EDWARD SNOWDEN
17/12/2013
Πριν από έξι μήνες εγκατέλειψα τις σκιές στα γραφεία της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών για να σταθώ μπροστά από την κάμερα ενός δημοσιογράφου.
Μοιράστηκα με τον κόσμο στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ορισμένες κυβερνήσεις έχουν δημιουργήσει ένα σύστημα επιτήρησης το οποίο λειτουργεί σε παγκόσμιο επίπεδο για να κρυφακούσει τον τρόπο που ζούμε, με ποιον μιλάμε και ό,τι λέμε.
Βρέθηκα μπροστά στην κάμερα, γνωρίζοντας ότι η απόφαση αυτή θα μου κοστίσει την οικογένεια και το σπίτι μου ενώ παράλληλα ρισκάρω τη ζωή μου. Ήμουν όμως σίγουρος και είχαν σαν ισχυρό κίνητρο ότι οι πολίτες του κόσμου αξίζουν και πρέπει να κατανοήσουν τι κρύβεται στο σύστημα στο οποίο ζουν.
Ο μεγαλύτερος φόβος μου ήταν ότι κανείς δεν θα ακούσει την προειδοποίησή μου. Ποτέ δεν ήμουν τόσο ευτυχής που έκανα τόσο λάθος. Η αντίδραση σε ορισμένες χώρες στάθηκε ιδιαίτερη πηγή έμπνευσης για μένα και η Βραζιλία είναι σίγουρα μια από αυτές.
Στην NSA παρακολουθούσα με ανησυχία την επιτήρηση ολόκληρων πληθυσμών χωρίς να υπάρχει καμία ένδειξη για ατασθαλίες και πως αυτό εξελισσόταν απειλητικά σαν μια μεγάλη πρόκληση για τα ανθρώπινα δικαιώματα της εποχής μας.
Η NSA και οι άλλοι φορείς ισχυρίζονται πως αυτό συμβαίνει για τη δική μας «ασφάλεια». Η δική μας ασφάλεια είναι ο λόγος που έχουν ανακληθεί τα δικαιώματά μας στην ιδιωτικότητα και παραβιάζεται η ζωή μας. Και το έκαναν χωρίς να ρωτήσουν δημόσια κανέναν.
Σήμερα, εάν χρησιμοποιείτε ένα κινητό τηλέφωνο στο Σάο Πάολο, η NSA μπορεί και παρακολουθεί τη θέση σας: Το κάνουν αυτό 5 δισεκατομμύρια φορές την ημέρα σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Όταν κάποιος στη Florianopolis επισκέπτεται μια ιστοσελίδα, η NSA διατηρεί μητρώο του τι συνέβη εκεί και ποια ήταν η δραστηριότητά του. Εάν μια μητέρα στο Πόρτο Αλέγκρε καλέσει το γιο της για να του ευχηθεί καλή τύχη στις πανεπιστημιακές εξετάσεις, η NSA μπορεί να διατηρήσει αυτό το αρχείο καταγραφής κλήσεων για πέντε χρόνια ή και περισσότερο.
Μπορούν ακόμη και να παρακολουθούν ποιος έχει ερωτικές σχέσεις ή επισκέπτεται σελίδες πορνογραφικού περιεχομένου σε περίπτωση που χρειαστεί να βλάψουν τη φήμη του στόχου τους.
Αμερικανοί Γερουσιαστές μας λένε ότι η Βραζιλία δεν πρέπει να ανησυχεί, γιατί αυτό δεν είναι «επιτήρηση», είναι «συλλογή δεδομένων». Λένε ότι αυτό γίνεται για να σας κρατήσει ασφαλείς.
Είναι λάθος!
Υπάρχει μια τεράστια διαφορά μεταξύ των νόμιμων προγραμμάτων, της νόμιμης κατασκοπείας και επιβολής του νόμου - όπου οι ύποπτοι στοχεύονται με βάση μια λογική υποψία. Αυτά τα προγράμματα δεν λειτουργούν έτσι και στοχοποιούν ολόκληρους πληθυσμούς κρατώντας αρχεία για μελλοντική χρήση.
Αυτά τα προγράμματα δεν λειτούργησαν ποτέ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας: Είναι για οικονομική κατασκοπεία, κοινωνικό έλεγχος και διπλωματική χρήση.
Είναι όργανο εξουσίας.
Πολλοί γερουσιαστές της Βραζιλίας συμφωνούν και ζήτησαν την βοήθεια μου στις έρευνες τους για τυχόν εγκλήματα κατά του λαού τους.
Έχω εκφράσει την επιθυμία μου να βοηθήσω όποτε κρίνεται σκόπιμο και θεμιτό αλλά, δυστυχώς, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει εργαστεί πολύ σκληρά για να περιορίσει την ικανότητά μου να το κάνω φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να προσγειώσουν το αεροπλάνο του Έβο Μοράλες υπό το φόβο πως με βοηθούσε να φυγαδευτώ στη Λατινική Αμερική!
Έως ότου μια χώρα μου χορηγήσει μόνιμο πολιτικό άσυλο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα συνεχίσει να παρεμβαίνει ώστε να μην μιλήσω.
Έξι μήνες πριν, αποκάλυψα ότι η NSA ήθελε να ακούσει ολόκληρο τον κόσμο. Τώρα, όλος ο κόσμος ακούει για αυτήν και αντιδράει έντονα. Αυτό δεν της αρέσει καθόλου.
Η κουλτούρα της αδιάκριτης παγκόσμιας επιτήρησης καταρρέει καθώς εκτίθεται σε δημόσιες συζητήσεις και πραγματικές έρευνες σε κάθε ήπειρο.
Μόλις πριν από τρεις εβδομάδες, η Βραζιλία οδήγησε με πιέσεις την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών να αναγνωρίσει για πρώτη φορά στην ιστορία ότι η ιδιωτική ζωή δεν σταματά εκεί που αρχίζει το ψηφιακό δίκτυο και ότι η μαζική παρακολούθηση των αθώων, αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τα πράγματα αντιστρέφονται και μπορούμε επιτέλους να διακρίνουμε ένα μέλλον όπου μπορούμε να απολαύσουμε την ασφάλεια χωρίς να θυσιάζεται η προστασία της ιδιωτικής ζωής μας. Τα δικαιώματά μας δεν μπορούν να περιοριστούν από μια μυστική οργάνωση και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν μπορούν να αποφασίζουν για τις ελευθερίες των πολιτών της Βραζιλίας.
Ακόμα και οι υπερασπιστές της μαζικής επιτήρησης, εκείνοι που δεν μπορούν να πειστούν ότι οι τεχνολογίες επιτήρησης έχουν ξεπεράσει επικίνδυνα τους δημοκρατικούς ελέγχους, τώρα συμφωνούν ότι στις δημοκρατίες την επιτήρηση του κοινού πρέπει να την αποφασίζει το ίδιο το κοινό.
Η συνείδηση των πράξεων μου επικεντρώνεται στην εξής φράση: «Δεν θέλω να ζήσω σε έναν κόσμο όπου τα πάντα που μπορώ να πω, ό,τι κάνω, ο καθένας που θα επικοινωνήσω για να εκφράσω αγάπη, φιλία ή συναισθήματα θα καταγράφεται».
Αυτό δεν είναι κάτι το οποίο θα υποστηρίξω, θα συμβάλλω στην ανάπτυξη του και θα το υποστώ στη ζωή μου.
Μερικές μέρες αργότερα, μου είπαν πως η κυβέρνησή μου δεν με θεωρούσε πια πατριώτη και πολίτη της και πως σκόπευε να με φυλακίσει. Το τίμημα που κλήθηκα να πληρώσω επειδή μίλησα ήταν το διαβατήριό μου αλλά είμαι πρόθυμος να το πληρώσω και πάλι: Δεν μπορώ να αγνοήσω την εγκληματικότητα τους για χάρη της πολιτικής άνεσης. Θα προτιμούσα να είναι χωρίς πατρίδα από ό,τι χωρίς φωνή.
Αν η Βραζιλία πρέπει να ακούσει ένα πράγμα από μένα ας είναι αυτό: Όταν όλοι μας ενωθούμε απέναντι στην αδικία και την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας τότε δεν είμαστε ανυπεράσπιστοι ακόμη και απέναντι στο πιο ισχυρό σύστημα.
σχόλια