Μεγάλος γκολτζής, απροσδιόριστη προσωπικότητα, αμφιλεγόμενα φρύδια. Το άστρο του Κώστα Μήτρογλου μπορεί για κάποιους να μην είναι το πιο όμορφο, αλλά είναι σίγουρα το πιο λαμπερό. Και σαν αστέρι άλλους τους φωτίζει, άλλους τους καίει και άλλους τους τσούζει. Εμείς του μιλήσαμε για όλους και για όλα κι αυτός μας απάντησε για όλα και για όλους.
LiFO: Κώστα, καλησπέρα.
Κώστας Μήτρογλου: ΜΠΑΜ ΜΠΑΜ ΜΠΑΜ (γέλια)
Ήμουν σίγουρος πως θα το έκανες αυτό, αλλά το περίμενα πιο μέσα στην συνέντευξη!
Χαχα, με συγχωρείς, καμιά φορά δεν το ελέγχω. Σοβαρά, έχει χτυπήσει κόσμος από αυτό. Άσχημα.
Εγώ τους μόνους που έχω δει να χτυπάς πάντως, είναι οι αντίπαλες ομάδες. Αλύπητα.
Κοίτα, εγώ προσπαθώ είτε παίζω είτε όχι να δίνω το 100% σε κάθε ματς και να νικάει η ομάδα.
Ναι, αλλά κάποιες φορές κουβαλάς μόνος σου την ομάδα και την οδηγείς στη νίκη.
Δεν είναι έτσι, υπάρχουν κι άλλοι παίκτες. Δεν θυμάμαι πως τους λένε, αλλά σίγουρα υπάρχουν, τους έχω δει.
Την φετινή περίοδο η απόδοσή σου έχει εκτιναχτεί στα ύψη. Που το αποδίδεις;
Σε έναν συνδυασμό μπρόκολου, Σπιρουλίνας και της νέας ενυδατικής του Κορρέ.
Εδώ και καιρό ακούγεται πολύ έντονα το ενδεχόμενο μετακίνησής σου σε μεγάλο σύλλογο του εξωτερικού. Είσαι έτοιμος για το μεγάλο βήμα;
Αν εννοείς αν έχω κλείσει εισιτήρια, περιμένω να βγάλει προσφορά εξωτερικού η Ετζίαν.
Πιστεύεις θα είχες ήδη ένα συμβόλαιο πολλών δεκάδων εκατομμυρίων αν σε έλεγαν Μίτροβιτς, Μητροταμπαρέ ή κάτι άλλο πιο πιασάρικο και αν ήσουν λίγο πιο εξωτικός;
Τι να σου πω, δεν το'χω σκεφτεί. Από εξωτικά μ' αρέσουν οι Μαλδίβες και ο Λέγκολας. Όσο για το 'Κώστας Μήτρογλου' το θεωρώ αρκετά καλό όνομα, φαντάσου να με λέγαν Παναγιώτη Μήτρογλου, ΠΑ-ΝΑ-ΓΙΩ-ΤΗΣ, τέσσερις συλλαβές, μέχρι να το πεις το έχω πετάξει το μπαλάκι.
Σωστά. Άλλωστε οι περισσότεροι πλέον σε αποκαλούν Μητρογκόλ. Ένα παρατσούκλι που μάλλον σου ταιριάζει. Εσύ τι λες;
Δεν θα το πιστέψεις, αλλά στην αρχή νόμιζα πως χαρακτήριζαν έτσι τα γκολ μου για να τα ξεχωρίζουν απ' τα γκολ των άλλων, πχ. από τα Σαλπιγκόλ και τα Καραγκόλ στην Εθνική ή τα Ιμπαγασογκόλ και τα Μπονγκόλ στον Ολυμπιακό. Στην πορεία όμως πρόσεξα πως κανενός άλλου τα γκολ δεν είχαν όνομα, οπότε ψυλλιάστηκα ότι τελικά φώναζαν εμένα τον ίδιο έτσι. Μέχρι τότε βέβαια είχα κοντέψει να τρελαθώ, κάθε φορά που κάποιος φώναζε "Μητρογκόλ", νόμιζα πως είχα βάλει γκολ και ψαχνόμουνα, "Που ρε παιδιά, αφού στον πάγκο είμαι;".
