Στο σημερινό ‘Α, μπα’: αυτός που βολεύεται

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: αυτός που βολεύεται Facebook Twitter
36


________________
1.


Α μπα δεν χορταίνω τις απαντήσεις σου! Είσαι φοβερή, συνέχισε να μας ανοίγεις το μυαλό. Πιστεύεις ότι η συγκατοίκηση (αν είναι εφικτή) είναι απαραίτητη πριν αποφασίσει ένα ζευγάρι να παντρευτεί για να δουν αν τα καταφέρνουν στην καθημερινότητα τους ή η ουσία είναι να πάρουν την απόφαση ότι θέλουν να παντρευτούν και όλα τα άλλα θα τα βρουν με προσπάθεια και από τους δύο; Επιπλέον, πως σου φαίνεται η άποψη που έχουν κάποιοι ότι άμα συγκατοικήσεις είναι πιθανόν ο ένας από τους δύο (συνήθως λέγεται για άντρες) να βολευτεί και να καθυστερήσει να πάρει την απόφαση για επόμενο βήμα?- fataoulas

Αν δύο άνθρωποι πάρουν την απόφαση να παντρευτούν, το κάνουν επειδή, μεταξύ άλλων, ξέρουν ότι ταιριάζουν και στην καθημερινότητα. Η καθημερινότητα είναι αυτό που συμβαίνει όλη τη μέρα, εντός και εκτός σπιτιού. Τουλάχιστον αυτό ελπίζω – υπάρχουν και αυτοί που λένε «παντρευόμαστε και τα βρίσκουμε μετά.» Αυτοί χωρίζουν. Νομίζω ότι τρία πράγματα πρέπει να βρίσκονται σε αρμονία για να είναι βιώσιμο ένα ζευγάρι: η αντιμετώπιση των χρημάτων, οι κοινωνική συμβατότητα και η σύμπνοια σε θέματα ανθρωπιστικά, θρησκείας και πολιτικής. Η ασυμβατότητα προκύπτει και χωρίς συγκατοίκηση, αλλά παίρνει περισσότερο καιρό.


Αυτός που βολεύεται από τη συγκατοίκηση και δεν θέλει να παντρευτεί, δε θέλει σύντροφο και σύζυγο, θέλει καθαρίστρια και μαγείρισσα.


________________
2.


ρε συ αμπα, καλά τα λες στην ερ.4 της 22/11/13.Συμφωνώ σε όλα, αλλά μήπως να μας πει και κάποιος τι μπορουμε να κάνουμε και εμείς που πλησιάζουμε τα 30 και δεν εχουμε τον γάμο στο κεφάλι σαν στόχο? πόσο να ζεις ευχάριστα χωρις την υποψία του έρωτα? του φλερτ κτλ?κοιτάς ποιότητα χαρακτηρα, σου λέει εξ αρχης "να ξέρεις, δεν είμαι σε φάση δέσμευσης", κοιτάς να ταιριάζεις στην παρέα , σου λέει "να ξέρεις, δεν είμαι σε φάση δέσμευσης" ή "θέλω κάτι χαλαρό" τουτέστιν , όποτε σε πάρω εγώ, μην εχεις απαιτήσεις( πραγματικά παιδιά πλέον το έχω ίδιο με το μην έχεις γενικά, γνώμη, άποψη, επιθυμία,ότι δεν του ταιριάζει γενικά εκέινη την συγκεκριμένη στιγμή) και άλλα τόσα άλλα...δεν ασχολείσαι καν, κοιτάς τις δουλειες σου σπουδες κτλ, μένεις μαγκουφα επί μήηηνες, ξαναμπαίνεις στο παιχνίδι χαλαρά, βρίσκεις τέλειο ακομπλεξάριστο άτομο, λες, τώωωρα, ξέρω τι έκανα λάθος, με αυτόν ταιριάζω είναι κουλ και είναι...του έκατσες?τον πιέζεις μετά...και παιδιά, μην ακούσω ότι κάτι κάνω λάθος...και ζωή έχω , και φίλους και σπουδές να ασχοληθώ και χόμπυ και σκ ελεύθερα για ταξίδια και αξιοπρέπεια και αυτοπεποίθηση, και νόστιμη και κουλ κτλ όπως όλες οι κοπέλες.πλέον δεν σε φλερτάρουν καν, ΔΕΝ σε θέλουν στην ζωή τους!Για αυτό τι κάνουμε...οι μόνοι που φλερτάρουν εμένα παιδιά είναι αυτοί που είτε είναι 20 χρονια μεγαλύτεροι έξω από κανα γυράδικο και πίνουν ρετσίνα με τους φίλους τους (προφανως και παντρεμένοι) !είτε παντρεμένοι απλά νεότεροι....ρε πάμε καλά???τι θα κάνουμε?πραγματικά!και να πω χαρην ανωνυμίας ...θα σας καθομασταν με την μία βρε παιδιά και θα σας αλλάζαμε κάθε βράδυ χωρίς απαιτήσεις και συναισθηματισμούς αφού πλέον ρόλο δεν εκπροσωπείτε, ΑΝ ξέραμε ότι θα τελειώναμε στο σεξ όπως εσείς!ε μα πια βρε αμπα μου!:)- τζιζους

Νομίζω ότι πρέπει να μειώσεις τους καφέδες.

