο φούρνο σου.

________________
3.

Μιας και ανέφερες σήμερα την βιογραφία της Μέριλιν, πες μας τι σου έκανε περισσότερη εντύπωση από αυτά που διάβασες για τη ζωή της?- froul

Ότι όταν γυριζόταν το 'Something's Got To Give' η Μέριλιν έπαιρνε το 1/10 της αμοιβής της Λιζ Τέιλορ που είχε γυρίσει το «Κλεοπάτρα» με το ίδιο κινηματογραφικό στούντιο. Η Μέριλιν έβλεπε την αδικία και για να διεκδικήσει καλύτερη θέση για τον εαυτό της, τον οποίο της αρνούνταν επίμονα, αποφάσισε να σπάσει το συμβόλαιο με τη βοήθεια μιας στρατιάς δικηγόρων παίρνοντας τεράστιο ρίσκο. Τελικά επέστρεψε θριαμβευτικά με νέο συμβόλαιο, τα λεφτά που ζητούσε και δικαίωμα να συμμετέχει στην επιλογή σεναρίων και σκηνοθετών.

________________
4.

Αγαπημένη μου Α,μπα,ο συγχωρεμενος Τονι Σοπρανο δεν εμοιαζε εκπληκτικα με την Lena Dunham?ή μηπως είναι ιδέα μου?εεε?- φυστικι

Έχεις πολύ ζωηρή φαντασία.

________________
5.

Καλύτερα τύψεις ή απωθημένα; Γενικά μιλώντας πάντα...- δαμάσκηνο

Γενικά μιλώντας πάντα, μπορείς να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου να μην επιθυμεί πράγματα που θα του δημιουργήσουν τύψεις, όπως και να μην έχει τύψεις για πράγματα που δεν θα έπρεπε να έχει. Αν θέλεις να κάνεις ό,τι σου κατεβαίνει και να μην έχεις καμία συνέπεια είσαι περίπου τεσσάρων ετών.

________________
6.

Πειράζει που στη δεκαετία των 40 βαρέθηκα μερικές από τις παλιές μου φίλες και νιώθω ότι χάνω το χρόνο μου μαζί τους;- Μπαφιασμένη

Μήπως δεν πειράζει κανέναν απολύτως;

________________
7.

Αγαπητή Α μπα,
Την απολαμβάνω τη στήλη σου, πάνω απ' όλα μ' ευχαριστεί ν' ακολουθώ τον ειρμό της σκέψης σου. Θα ήθελα να γράψω πολλά, αλλά θα προσπαθήσω να αυτοπεριοριστώ. Ακολουθεί μια πολύερώτηση (σαν τα πολυνομοσχέδια) και κάποιες προτάσεις για twisting του περιεχομένου.

Πολύερώτηση: έχω συλλάβει πολλές φορές τον εαυτό μου να μπαίνει αυθόρμητα στο ρόλο σου και πραγματικά είμαι γεμάτος περιέργεια να μάθω πως την αντιμετωπίζεις όλη αυτή τη διαδικασία. Αντιλαμβάνομαι ότι κάποιες απαντήσεις σου προκύπτουν αβίαστα κ αυτόματα, υπάρχουν αλήθεια άλλες που να σε ταλαιπωρούν, που να το σκέφτεσαι αρκετά πριν να απαντήσεις, που να σβήνεις-γράφεις, που να μετανιώνεις για την τελική σου απάντηση, που να ήθελες να γράψεις τελικά κάτι άλλο απ' αυτό που έγραψες, που να σε απασχολεί πως θα το πάρει ο άλλος; Γενικά, βασανίζεσαι κάπου-κάπου; Και όταν αλήθεια διαβάζεις τις ερωτήσεις μας, μας πλάθεις άθελα σου με κάποια φιγούρα στο μυαλό σου;

Προτάσεις:

1.Ίσως να είχε ενδιαφέρον, ξέρω 'γω μια φορά την εβδομάδα, να θέτεις εσύ τα ερωτήματα και να κάνουμε εμείς τις τοποθετήσεις. Θα μπορούσε να γίνεται και ψηφοφορία για την ανάδειξη της πιο ενδιαφέρουσας απάντησης. Έτσι, για χάρη της διαδραστικότητας. abasks-you-answer.