Χιλιοειπωμένη ερώτηση, αλλά ποιος αμυντικός σε έχει δυσκόλεψει περισσότερο;
Όχι, καλά κάνεις και το ρωτάς, γιατί είναι ένας συγκεκριμένος σε κάθε ματς που μπαστακώνεται μπροστα στο τέρμα και δεν το κουνάει ρούπι. Δεν ξέρω πως την έχει δει, αλλά πιάνει την μπάλα με τα χέρια χωρίς να του λένε τίποτα, αν τον ακουμπήσω μου σφυρίζουν κατευθείαν φάουλ, φωνάζει στους άλλους αμυντικούς και γενικά κάνει ό,τι γουστάρει.
Μήπως εννοείς τον τερματοφύλακα;
Έτσι τον λένε; Ένας με γελοία ρούχα, γάντια και δε συμμαζεύεται, τον ίδιο θα λέμε. Αυτός λοιπόν, πολύ σπαστικός. Πως διάολο παίζει σε όλες τις ομάδες δεν μπορώ να καταλάβω. Μου θυμίζει εκείνον τον τύπο που πετύχαινα παλιά κάθε φορά που έβλεπα πόλο, έναν Φουνταριστό. Απίστευτος τύπος, δεν έχανε ματς. Λογικά θα έχει αποσυρθεί.
Κεφάλαιο Εθνική.
Ώπα, μ' έπιασες, δεν το'χω διαβάσει (γέλια). Όχι, σοβαρά, Εθνική για μένα σημαίνει ελευθερία. Από όταν μου την είχε πει ο Μαρινάκης για τα πιστόλια που έβγαζα μετά από κάθε γκολ, ένιωθα μεγάλη καταπίεση στον Ολυμπιακό. Είχα χάσει το κίνητρό μου, έλεγα "Γιατί να βάλω γκολ, αν είναι απλά να τρέξω χαρούμενος ή να τσουλήσω στο χορτάρι ή να βγάλω τη φανέλα ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο ξενέρωτο πανηγυρισμό δεν έχει λογοκρίνει ακόμη ο Πρόεδρος;". Στην Εθνική δεν έχω αυτό το άγχος, ξέρω πως αν σκοράρω θα τραβήξω ό,τι εργαλείο μου κάνει κέφι και θα μπουμπουνίσω!
Και με τους Ρουμάνους του'δωσες και κατάλαβε!
ΜΠΑΜ ΜΠΑΜ ΜΠΑΜ (με τα χέρια σε σχήμα πυραύλων Exocet Εδάφους-Επιφανείας)
Όλοι θέλουν να μάθουν, οι πυροβολισμοί, το σήμα κατατεθέν σου, πως προέκυψε;
Μικρός έβλεπα πολλά spaghetti western, ειδικά το "Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος" με έχει σημαδέψει σε πολλαπλά επίπεδα. Μου άρεσαν οι μονομαχίες, η αναμονή πριν το τράβηγμα του περίστροφου και τα εξάσφαιρα που έμεναν να καπνίζουν. Έτσι νιώθω κι εγώ μετά από κάθε γκολ, σαν καπνισμένη κάνη. Αφού για μια περίοδο στα τσικό της Γλάντμπαχ με φώναζαν Στραβοκάνη λόγω αυτού.
Είσαι ένας Μπίλι δε Κίντ των γηπέδων λοιπόν.
Αυτό αν θέλεις το πιστεύεις, αλλά δεν έχω ρίξει ποτέ με αληθινό όπλο στην ζωή μου. Με ανατριχιάζουν. Στην πραγματικότητα δεν είμαι πιστολέρο, είμαι απλά ένα αγόρι, που στέκεται μπροστά σε μια μπάλα και της ζητά να τον αγαπήσει...υπό την απειλή όπλου... (τρανταχτά γέλια).
Μια πιο gossip ερώτηση, τι αμάξι οδηγείς; Σε ρωτάω γιατί σίγουρα έχεις ακούσει όλα αυτά τα καλαμπούρια που κυκλοφορούν, ότι και καλά οδηγάς φτιαγμένο μηχανάκι, 50αρακι, παπάκι, κι όλα αυτά.
Όχι, δεν έχω ακούσει κάτι τέτοιο.
Πώς κι έτσι;
Γενικώς δεν ακούω και πολλά, έχω βγάλει από το GLX την εξάτμιση και κάνει απίστευτο σαματά.