________________
3.

αμπα, σε ανακάλυψα το τελευταίο διάστημα και είσαι πραγματικά απολαυστική. Επίσης σου γραφω γιατι ξέρω πως θα με βάλεις στη θέση μου. Λοιπον, το στορυ ειναι το εξης, είμαι χρόνια στο εξωτερικό δουλευω κτλ ειμαι 42 Λοιπον να το προβλημα, πριν ενα μηνα πηρα ενα μηνυμα, ερχεται για δουλεια εκει η ταδε, φιλη του φιλου ε κανε το καλο και πηγαινε για κανα καφε μαζι της, να εχει και ενα ανθρωπο να πει μια κουβεντα, Επειδη παντα θυμάμαι πως ειναι να μην ξέρεις κανένα, λεω οκ. και πηγαμε, νεαρή (29)ομορφη μορφωμενη και μπαι το φλερτ δε ειναι πια διακριτικό ειναι σαφεστατο και εγω παγωσει. Και αναρωτιεμαι Ποσο κοτα είμαι, καθομαι και σκεφτομαι, διαφορα ηλικιας, θελει να εκμεταλεφτει καταστασεις, ετοιμο σπιτι, μισθος, μα τι μου βρισκει κτλ
κοινως με εχει πίασει πανικος Οπως καταλαβαινεις μου αρεσει, τα μην. με κανουν και χαμογελαω και νιωθω τρομερη ενεργεια οταν βγαινουμε. Και δε ξερω τι κανω μια αποκρουω το φλερτ, και τονιζω τις διαφορες και τη αλλη δινω σημαδια πως το σκεφτομαι, και σε ρωταω εχω παθει
επηξε-επιτελους-το-μυαλο-σου η φοβαμαι πια τοσο πολυ να βγω απο το κομφορτ ζοουν μου? Μηπως εχει μυριστεί τη μοναξια μου?Ως γνωστον οι ανθρωποι δε έρχονται ουτε με εγχειριδιο ουτε με εγγυηση.Ουτε ξερω που θελω να καταληξω, Οποτε θα περιμενω τα φωτα σου, αν και δε εχεις τπτ πιο βιαστικο βαλτο αυτη τη βδομαδα να δω μια αλλη γνωμη, ερχεται και για φαγητο σπιτι το επομενο σαββατο, να κανω αναλογο μενου (επισης υποσχομαι πως θα ενημερωσω για την εκβαση)- nabokova

Σταμάτα να χαϊδεύεσαι, δεν είναι ωραίο σε καμία ηλικία, αλλά στα 42 είναι και απωθητικό.

________________
4.


Γειάάάάάάά!!
Θα ήθελα προτάσεις από την Α μπα και απ' όλους σας για βιβλία ψυχολογίας!
Να περνάτε όμορφα!- mirmir

Όλα τα καλά μυθιστορήματα είναι βιβλία ψυχολογίας.

________________
5.


Δεν είναι πρωτότυπη η ιστορία μου απλά με βασανίζει ένα γιατί. Πριν ενάμιση χρόνο χώρισα με κάποιον ο οποίος με απάτησε. Αφορμή χωρισμού ήταν η απόσταση για να μην μάθω αλλά εγώ το κατάλαβα, και στο τέλος αποδείχτηκε κιόλας. Αυτός φίλος του άντρα της κολλητής. Δεν τον ξαναείδα μέχρι πριν 2 μέρες. Το πρόβλημα όσο και να φανεί περίεργο δεν είναι αυτός!!! Αλλά η υποτιθέμενη κολλητή!!! Στην αρχή τον έβριζε μετά άλλαξε στάση και προσπαθούσε να μας φέρει σε επαφή, προσπαθούσε και αυτός να με προσεγγίσει όχι ερωτικά φιλικά γιατί με νοιάζεται και με νοιώθει δικό του άτομο και με εκτιμά. Αηδίες!!! Εγώ άνθρωπο που με κοροϊδεύει δεν τον θέλω στη ζωή μου και η στάση μου ήταν απόλυτη όλο αυτόν τον καιρό. Είμαι 33 ετών και τους φίλους μου του επιλέγω, ίσως όχι τόσο καλά τελικά αλλά όλοι κάνουμε λάθη. Αυτή συνέχισε να μου μιλάει και καλά τυχαία γι' αυτόν και να προσπαθεί με κάποιον τρόπο όταν έρχεται Αθήνα να με ενημερώνει και να προσπαθεί να του μιλήσω - συναντήσω. Εγώ δεν μίλαγα ότι έλεγε το άφηνα να πέφτει κάτω από υποννοούμενα και απλά έλεγα όχι δε θέλω να τον ξαναδώ στα άμεσα. Πριν λίγους μήνες αφού την απέφευγα για πολύ καιρό της είπα τι με ενοχλούσε και της εξήγησα τη θέση και τα πιστεύω μου σχετικά με αυτόν. Πριν 10 μέρες μου πρόσφερε δουλειά ο άντρας της κολλητής και δέχτηκα όντας άνεργη και άφραγκη. Και έρχετε η στιγμή που τον βλέπω μπροστά μου, δεν του μιλάω και μετά ανακαλύπτω ότι ήρθε και αυτός να δουλέψει εκεί. Η ερώτηση είναι τελικά: Γιατί δε με προειδοποίησε;;;; Γιατί δε μου το είπε;;; Ένα απλό "έχε υπόψη σου θα δουλεύει και ο τάδε εκεί μαζί με εσένα". Της είχα εξηγήσει πώς ένοιωθα!!!Να σημειώσω ότι τον έχω πλήρως ξεπεράσει τον τύπο, θα συνεργαστώ μαζί του κανονικά αλλά δε θα τον κάνω ποτέ παρέα. Το έπαιξα άνετη δεν της είπα τίποτα και ούτε πρόκειται αλλά για μένα είναι πια μια απλή γνωστή. Έχω αηδιάσει με την συμπεριφορά της αλλά θα ήθελα πολύ να καταλάβω. Είμαι σίγουρη πώς αν το συζητήσω δε θα μάθω την αλήθεια αλλά θα είναι επιθετική και εριστική εις βάρος μου, ναι είναι τέτοιος τύπος. Αδυνατώ να πιστέψω πώς είχε κάποιο απώτερο σκοπό, θα ήθελα τα σχόλια σου Αμπά μου και συγνώμη αν σε ζάλισα. Πολλά φιλιά-Ξενερωμένη

Φαντάσου δηλαδή να μην τον είχες ξεπεράσει κι όλας.


Αυτό που σε πειράζει είναι το κέρατο, και όσο πιο γρήγορα το παραδεχτείς και το επεξεργαστείς, τόσο το καλύτερο για σένα και τη φιλία σου. Έχεις μεταφέρει το πρόβλημα σε εντελώς λάθος άνθρωπο. Άλλον θέλεις να βρίσεις. Όταν το δουλέψεις μέσα σου και το ξεπεράσεις, θα καταλάβεις τη συμπεριφορά της φίλης σου.


________________
6.


Αγαπητή Α,μπα,

μετακόμισα πριν ενάμιση περίπου χρόνο στην Γερμανία για (τι άλλο;) δουλειά. Τον ενάμιση χρόνο αυτό προσπαθώ όσο πιο πολύ μπορώ να κρατάω επαφή με τα δρώμενα στην Ελλάδα διαβάζοντας σε εφημερίδες/blogs/forums, οτιδήποτε.

Είναι πολύ συχνό φαινόμενο, από αυτά που διαβάζω εγώ τουλάχιστον, να υπάρχουν Έλληνες που μένουν ακόμη στην Ελλάδα και βγάζουν μια... κακία ας το πω προς τους Έλληνες που φύγανε (τους πρόσφατους, όχι τους παλιούς) και μερικές φορές συγκεκριμένα προς αυτούς που έχουμε πάει Γερμανία. Μιλάω για πράγματα του τύπου "Γερμανοτσολιά", "Πήγες με τον εχθρό", "Αντί να στηρίξεις την Ελλάδα έχεις πάει και υποστηρίζεις την οικονομία των κωλογερμανών" και άλλα τέτοια ωραία.

