Είναι η πρώτη φορά που ένας θρησκευτικός ηγέτης έκανε πράγματι κάτι πρωτοποριακό: Έστρεψε το βλέμμα από τον ουρανό στο χώμα. Ο Πάπας Φραγκίσκος μίλησε στον κόσμο σαν άνθρωπος που απευθύνεται σε ανθρώπους. Δεν εμφανίστηκε σαν κάποια προνομιούχα οντότητα που ήρθε στη γη για να διαχωρίσει τους αμαρτωλούς από τους σωστούς πιστούς, αλλά σαν ένας άνθρωπος γεμάτος ατέλειες. Όπως όλοι μας. Διαβάζουμε δεξιά και αριστερά ότι ο λόγος του είχε κάτι το «μοντέρνο» κάτι το «ροκ» κάτι το «διαφορετικό», επειδή μίλησε για την ομοφυλοφιλία, τις εκτρώσεις και τις γυναίκες όπως κανένας άλλος μέχρι σήμερα. Μίλησε δηλαδή για την πραγματικότητα και κάποιοι έμειναν άφωνοι με το θάρρος του. Δικαιολογημένα. Θέλει θάρρος όταν μιλάς για το εδώ και τώρα. Στο φαντασιακό όλοι είμαστε μανούλες. Θρησκευτικοί ηγέτες και μη.
Τα λόγια του Πάπα ήταν απλά και καθαρά. Χωρίς το φορτίο των εκκλησιαστικών μύθων. Έτσι έφτασαν σε όλους. Τον χαρακτηρίζουν επικοινωνιακό. Σίγουρα όμως δεν καταφεύγει σε φτηνά επικοινωνιακά τρικ για να ανέβει η δημοτικότητα του. Τα έχουμε ζήσει και εδώ. Ανέκδοτα και «Σας πάω». «Νέοι με σκουλαρίκια στην Εκκλησία» και χωρατά. Για την πραγματικότητα τσιμουδιά. «Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία έχει μετατραπεί σε περίγελο από τα πολυάριθμα σκάνδαλα» είπε πριν λίγες μέρες με αφορμή τα σκάνδαλα παιδεραστίας του Βατικανού και ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι η Εκκλησία μπορεί να κάνει αυτό που έχει ξεχάσει ως τώρα: Αυτοκριτική.
Οπότε δικαιολογημένο και το εξώφυλλο στο Rolling Stone που για πρώτη φορά στα 47 του χρόνια βάζει ένα θρησκευτικό ηγέτη. Και όχι δεν είναι υπερβολή να το συνοδεύει με το στίχο του Ντίλαν: «Οι καιροί αλλάζουν». Και οι αλλαγές αυτές θέλουν τους κατάλληλους ανθρώπους. Ο Πάπας Φραγκίσκος είναι στη σωστή θέση την σωστή στιγμή. Ο λόγος του ανακουφίζει πιστούς και άπιστους σε ένα κόσμο που είναι ακόμα γεμάτος με ιεροκήρυκες του μίσους και ιεροεξεταστές της ηθικής. Όμως το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
σχόλια