_____________

1.

"Χώρισα πριν τρεις μήνες από μια σχέση που οι περιστάσεις την διατήρησαν περισσότερο απ' όσο θα πρεπε.

Ένα μήνα μετά το χωρισμό άρχισε το... παιχνίδι με ένα παιδί που είχα γνωρίσει απ' το πρώην, πλέον, αγόρι μου. Δεν είναι... φίλοι (με την καθαρή έννοια της λέξης), δεν θα βγουν ποτέ οι δυο τους, μόνο αν υπάρξει η κοινή παρέα -που είναι και το μοναδικό πράγμα που τους ενώνει.

Υπάρχει εκτίμηση όμως και απ' τις δύο πλευρές (μεταξύ τους εννοώ). Όσο ήμουν στην προηγούμενη σχέση δεν μου είχε περάσει ποτέ απ' το μυαλό ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι με τον άλλο, υπήρχε συμπάθεια που είχε εκδηλωθεί σε πολύ λογικά και φιλικά πλαίσια.

Νιώθω όμως ότι προδίδω τον πρώην, συνεχίζοντας μια σχέση με κάποιον που γνώρισα απ' αυτόν, έστω και έμμεσα.  Είναι φυσιολογικό; "

Τα είχατε. Χωρίσατε. Τώρα σου αρέσει άλλος. Αυτό είναι πολύ φυσιολογικό.

Δεν είσαι σκύλος που του έκανε τα εμβόλια για να έχει απαιτήσεις από τους επόμενους. Με όποιον θέλεις θα βγαίνεις. Αν θυμώσει, κι αυτό φυσιολογικό θα είναι, αλλά αυτό δεν είναι πλέον δική σου δουλειά, σωστά;

_____________

2.

Βρε συ α,μπα; μου έχει κολλήσει τόσες μέρες ένα τραγούδι που πάει κάπως τουτουτουρου-ρουρουρου-παμ-παμπαμ. Έχεις ιδέα ποιο μπορεί να είναι; Θα σκάσω!- pastitsakis

Δεν ξέρω, μήπως μετά πάει κάπως του τουρουουρουορου μπα μπα μπαμ;

_____________

3.

Μετά από 3,5 χρόνια χωρισμού και χωρίς καμία επαφή στο ενδιάμεσο, στέλνει για να μου πει αυτό που ήδη ξέραμε κι όταν ήμασταν μαζί, ότι δεν έχει ζήσει τέτοιο πάθος με καμία άλλη. Ξέρω ότι έχει δίκιο γιατί κι εγώ το ίδιο ένιωθα και νιώθω. Το θέμα είναι ότι χωρίσαμε. Για άλλους λόγους επαγγελματικούς, ψυχαναγκαστικούς από την πλευρά του κτλ. αλλά χωρίσαμε με τη δικιά του απόφαση ενώ τον ήθελα όσο κανέναν άλλο. Είμαι πιο σκληρή σε σχέση με το παρελθόν, αλλά φοβάμαι την εγωιστική πλευρά μου που αρχίζει να πιστεύει ότι μπορεί να μεταμορφώσει τον άλλο σε αυτό που θέλω. Ξέρω τι να κάνω;;;- από πάνω

Είπε ότι δεν έχει ζήσει τέτοιο πάθος με καμία άλλη. Σου είπε ότι θέλει να τα ξαναφτιάξετε όμως ή το συμπεραίνεις μόνη σου; Γιατί το ένα δεν σημαίνει απαραίτητα το άλλο. Άλλωστε το ξέρεις, διότι χωρίσατε παρά το φοβερό πάθος.

_____________

4.

Με αφορμή την πρόταση σου να  διαβάσουμε το καινούριο βιβλίο της Donna Tartt, the Goldfinch: Όταν είχα διαβάσει τη "Μυστική Ιστορία" είχα κατενθουσιαστεί. Μετά από χρόνια έψαξα και έμαθα πως κυκλοφορούσε ένα ακόμη βιβλίο της ("Μικρός Φίλο") που δεν είχε τόσο καλές κριτικές. Τι εννούσες όταν είπες "το "Μικρό Φίλο" δεν τον σχολιάζω καν"; Να μην το αγοράσω; Δεν αξίζει τον κόπο; Έχεις κι άλλες προτάσεις για ποιοτικά ευκολοδιάβαστα βιβλία; Και κάτι τελευταίο: Παλιά είχα διαβάσει μια λίστα με τα αγαπημένα σου βιβλία. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να συμπεριλάβεις το "Μiddlesex" στη λίστα; Η Μαργαρίτα Καραπάνου σ'αρέσει; Ευχαριστώ για το χρόνο σου.- βιβλιοφάγος

Ο Μικρός Φίλος δε μου άρεσε και μου φάνηκε εντελώς δυσανάλογο βιβλίο σε σχέση με την Μυστική Ιστορία. Με το Goldfinch η Ντόνα Ταρτ έδειξε ότι είναι μεγάλη συγγραφέας, καλύτερη από της Μυστικής Ιστορίας. Αλλά όπως ξέρουμε όλοι, γούστα είναι αυτά.

Ο λόγος που έβαλα το Middlesex στη λίστα μου είναι πολύ απλός: για μένα είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο. Ρωτάς γιατί το θεωρώ καταπληκτικό; Το έχεις διαβάσει;

Η Μαργαρίτα Καραπάνου μου αρέσει χωρίς να ξέρω πάρα πολλά γι' αυτήν.

_____________

5.

Εγώ πάλι είδα την πρώην του φίλου μου και είναι για τα μπάζα. Άρα τόσο μπάζo είμαι κι εγώ?

Δεν ξέρω, αλλά το κριτήριο δεν είναι η πρώην του νυν σου.

_____________

6.