Και πάνω σε αυτό έχω 2 πράγματα που θα ήθελα να σε ρωτήσω:
1) Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό; Στο ότι οι Έλληνες έχουν φορτώσει όλα τα κακά της κρίσης στους Γερμανούς; Στο ότι όντως έπρεπε να μείνουμε όλοι Ελλάδα να στηρίξουμε την χώρα;
2) Πιστεύεις πως όταν (κάποτε και αν) στο μέλλον η Ελλάδα ανακάμψει οικονομικά και γυρίσουν, θα έχουν "ρατσιστική" αντιμετώπιση γενικά οι Έλληνες που φύγαν στην περίοδο της κρίσης; Θα είναι οι "προδότες"; -Alex

Πιστεύω ότι έχεις τη μύγα και μυγιάζεσαι. Κι εγώ στο εξωτερικό έφυγα, αλλά δεν έχω νιώσει κάτι τέτοιο. Όντως οι Έλληνες τα έχουν βάλει με τους Γερμανούς, αλλά τα έχουν βάλει και με τους Ευρωπαίους γενικά, με τους Πακιστανούς, με τους Γεωργιανούς, με τους μετανάστες γενικά, με τους πολιτικούς, εκείνους και τους άλλους, τους πρώην και τους επόμενους, με τους δημοσιογράφους, τους γιατρούς και τους καθηγητές, με τους τηλεπαρουσιαστές, τους συνδικαλιστές και τους απολιτίκ, με τα ΕΣΠΑ και τα ΜΚΟ, με τους σκυλάδες και τους έντεχνους, με τους γείτονες, με τους από πάνω, τους από κάτω και με τους συμπεθέρους τους. Όποιος και να είσαι, κάποιος θα τα έχει βάλει μαζί σου.


Οπότε, χαλάρωσε. Και όταν ανακάμψει η Ελλάδα θα επιστρέψει στα μπουζούκια, δε θα ασχολείται με το παρελθόν.

________________
7.

Είδα πρίν απο δυό μέρες ένα video που ανέβασε ο Άρης ο Δημοκίδης - κάποιοι βασάνιζαν γουρουνάκια, δεν το είδα, με αρρώστησε ο τίτλος του video και τα σχόλια, δεν ξέρω καν τι περιήχε.
Και το σκέφτομαι ακόμα μετά απο δύο μέρες και δεν μπορώ να καταλάβω ρε συ Α, μπά, γιατί οι άνθρωποι κάνουν τέτοια πράγματα??

Και μιλάμε για καφρίλα χωρίς χωρίς κανένα "όφελος". Εξηγώ : ο τύπος που με ρόπαλο σκοτώνει το φωκάκι, παίρνει τη γούνα του, ο τύπος που κόβει το πτερύγιο του καρχαρία και τον ξαναρίχνει στη θάλασσα παίρνει το πτερύγιο, αισχρά και τα δύο, παίρνουν όμως κάτι, είναι βίαιες και κακιασμένες πράξεις αλλα η βία έχει μια βλαμμένη εξήγηση - δεν είναι σκέτη βία για τη βία, έχει περιτύλιγμα.

Η βία αυτή με τα video εγώ την εκλαμβάνω ως προσωπική - ο κάθε κάφρος τραβάει τα καφριλίκια του σε video με αποδέκτη εμένα προσωπικά. Δώ - δεν δώ τα βιντεάκια, ξέρω οτι είναι εκει και δεν ξέρω πως να απαντήσω στον κάφρο.

Ποιος θα το υπερασπιστεί το γουρουνάκι και θα σταματήσει τον κάφρο? –γουρουνίτσα

Τι ρωτάς; Γιατί υπάρχει η βία ή τι πρέπει να κάνεις για να την σταματήσεις;


Το «γιατί» δεν απαντιέται σε μια παράγραφο. Δεν είναι όλες οι μορφές βίας ίδιες. Η βία πηγάζει από ψυχικές ασθένειες, από παρορμητική συμπεριφορά, από την άρση αναστολών από ναρκωτικά ή αλκοόλ, από το μίσος, από την εκδίκηση ή για τιμωρία. Όταν αυξάνεται η βία γύρω μας, γινόμαστε πιο βίαιοι και πιο αναίσθητοι στην αύξηση της βίας. Όταν απομακρυνόμαστε από κοινώς παραδεκτούς κανόνες, αυξάνεται η βία. Όταν αφήνουμε ομάδες μίσους να ασκούν επιρροή και όταν επιτρέπουμε να δημιουργούνται ομάδες ανθρώπων με λιγότερη αξία επειδή είναι διαφορετικοί ή ξένοι, αυξάνεται η βία. Η βία χρειάζεται αναισθησία και ανοχή για να κερδίσει έδαφος.


Δε μπορείς να τη σταματήσεις αλλά υπάρχει τρόπος να οπλιστείς απέναντί της, κάνοντας ό,τι μπορείς από τη μεριά σου ώστε να μην είσαι το χορταράκι που θα την εξαπλώσει όταν ξεσπάει η φτιά. Άλλοι μπορούν να πρωτοστατήσουν και να μιλήσουν δημόσια, άλλοι θυσιάζονται για το καλό των πολλών – φαντάζομαι ότι δε θα ρώταγες εμένα αν ήσουν ένας από αυτούς. Αν δεν μπορείς να βγεις μπροστά και να υπερασπιστείς το γουρουνάκι, μπορείς να φροντίσεις την προσωπική σου καλλιέργεια, να βρεις τη μισαλλοδοξία μέσα σου. Το γουρουνάκι είναι απλή περίπτωση, το σωστό και το λάθος είναι φανερά. Είσαι σίγουρος ότι έχεις ξεριζώσει τον ρατσισμό από τα βάθη που έχει φωλιάσει; Έχεις αδικήσει, προσβάλλει, χαρακτηρίσει κάποιον με ρατσιστικά και σεξιστικά κριτήρια; Σίγουρα όχι;

36

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
"Αυτός που βολεύεται από τη συγκατοίκηση και δεν θέλει να παντρευτεί, δε θέλει σύντροφο και σύζυγο, θέλει καθαρίστρια και μαγείρισσα." Κι αν αυτός που βολεύεται είναι γυναίκα;
Ρε παιδιά, με αφορμή τις σημερινές (και όχι μόνο) ερωτήσεις, έχω μερικές απορίες .Τι στο καλό συμβαίνει και δεν μπορούν να καταλάβει κάποιος ότι άλλο γραπτός και άλλο προφορικός λόγος;Δεν μπορούν να καταλάβουν πότε τελειώνει μια πρόταση, πότε μπαίνει μια τελεία ή ένα κόμμα;Κατεβατά ολόκληρα, που σαφώς και αντικατοπτρίζουν την τρικυμία εν κρανίο μερικών, χωρίς αλλαγή παρένθεσης/θέματος/νοήματος.Τα διαβάζεις και νομίζεις ότι ακούς τον άλλον να τα λέει απνευστί και τον νιώθεις να λαχανιάζει ανάμεσα στις λέξεις.Είναι έλλειψή σωστής εκπαίδευσης; Μας έχει καταστρέψει το chat;Μας νοιάζει μόνο να εκφραστούμε και δεν μας ενδιαφέρει αν κατάλαβε κάτι ο άλλος;Η δυνατότητα να ξαναδιαβάσουμε ένα κείμενο πριν πατήσουμε αποστολή, ειδικά αυτά που είναι κάπως μεγάλα, είναι άγνωστη ή απλά είναι πολύ εγωιστικό να δείξουμε λίγο σεβασμό στον αποδέκτη;
Προς Boris kidrik Η 2η παράγραφος του σχολίου σου είναι φουλ προκατάληψη και στερεότυπα. Σοβαρά, θεωρείς πως στη Θεσσαλονίκη - και μόνο- όλοι οι 30+ είναι παντρεμένοι με παιδί, πίνουν ρετσίνα έξω από γυράδικα και την πέφτουν σε ό,τι κινείται; Και μάλιστα συμβουλεύεις να μετακομίσει (για να γλυτώσει από την κατάντια) ; Τι γελοιότητα είναι αυτή;
Μου βγαίνουν τα μάτια με κάτι ερωτήσεις σαν την πρώτη για τη συγκατοίκηση, αλλά ευτυχώς που υπάρχουν αρκετά ψύχραιμοι άνθρωποι ώστε να τις απαντούν. Θα ήθελα να προσθέσω κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να συμβεί πριν τη συγκατοίκηση και τη σοβαρή σχέση - η ιδιοκατοίκηση! Αγαπητά μου κορίτσια, δεν μπορεί να παίρνεται τα ανώριμα αγοράκια από τη μάνα τους και να περιμένετε να συμπεριφερθούν σαν ενήλικες! Άντε μετά αν σου κάτσει, τα επόμενα 30 χρόνια να του πηγαίνεις το αυγό, να του σκουπίζεις τη λεκάνη αφού τελειώσει το κατούρημα και να σε βρίζει και από πάνω γιατί η μάνα του τα έκανε καλύτερα (ήταν συνταξιούχος και είχε περισσότερο χρόνο για δουλειές στο σπίτι). Επίσης αμάν πια με αυτή την γκομενίστικη ανασφάλεια (η οποία εντοπίζεται και στα δύο φύλλα). Αν δε σε θέλει καλύτερα να το καταλάβεις και να μην τον παντρευτείς! Η λύση είναι μία - πρέπει να μείνετε μόνοι σας (και στο σπίτι αλλά και στη ζωή) για λίγο καιρό να ανοίξει το μυαλό και να ξεκολλήσει ο πλακούντας, και όλα θα γίνουν καλύτερα στο μέλλον!