2. Θα μπορούσε επίσης να υπάρχει και κάποια κατηγορία με extras, π.χ. μια φορά το χρόνο, να έχουμε κάποιο update ορισμένων επιλεγμένων ερωτήσεων, να μας ενημερώσουν τελικά οι εμπλεκόμενοι για το τι έγινε τελικά, ποια ήταν η εξέλιξη του θέματος, με ποιο τρόπο το χειρίστηκαν. Για τη συνέχεια του πράγματος. (a)back2back. Και μετά ξέρεις σπονδυλωτή ταινία...
Τα θερμά μου χαιρετίσματα.
fisfirikos

Ελάχιστες απαντήσεις προκύπτουν αβίαστα και αυτόματα. Το ποσοστό είναι κάτω από 1%. Όλες με ταλαιπωρούν, όλες τις σκέφτομαι, με όλες σβήνω και γράφω. Θέλω να σας διασκεδάζω καθημερινά και όσο μου λέτε ότι πίνετε καφέ διαβάζοντας και ότι είναι μια συνήθεια που έχει γίνει καθημερινή, νιώθω μεγάλη χαρά αλλά και μεγάλη πίεση να μην μου κάνει κοιλιά η εκπομπή. Δεν είναι εύκολο να βρίσκω δύο ώρες μέσα στην ημέρα, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ που δεν σκέφτομαι απολύτως τίποτα άλλο παρά δώδεκα ερωτήσεις, χωρίς να παρεμβάλλονται οι δικές μου σκέψεις ως παράσιτα. Δε μπορώ να ανοίξω ξαφνικά τον υπολογιστή και να αρχίσω, χρειάζεται μια διαδικασία χαλάρωσης πριν (καφές, ησυχία, σκοτάδι, τέτοια). Έχει συμβεί να σβήσω ολόκληρη απάντηση μετά από ώρες και να γράψω ακριβώς το ανάποδο, έχει τύχει να εκνευριστώ τόσο πολύ που να μου πάρει ώρες πριν βρω μια αστεία απάντηση. Προσπαθώ να μην πλατειάζω και να βρίσκω την κατάλληλη λέξη για κάθε πρόταση, αλλά η ανεπάρκειά μου με κάνει να θυμώνω. Ευτυχώς που δεν πάσχω από τελειομανία, εεε καθόλου όμως, αλλιώς δεν θα απαντούσα ποτέ σε κανέναν.

1. Δεν θέλω να αντιστρέψω τους ρόλους. Δεν γίνεται. Ποιος να απαντάει σε τι; Οι δικές μου ερωτήσεις δεν θα είναι ανώνυμες, και με τι κριτήριο να διαλέγω ποιος απαντάει; Πόσες ερωτήσεις να έχω άλλωστε, ένας άνθρωπος είμαι. Η διαδραστικότητα μου αρέσει ως αρχή αλλά νομίζω ότι τα σχόλια καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος αυτής της ανάγκης. Εξάλλου οι ερωτήσεις από αναγνώστες προκύπτουν, δεν είναι ήδη διαδραστική η διαδικασία από τη γέννησή της;

2. Αυτό είναι πράγματι καλή ιδέα. Ελάχιστες φορές όμως με έχουν ενημερώσει για τη συνέχεια της ιστορίας του. Πώς να πείσω κάποιον να μου γράψει τι έγινε τελικά;

________________
8.

Αγαπητή μου Α, μπά δε θέλω να ρωτήσω τίποτα απλά να σου στείλω ένα τραγουδάκι να σε συντροφεύσει εσένα και τους φίλους εδώ με το απογευματινό καφεδάκι!- ναι μέν, αλλά...

________________
9.

Αν ήσουν αναγκασμένη να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου με μόνο τρία βιβλία στην διάθεσή σου, ποια θα ήταν αυτά και γιατί;- Αντώνης

Μου είναι αδύνατο να διαβάσω ένα βιβλίο δεύτερη φορά, οπότε θα διάλεγα τρία τεράστια που δεν έχω διαβάσει ακόμα. Τον Οδυσσέα, το εκκρεμές του Φουκώ και το Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο.