Μάλιστα. Σίγουρα θα έχεις ακούσει όμως για τη νέα μόδα, τους κλαρινογαμπρούς.
Χαχα, ναι, αυτούς τους ξέρω, αλλά για να είμαι ειλικρινής μου φαίνεται φτηνή αντιγραφή του Κάγκουρα όλο αυτό το τρέντ.
Συμφωνούμε απόλυτα. Εσύ θα αυτοπροσδιοριζόσουν κάπως έτσι; Και αν όχι, πώς θα περιέγραφες το στυλάκι σου;
Μία λέξη. Μήτροσεξουαλ.
Η σχέση σου με τις γυναίκες ποια είναι;
Τους κάνω σεξ.
Όχι, εννοώ πέρα από αυτό.
Υπάρχει κάτι άλλο;
Έχεις φάει ποτέ χυλόπιτα;
Το φαγητό ή την απόρριψη; Aν εννοείς το πρώτο ναι και δε μου άρεσε, αν εννοείς το δεύτερο παλιά έτρωγα συνέχεια, αλλά πλέον έχω να φάω χρόνια. Γενικά, από όταν άρχισα να γίνομαι γνωστός ως ποδοσφαιριστής το ενδιαφέρον των γυναικών έχει αυξηθεί δραματικά. Μάλλον έχει να κάνει με την αγάπη τους για την μπάλα.
Αυτόν τον καιρό είσαι με κάποια;
Λογικά ναι.
Το πηγαίνετε σοβαρά;
Αρκετά, αλλά σε μια σχέση χρειάζεται και το χιούμορ.
Όσον αφορά τα αισθηματικά σου, που βλέπεις τον εαυτό σου σε 5 χρόνια από τώρα;
Στην Ρεάλ.
ΟK. Ας μιλήσουμε για κάτι άλλο. Πες μας δυο λόγια για την οικογένειά σου.
Τους λένε όλους Μήτρογλου.
Απ' όσο ξέρουμε μένουν ακόμη στη Γερμανία. Είναι δύσκολο για σένα αυτό;
Ναι, θα ήθελα πολύ να τους έχω εδώ, αλλά προτιμούν να βλέπουν Μπουντεσλίγκα.
Εσύ σκοπεύεις να κάνεις παιδιά;
Εξαρτάται. Αν βρω την κατάλληλη μήτρα για τον Μήτρο, γιατί όχι;
Αν τελικά αναπαραχθείς θα ήθελες τα παιδιά σου να γίνουν ποδοσφαιριστές;
Αυτό θα το αποφασίσει ο προπονητής.
Πολλές φορές οι μπαλαδόροι του σήμερα παρομοιάζονται με μεγάλα ονόματα του παρελθόντος, πχ. λένε για κάποιον "αυτός είναι ο νέος Σαραβάκος" ή "ο νέος Κούδας". Εσένα δεν σε έχουν παρομοιάσει ποτέ με κανέναν. Γιατί;
Μικρό μου έλεγαν πως μοιάζω με Ασσύριο στρατηλάτη, αλλά η αλήθεια είναι πως ως ποδοσφαιριστής δεν έχω κάποιο πρότυπο. Είμαι εγώ κι αυτό φτάνει.
Είσαι μοναδικός λοιπόν.
Όλοι οι άνθρωποι είμαστε μοναδικοί. Απλά εμένα μου δίνουν πολλά λεφτά επειδή μπορώ και σπρώχνω την στρόγγυλη σφαίρα στο δίχτυ καλύτερα απ' τους υπόλοιπους μοναδικούς.
Μεγάλη αλήθεια. Και μια τελευταία ερώτηση, πιστεύεις πως το ότι μπορείς πλέον να "πυροβολάς" μετά από κάθε γκολ χωρίς να λαμβάνεις υπ' όψη κανέναν, είναι μια δικαίωση για σένα;
Σίγουρα. Όταν κάνεις κάτι γελοίο όντας μέτριος γίνεσαι γραφικός και δεν σ' αφήνουν να το ξανακάνεις. Όταν κάνεις το ίδιο όντας επιτυχημένος είσαι εκκεντρικός και σε παρακαλάν να το ξανακάνεις. That's Mitroglou for you now bitches. Deal with it!
σχόλια