#2 Με άγχωσες...πολύ βίαιο; τρόπο; γραφής. Ελπίζω να μην κάνεις το ίδιο και στον εαυτό σου βομβαρδίζοντάς τον με παρόμοια ερωτήματα...Είναι απλά τα πράγματα. Κάποιααααα μέρα, κάαααπου θα πασς και θα γνωρίσεις κάποιον που θα θέλει και θα μπορεί και καλά θα κάνεις να διαπραγματευτείς το θέμα "μαζί", αλλά όχι αμέσως...όποιος βιάζεται σκοντάφτει και πέφτει πάνω σε μ@****s
#1δεν βλεπω τπτ για ερωτικη συμβατοτητα και ανησυχω...το θεωρω εκ των ουκ ανευ για να μιλαμε για "ζευγαρι" και μαλιστα βιωσιμο, και οχι για "μονο φιλους".
#5 Δεν στο είπε απλά γιατί σε βλέπει πως αν και στα 33 συμπεριφέρεσε ανώριμα και παιδιαστικά και αν στο έλεγε πιθανόν να μην έπαιρνες τη δουλειά και να εμενές να πεινάς για να μην συναντήσεις τον πρώην σου. Όλοι σε κάποια φάση της ζωής μας απατηθήκαμε, ξεκόλλα, δεν εϊσαι ουτε η πρώτη ούτε η τελευταία. Τα συγχαρητήρια μου στη φίλη σου γιατί προτίμησε να διακινδυνευσει να θυμώσεις μαζί της παρά να σε αφήσει να πεινάς!
Για την ερώτηση #4: Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες βιβλία. Δυστυχώς δεν ξεκαθάρισες αν θέλεις βιβλία pop psychology, ή επιστημονικά εγχειρίδια. Παρόλα αυτά, θα κάνω κάποιες λίστες (ανά κατηγορία) με βιβλία που έχω διαβάσει και με έχουν βοηθήσει στις σπουδές μου ή και επί προσωπικού (Spoiler Alert: Η λίστα θα έχει και Jorge Bucay!)Αρχικά, και για να φεύγουν από την μέση, βιβλία εκλαϊκευμένης ψυχολογίας.1)Ο Δήμιος του Έρωτα και άλλες ιστορίες ψυχοθεραπείας – Irvin Yalom (Κλασσικός και γνωστός Yalom, υπό την σκοπιά του Υπαρξισμού, αφηγείται διάφορες ιστορίες από τις συνεδρίες του με πελάτες του.)2)Φύλλα Πορείας – Jorge Bucay (Παρά τα όσα του σούρνουν, η προσέγγιση στην οποία υπάγεται, η Gestalt, είναι από τις πιο «σκληρές» και δεν χαρίζεται. Το αν ο ίδιος έχει επιλέξει να τα ωραιοποιεί και λίγο, δεν με πειράζει και τόσο. Έχω πάρει πράγματα από τα συγκεκριμένα αναγνώσματα.)3)Το Νόημα της Ζωής – Βίκτορ Φρανκλ (Προσωπική αφήγηση του πώς κατάφερε ενώ ήταν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των ναζί και είδε όλη του την οικογένεια να ξεκληρίζεται, να συνεχίσει να προσπαθεί να βρει νόημα στην ζωή. Και μετά μιλάμε εμείς που μας παράτησε η/o γκόμενα/ος.)4)Οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας – Alice Miller (Του ψυχαναλυτικού ρεύματος, δεν μπορώ να πω ότι όσα γράφει είναι 100% εμπεριστατωμένα, αλλά παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα οπτική. Εντελώς συνοπτικά (και κυνικά): Είναι ΟΚ να μισείς ακόμα και τους γονείς σου αν ήταν τομάρια.)5)Το σώμα δεν ψεύδεται ποτέ – Alice Miller (Αναφέρεται κυρίως στις σωματοποιήσεις των ψυχικών τραυμάτων. Πάλι, όχι και 100% εγκυρότητα, αλλά μια πάλι ενδιαφέρουσα οπτική.)Μετά, ανά κατηγορίες έχουμε:Κοινωνική Ψυχολογία (βιβλία που ήταν πραγματικά eye-openers για το πώς αλληλεπιδρούν οι άνθρωποι στις κοινωνίες μας. Εξηγούν πάρα πολλά κοινωνικά φαινόμενα, για εμένα must read ασχέτως γνωστικού αντικειμένου του καθενός.)1)Social Psychology (Κοινωνική Ψυχολογία) – Hogg, M.A. & Vaughan, G. (Must read.)2)Social Psychology – Myers, D.3)Handbook of Prejudice, Stereotyping and Discrimination – Nelson, T.4)The Lucifer Effect : Understanding how good people turn evil – Zimbardo, P. (αυτό δεν είναι καθαρά textbook, περισσότερο είναι απολογισμός του πειράματος της φυλακής του Stanford που είχε κάνει, αλλά δεν θα το έλεγα και pop psychology τελείως.)5)Κοινωνική Ψυχολογία – Κοκκινάκη, Φ.Γενικά βιβλία ψυχολογίας που έχουν λίγο από όλα και είναι καλά για εισαγωγή στο αντικείμενο:1)Psychology – Schacter, Gilbert, Wegner2)Psychology – Hewstone, Fincham, Foster3)Psychology – Myers, D.G.4)Εισαγωγή στην ψυχολογία – Βοσνιάδου, Σ. (Τόμος Ι) και Νασιάκου, Φατούρου – Χαρίτου, Χαντζή (Τόμος ΙΙ)Αναπτυξιακή ψυχολογία:1)Εξελικτική Ψυχολογία – Feldman, R.S. (Όλα τα στάδια ανάπτυξης του ανθρώπου από την προγεννητική μέχρι και την 3η ηλικία. Αναλύονται βιολογικοί, κοινωνικοί, ψυχολογικοί παράγοντες.)2)Εξελικτική Ψυχολογία (4τομο) – Παρασκευόπουλος, Ι.Ν. 3)Handbook of Attachment: Theory, research & clinical application – Cassidy & Shaver (Θεωρία προσκόλλησης. Από τις πιο ενδιαφέρουσες και εκτενείς ψυχοδυναμικές θεωρίες.)Κλασσικά αναγνώσματα: Οτιδήποτε από Freud, Adler, Jung, Rogers, Perls.Μερικά εξ αυτών:1)Liber Novus – Jung, C.G.2)Psychology of the Unconscious – Jung, C.G.3)Five lectures on psychoanalysis – Freud, S.4)The Ego and the Id – Freud, S.5)On becoming a Person – Rogers, C.6)Gestalt Therapy: Excitement and Growth in the Human Personality – Perls, F., Fefferline, R. & Goodman, P.Υπάρχουν και τόοοοοοσα άλλα… Αν κάνεις τον κόπο να μας πεις ποιος συγκεκριμένος κλάδος της ψυχολογίας σε ενδιαφέρει περισσότερο, θα μπορέσω να προτείνω πιο συγκεκριμένα. :)
#1Μία φίλη μου θα μπορούσε να το έχει γράψει κάπως έτσι. Προσφατα σκεφτόμουν το πως κινείται και καταλήγω στο ότι αν και διαμαρτύρεται για τους ανθρώπους που "επιμένουν να πλέουν στην επιφάνεια ενώ κραυγάζουν πως ψάχνουν την ουσία" όπως γράφει ο τζακ, κάνει και εκείνη ακριβώς το ίδιο. Περιμένει από τον άλλο να κάνει το πρώτο βήμα ουσίας, να δεσμευτεί κτλ και ως τότε (δλδ ποτέ) όταν εκείνος λέει "χαλαρά", απαντά και εκείνη "χαλαρά", "δε ξέρω...είμαι σε μία φάση" εκείνος, "δε ξέρω είμαι σε μία φάση" και εκείνη. Υποθέτω ότι με αυτό τον τρόπο νιώθει ότι συνεχίζει να είναι κουλ. Τελικά νομίζω ότι αυτή είναι η λέξη κλειδί και το "stay cool" ο στόχος.
#1 Πόσος μικροαστισμός σε μια ερώτηση;Γρήγορα λοιπόν να κάνουμε το κόλπο και να καπαρωσουμε το γαμπρό, μη γίνει καμία στραβή και μας τον τυλίξει καμία τσουράπω όσο εμείς συγκατοικούμε... (Το ότι αν είναι πηδηχτούλης θα πάει με την τσουράπω και παντρεμένος, που είναι και χειρότερο, ούτε που μας περνάει από το "μυαλό")Ρε fataoula ξεκολλα, δεν είναι ο γάμος σκοπός ζωής. Ούτε το παιχνίδι που επειδή το έχουν οι άλλοι πρέπει να το πάρουμε κι εμείς. Ούτε το κάνουμε για να μη μας πουν γεροντοπαλίκαρα/ γεροντοκόρες. Υποχρεώσεις αναλαμβάνεις. Και μάλιστα πολλές. Ειναι σα να κανεις παιδι. Δεν το παιρνεις πισω. Αν νομίζεις ότι θα παντρευτείς και αν δε σου αρέσει παίρνεις "απλά" διαζύγιο έχεις να φας μεγάλο πακέτο...