________________
10.

Ρε συ αμπα ο De La Net τι ρολο βαραει? Μα να σχολιαζει παντα?- στρουμφιτα

Γιατί όχι;

________________
11.

Γεια σου Α, μπα. Οι γονείς μας έχουν χωρίσει εδώ και 20 χρόνια. Εγώ γνωρίζω την σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι (γιατί οι ουσιαστικοί λόγοι είχαν βαθύτερες ρίζες) η αδερφή μου όχι. Είναι γενικά ένα θέμα που δεν το έχουμε θίξει ποτέ μεταξύ μας. Οι γονείς μας έχουν πάρα πολύ καλές σχέσεις και ο ένας με τον άλλον και με την κάθε μια μας ξεχωριστά. Πριν λίγο καιρό αντιλήφθηκα ότι η μικρή μου αδερφή δεν γνωρίζει τι ακριβώς έγινε τότε και έφερε την τελειωτική ρήξη ανάμεσα στους γονείς μας. Ευθέως μου είπε ότι δεν ξέρει τι συνέβη αλλά δεν με ρώτησε κάτι. Δύσκολα θα το έκανε και να το ήθελε. Οφείλω να την ενημερώσω ακόμα και αν ξέρω οτι υπάρχει περίπτωση να πληγωθεί ή όχι; Δεν είναι κάτι τόσο τραγικό αλλά παράλληλα οτιδήποτε μπορεί να φέρει στο φως πτυχές των γονιών σου που θα σε κάνουν να τους δεις ως ανεξάρτητα άτομα με αδυναμίες και πάθη (τα οποία επιπλέον είχαν αντίκτυπο στην οικογενειακή ζωή) μπορεί να μην είναι ευχάριστο.

Σίγουρα μην το πεις, εφόσον δεν σε ρώτησε. Γιατί να της ήταν αδύνατον, αν ήθελε να μάθει; Έπειτα, δεν είναι δική σου θέση να ανακοινώνεις δεξιά και αριστερά γεγονότα των οποίων δεν ήσουν τελικά μέρος. (Ή ήσουν; Αν δεν ήσουν, δεν υπάρχει καν δίλημμα). Αν τρώγεσαι και δεν αντέχεις, μπορείς να τη ρωτήσεις αν την ενδιαφέρει να μάθει. Αλλά πραγματικά τώρα, υπάρχει λόγος να ανακατεύεις ιστορίες που έγιναν πριν από είκοσι χρόνια στο όνομα της λαμπερής αλήθειας; Όπως λες, για αφορμή πρόκειται, οι λόγοι ήταν βαθύτεροι και σίγουρα είναι γνωστοί και στην αδερφή σου.

________________
12.

Ποιά είναι η γνώμη σου για τους Alain de Botton, Jules Evans κλπ (δεν αναφέρομαι στο επίπεδο και το περιεχόμενο του έργου τους), οι οποίοι επιθυμούν να βγάλουν την φιλοσοφία από τον στενό ακαδημαϊκό της ορίζοντα και να την βγάλουν «έξω», ώστε να αποτελέσει οδηγό ζωής; Δεν έχουν κάποιο δίκιο; Εννοώ οι Σοφιστές, οι Σωκράτης, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, οι Στωικοί και Επικούριοι με αυτόν τον σκοπό δεν φιλοσοφούσαν;- Ο χώρος της φιλοσοφίας

Δίκιο έχουν, αλλά η επιστήμη εντός ακαδημαϊκού κύκλου υπακούει σε κάποιους κανόνες, οι λέξεις έχουν πολύ συγκεκριμένη σημασία και είναι γνωστές σε όλους τους επιστήμονες με τον ίδιο τρόπο. Αυτά τα προαπαιτούμενα είναι πολύ αναγκαία για να υπάρχει συνεννόηση. Μόλις βγει μια θεωρία ή μια ανακάλυψη από τους ακαδημαϊκούς κύκλους αρχίζουμε και ακούμε για «σωματίδια του Θεού» και για τον «Θεό που δεν παίζει ζάρια», και ανάθεμα αν υπάρχει κανείς που τελικά ξέρει τι εννοούσε με αυτό ο φουκαράς ο Αϊνστάιν. Οι αλληγορίες είναι μεν προτιμότερες αλλά μετά φτάνουμε στους Μπουκαϊκούς και στους απανταχού Κοέλιο που προκαλούν πολλά σκισίματα πτυχίων. Οπότε, δεν ξέρω. Νομίζω ότι οι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με επιστημονικά θέματα θα έπρεπε να έχουν κάποια άδεια πρώτα, να είναι επίσης σχετικοί επιστήμονες, ή κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω.