κοπελια ελα να κανουμε παρεα. αλλη μια "επαρχιωτισσα πρωτοετινα"
17.11.2013 | 14:44
Γιατί να σπουδάσω;;;;;;;;;;;;
Είμαι από επαρχία, πέρασα στην Αθήνα σε μια καλή Σχολή μετά από πολλή διάβασμα και ξενύχτια που με έκαναν να πάρω 15 κιλά και από αντικείμενο θαυμασμού στο σχολείο να γίνω μια σωστή φακλάνα. Οι γονείς μου τα βγάζουν πολύ δύσκολα πέρα όμως θέλουν να με στηρίξουν στην προσπάθεια αυτή και πούλησαν ένα μικρό διαμερισματάκι που είχα για την "προίκα" μου κοψοχρονιά. Έτσι βρίσκομαι στην Αθήνα για να κυνηγήσω τα όνειρά μου. Μένω σε ένα μικρό διαμερισματάκι με ενοίκιο και ψάχνω για μια δουλειά χωρίς να βρίσκω απολύτως τίποτα. Αισθάνομαι απελπιστικά μόνη. Χωρίς φίλους, χωρίς δουλειά, χωρίς θέρμανση. Η Σχολή δεν είναι ανοιχτή και εγώ περιμένω σαν κερί αναμμένο να κάνω κάτι, στο όνομα των κόπων τόσων ετών. Δίπλα μου μένει μια κοπέλα που σπούδασε το ίδιο αντικείμενο με εμένα, η οποία ετοιμάζεται να την κάνει για εξωτερικό γιατί έχει φεσώσει όλο της το σόι και δεν βρήκε τίποτα στην Αθήνα. Νιώθω απελπισμένη και χάλια. Γιατί να σπουδάσω;;;;;; Για να βρεθώ στη θέση της κοπέλας μετά από λίγα χρόνια στην καλύτερη περίπτωση; Είναι πολύ δύσκολο να σπουδάζει κανείς. Οι γονείς μου πιστεύουν ότι με ένα πτυχίο κάτι θα γίνει, αλλά εγώ όχι. Όχι πια. Είναι όλα πολύ δύσκολα για όσους δεν έχουν φράγκα και δημόσιες σχέσεις. Λυπάμαι πολύ. Θα κάνω τον αγώνα μου, δεν τα παρατάω, αλλά το ερώτημα παραμένει "Γιατί να σπουδάσω;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;"
7