Για τη συγκατοικήση: για μενα στην εποχή μας θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικό. Οταν ήμουν στην αρχή ήθελα καθε μερα να τον χωρίσω(ειδικά οταν έμπαινε να κάνει μπάνιο κ έφτιαχνε κολυμβητήριο Ολυμπιακών αγώνων) πράγματα που σου φαίνονται γλυκούλια όταν βγαίνετε ραντεβού θα σε οδηγούν στην τρέλα αν μένεις μαζί του, η συγκατοίκηση θα σε κάνει να δείς αν τελικά μπορείς να ζήσεις ευτυχισμένα μαζι με τα ελαττώματα του!
Η κουρτίνα μπάνιου ακυρώνεται όταν βγαίνει το καμάρι απ'τη μπανιέρα στάζοντας και βάζει με το πάσο του το μπουρνούζι (να το φορέσει όσο στέκεται στη μπανιέρα δεν παίζει - άμα δεν το μάθει τα πρώτα 5 χρόνια, δεν υπάρχει ελπίδα, πιο γρήγορα εκπαιδεύεις πίθηκο να το κάνει). Πετσέτα-πατάκι για μετά το μπάνιο είναι η λύση.
ΚΑΙ το πατακι- μπανιου ακυρωνεται, οταν το καμαρι παταει στο πατακι εκτος απο το γυμνο και τρυφερο του ποδαρακι και την ΜΠΟΤΑΡΑΑΑ λιγο πριν εγκαταλειψει περηφανος το πεδιο μαχης και την συζυγικη στεγη.(ευκαιρη σφουγγαριστρα, ειναι η λυση)
Πωωωω πω σαν να ακούω το έτερον ήμισυ. Εγώ χρόνια προσπαθώ να καταλάβω πως η δικιά μου κάνει ντους με ανοιχτή την κουρτίνα και δεν της ξεφεύγει σταγόνα νερού στο πάτωμα ενώ εγώ με κλειστή τα κάνω θάλασσα. Τι σόι μυστική γυναικεία ταχυδακτυλουργία είναι αυτή;
Με κάλυψαν τα κορίτσια νομίζω. Και ναι αυτά ειναι προβλήματα όταν πρέπει να ασχοληθείς μαζί τους μετα απο ενα 8ωρο στη δουλειά. Υπαρχουν καποιες που τα αγνοούν και είναι οι ηρωίδες μου.
Συμφωνώ με την απάντηση στην 1 και θα ήθελα να προσθέσω ότι με τη συγκατοίκηση αποκαλύπτονται στοιχεία του χαρακτήρα μας που ο άλλος δεν θα έβλεπε διαφορετικά. Όταν ένα ζευγάρι βρίσκεται συγκεκριμένες ώρες μέσα στη μέρα, αυτές οι ώρες είναι "προγραμματισμένες" κατά κάποιο τρόπο να πάνε καλά, παραμερίζεις όσο γίνεται τα υπόλοιπα προβλήματά σου για να αφιερώσεις τις ώρες αυτές στο ταίρι σου. Όταν όμως κοιμάστε και ξυπνάτε μαζί κι έχετε να αντιμετωπίσετε μαζί λογαριασμούς, σούπερ μάρκετ, τι θα φάμε σήμερα, ποιος θα βγάλει τα σκουπίδια, πώς θα πάμε και πώς θα γυρίσουμε, αν θα βγούμε μαζί ή χώρια, ποιος θα μαγειρέψει κλπ. πρακτικά μοιράζεσαι τη ζωή σου με τον άλλο, οπότε καταλαβαίνεις πολύ περισσότερα πράγματα, και οι διαφορές έρχονται στην επιφάνεια πιο εύκολα. Εκεί φαίνεται κατά πόσο είστε διατεθειμένοι πραγματικά να ζήσετε μαζί (και βλέπουμε το "για πάντα" αργότερα) και πόσο μπορεί ο καθένας να περιορίσει ή να συμβιβάσει τις ανάγκες του με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του άλλου.
#2Μια φίλη μου λέει, ότι οι άντρες αποφασίζουν να παντρευτούν όταν συνειδητοποιήσουν ότι η μάνα τους μεγάλωσε πολύ, για να μπορεί να τους φροντίζει. Επομένως, ίσως η ερώτηση που πρέπει να κάνεις στον επόμενο να είναι κάτι του στυλ "πόσο χρονών είναι η μαμά σου, καλέ μου;".Επίσης. Λες ότι σου την πέφτουν τύποι στα γυράδικα που πίνουν ρετσίνα. Αυτό μου κάνει για Θεσσαλονίκη. Αν έχω δίκιο και όντως είσαι Θεσσαλονίκη, έχω να σου πω ότι εκεί οι άντρες 30+ είναι όλοι ήδη παντρεμένοι και μεγαλώνουν το δεύτερο παιδί τους. Μετακόμισε όσο είναι καιρός και μην χάνεις την ελπίδα σου!