"Αγαπητή Αμπά

Ήθελα να σου γράψω εδώ και πολύ καιρό και αφού η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο να μαι και εγώ λοιπόν. Η ιστορία μoυ έχει ως εξής: έχω μια σχέση εδώ και 2 χρόνια στην οποία ο 1.5 χρόνος ήταν τέλειος, έλα όμως που του τελευταίους 7 μήνες περίπου εμφανίστηκε ένα άτομα που τάραξε τελείως τα λιμνάζοντα νερά της ζωής μου. Ο προβληματισμός μου είναι με λίγα λόγια ποιόν δρόμο ακολουθείς, της σχέσης που σου δίνει ασφάλεια και σιγουριά για τα συναισθήματα του άλλου ή το αναπάντεχο του ενθουσιασμού;"- shameless

Το κακό με τα διλήμματα είναι ότι ό,τι και να κάνεις, ποτέ δε θα έχεις την ευκαιρία να γυρίσεις πίσω και να επιλέξεις τον άλλο δρόμο, οπότε δεν υπάρχει τρόπος να ξέρεις ποια επιλογή σε συμφέρει. Καλώς ήρθες στην ανθρώπινη ύπαρξη!

Το μόνο που έχω να σου πω είναι ότι αν πιστεύεις ότι αυτός που έχεις είναι σίγουρος και αποτελεί ασφαλή επιλογή, ετοιμάσου γιατί το αεροπλάνο μπαίνει σε κενά αέρος. Αν έλεγες και πόσο «καλό παιδί» είναι θα σου έστελνα ένα πακέτο χαρτομάντηλα γιατί μάλλον θα σου χρειαστούν.

________________
7.

Αγαπητή Α, μπα;

Ζω στο εξωτερικό, τελειώνω το διδακτορικό μου, και όλοι οι φίλοι μου στην Ελλάδα με θεωρούν κάτι μεταξύ τεράστιου geek και φανταστικού επιστήμονα, μόνο και μόνο επειδή το πεδίο μου είναι κάπως "εξωτικό".

Στην πράξη όμως, είμαι ένας απίστευτα τεμπέλης άνθρωπος, που κωλυσιεργεί (procrastination is the word) τραγικά, και όλο αυτό γίνεται όλο και χειρότερο. Ξέρω πως είμαι έξυπνος κι ό,τι έχω καταφέρει, να είμαι δηλαδή ένας μέτριος επιστήμονας, είναι εξαιτίας της εξυπνάδας μου και σε καμία περίπτωση λόγω της ανύπαρκτης εργατικότητας μου. Θεωρώ όμως πως όλο αυτό με πάει πίσω και χαντακώνει κατά πολύ τη δυναμική μου. Πάντα έτσι ήμουν, αλλά τα κατάφερνα καλούτσικα. Πλέον με ενοχλεί πολύ όμως, με αγχώνει και στο κάτω-κάτω δεν γίνεται να κάθομαι, να κάνω χίλια δυο άσχετα πράγματα και μετά να ξενυχτάω. Είναι κουραστικό, μου ρίχνει τραγικά την αυτοπεποίθηση και με υπονομεύει στα μάτια αυτών που ξέρουν τι γίνεται, δηλαδή του καθηγητή μου.

Να το πάρω απόφαση πως έτσι ήμουν μια ζωή ή να το παλέψω κάπως; Κι αν ναι, πως; Νομίζω πως θα βελτιωθεί δραματικά παραγωγικότητα μου αν απαλλαγώ από αυτό. Ακόμα κι αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να γράφω paper και αντ' αυτού γράφω σ' εσένα.

Σ' ευχαριστώ πολύ! :)- Αγχώδης τεμπέλης

Να μην πάρεις καμία απόφαση σχετικά με το ποιος είσαι και πώς είσαι και να μην αναλύεις τον εαυτό σου όσο κάνεις το διδακτορικό. Δεν μπορώ να το τονίσω αρκετά αυτό. Όταν κάνεις σκέψεις αυτοκριτικής και αυτοανάλυσης να λες αμέσως «ΣΤΟΠ! Αυτές οι σκέψεις μετά το διδακτορικό». Συνδύασε το με ένα ήπιο ηλεκτροσόκ, δεν ξέρω τι θα κάνεις, επιστήμονας είσαι – μάθε το όμως.

Βρίσκεσαι σε μια φάση που είναι πολύ μοναχική, πολύ δύσκολη και επίπονη. Το «μοναχική» είναι το κλειδί. Δεν είναι ότι σκέφτεσαι μόνος, γράφεις μόνος, είναι και ότι μόνος καταλαβαίνεις τι γράφεις. Είναι σα να γράφεις ποιήματα σε μια γλώσσα που έχεις επινοήσει εσύ. Αυτό καταστρέφει την προοπτική και σε κάνει να βλέπεις τις σκιές για τέρατα και τους ήχους φαντάσματα. Ζεις στο μυαλό σου αλλά μην του επιτρέψεις να σου παρουσιάσει τα πάντα μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέφτη.

Μια είναι η αποστολή σου αυτή την περίοδο, και ό,τι κάνεις πρέπει να επανέρχεται εκεί: το διδακτορικό. Άσε την ψυχανάλυση τώρα, δεν είναι της ώρας, μόνο διδακτορικό! Γράψτο το ρημάδι και μετά τα ξαναλέμε.
(Ο καθηγητής σου όχι μόνο δεν σε κριτικάρει κρυφά για την απόδοσή σου, αλλά μερικές φορές δυσκολεύεται να θυμηθεί και πώς σε λένε. Μην του αποδίδεις φανταστικές ιδιότητες. Να είσαι ευχαριστημένος αν ψιλοκαταλαβαίνει τι κάνεις και δεν σε σαμποτάρει. Μέχρι εκεί.)