"Λόγο περίστασης όμως και αμηχανίας δεν μίλησα"Φταίει το ότι κώλωσες να πας να μιλήσεις. Την επόμενη φορά, σκέψου ότι δεν πρόκειται να σε φάει, ότι πιθανότατα θα χαρεί που πήγες και της μίλησες, και πήγαινε. :)
14.12.2013 | 01:30
Βλέμματα...Την ιδέα την πήρα από μια άλλη εξομολόγηση!
Πολλές φορές σε διάφορα μέρη(λεωφορείο,μετρό,καφετέριες,club,στο δρόμο) έχω κοιταχτεί με κοπέλες έντονα πολύ όμως.Λόγο περίστασης όμως και αμηχανίας δεν μίλησα.Καμιά φορά κάποιες τις φέρνω στο μυαλό μου και λέω(γιατί δεν μίλησα ο μαλάκας τώρα μπορεί να ήμουν μαζί της και ευτυχισμένος)και αναρωτιέμαι αν μπορεί να έχει σκεφτεί έτσι κάποια από εκείνες για μένα.Βασικά εσείς αν το παθαίνετε αυτό.Πάντως δεν θα ξεχάσω ποτέ μια μελαχρινή κοπέλα που με κοιτούσε σε ένα παραλιακό μαγαζί στην Πάτρα πριν κανένα χρόνο.Βλέπω άπειρες κάθε μέρα και έχω πάει με πολλές αλλά εκείνη όταν την σκέφτομαι μου φτιάχνει η διάθεση και αισθάνομαι ένα κόμπο στο στομάχι(τώρα γίνετε).Για να γίνω ποιο συγκεκριμένος μήπως και μπαίνει εδώ(που τέτοια τύχη).Χειμώνας στο μαγαζί poco poco καφέ(παραλιακά) κάθεται απέναντι με μια φίλη της και ένα φίλο της σε ορθάδικο δίπλα από το τζάμι.Φοράει τζιν παντελόνι,ένα ωραίο στενό μπλουζάκι(νομίζω ριγωτό),καπνίζει slims και είχε μανικιούρ γαλλικό.Εγώ κάθομαι απέναντι σε ένα ορθάδικο με 2 γυναίκες από τις οποίες η μια ήταν η μητέρα μου.Φοράω μια λευκή ριγωτή μπλούζα και ένα κολλητό τζιν.Στο τραπέζι έχω 3 πακέτα prince το ένα πάνω στο άλλο.Κοιταζόμασταν ξανά και ξανά.Ήθελα με χίλια να τις μιλήσω αλλά ντρέπομαι να κάνω καμάκι μπροστά στην μάνα μου.Κάποια στιγμή λίγο πριν φύγω σηκώθηκα να πάω τουαλέτα μπας και έρθεις.Προφανώς δεν κατάλαβες την κίνηση ή ότι η γυναίκα δίπλα μου ήταν μάνα μου και πως για αυτό ντρεπόμουν.Ήσουν η ποιο όμορφη γυναίκα που έχω δει ποτέ!
1