ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: το σύνδρομο της νοσοκόμας

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: το σύνδρομο της νοσοκόμας Facebook Twitter
42


________________
1.


Πώς χωρίζεις? Ξεκίνησα μαζί του με καλές προθέσεις, είχε θεωρητικά πράγματα που χρόνια πριν θα εκτιμούσα πολύ κι ύστερα ανακάλυψα πως τα θέλω μας δεν ταυτίζονται. Δεν μπόρεσα να τον ερωτευτώ, τον αγαπάω αλλά σαν ένα καλό φίλο και ξέρω πως αν το ήξερε θα πληγωνόταν πολύ. Να του το πως ευθέως? Να τον αφήσω να το καταλάβει σιγά σιγά? Θα τον χάσω τελείως από τη ζωή μου το ξέρω πως δεν γίνεται αλλιώς, δεν ξέρω όμως πως να το κάνω..- κ..


Φοράς περούκα και γυαλιά ηλίου, μετακομίζεις σε άλλη χώρα, αλλάζεις ταυτότητα και ξεκινάς μια νέα ζωή.
Αν σου φαίνεται δύσκολο, πας για ποτό και του το λες. Παραδόξως, δεν τρέχει να αγοράσει όπλο για να σε σκοτώσει και να σκοτωθεί. Τελικά το ξεπερνάει και βρίσκει άλλη.


________________
2.


Γιατί σε άρθρα κ.λπ. αναφέρονται πλέον και οι γυναίκες ηθοποιοί ως actors; Πού πήγε το actresses; Μήπως παραγίναμε p.c.;- IMDB fan


Αν και νομίζω ότι βλέπω πολύ συχνά το actress, το p.c. δε θα ήταν να συνεχίζαμε να τις λέμε actresses, και όχι actors;

________________
3.


Σε συνέχεια προηγούμενης απάντησής σου(29/11/2013) σχετικά με τις ''κοινοτυπίες του σκυλάδικου που γράφεις'' ,φαντάζομαι θα σε ''πείραξε'' οτι έβαλα τις περισσότερες γυναίκες στο ίδιο σακί...Ισως έχεις δίκιο και γιαυτό αρπάχτηκες. Νόμισα ότι θα καταλάβαινες πως αναφερόμουν σε ΜΙΑ γυναίκα, σε ΜΙΑ σχέση, σε ΜΙΑ σταση ζωης και από τους δυό..Ισως δεν ήθελα να καρφωθώ...Το γεγονός ότι με επηρέασε τόσο ώστε να ζητήσω γνώμες ειδικών κατά το παρελθόν, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την προτροπή σου να σαχλαμαρίσω στο internet...To κυριότερο είναι ότι μιλούσα πολύ σοβαρά..Δεν σε κατηγορώ, κάθε άλλο. Λίγες φορές διάβασα κάποιες απαντήσεις σου, τις βρήκα όμορφες και αποφάσισα να σου στείλω, πλουτίζοντας από μία ακόμη γνώμη. Θεωρώ οτί έχεις την οξυδέρκεια να καταλάβεις ποιος κάνει πλάκα και ποιος όχι. Θεωρώ επίσης μεγάλη αρετή την εγκράτεια σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. ''γλωσσης γαστρός αιδοίον κρατείν''. Δεν χρειάζεται να μου απαντήσεις, αν και εξακολουθώ να θέλω απάντηση. ακόμα και από κάποιον που κατά τη γνώμη του δεν αξίζω. Σ'ευχαριστώ πάντως που ασχολήθηκες μαζί μου. Είναι καλοδεχούμενα όλα. Να περνάς όμορφα!- soul kitchen

Παρακαλώ να έχω τη βοήθεια του κοινού. Κοιτάξτε ποια ήταν η ερώτηση.


«Πώς συνεχίζεις, όταν καταρρέει η κοσμοθεωρία σου, που πρεσβεύει την ύπαρξη λίγων αλλά εκλεκτών γυναικών, που δεν έχουν τη λατρεία του φαλλού και το ''μ'αρέσει να με κοιτάνε όλοι από πίσω'', σαν τις ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ανάγκες της καθημερινότητάς τους? Μήπως τελικά το καράβι το σέρνει ο φαλλός? <<όλα διαλυμμένα ..δε σε νοιάζει τίποτα όταν αιμορραγείς..>>- soul kitchen»


Πείτε μου πώς γίνεται να διαβάσω ότι λίγες αλλά εκλεκτές γυναίκες μόνο υπάρχουν που δεν θέλουν να τις κοιτάνε όλοι από πίσω, αλλά να μη με απασχολήσει αυτό, παρά να καταλάβω ότι κάποια, μια, τον πρόδωσε (;) επειδή και αυτή είναι σαν τις άλλες, δηλαδή έχει μόνο τον φαλλό στο μυαλό της.


Η κοσμοθεωρία σου για τις γυναίκες, soul kitchen, είναι τόσο διαταραγμένη και διαστρεβλωμένη, γεμάτη με φόβο και μίσος τόσο βαθύ, που δεν ξέρω αν διορθώνεται από ολόκληρο συνέδριο ψυχιάτρων. Κι αυτός είναι ο λόγος που σου πρότεινα το σκυλάδικο. Εκεί το δίπολο αγία/πόρνη είναι πασατέμπος.

________________
4.


Αγαπητή Αμπα..Άρχισα να διαβάζω τη στήλη σου πριν λίγο καιρό και πραγματικά εντυπωσιάστηκα από τον τρόπο που χειρίζεσαι τα θέματα, σοβαρά αλλά και λιγότερο σοβαρά.. Το θέμα μου τετριμμένο θα ομολογήσω, αλλά είμαι μπλεγμένη κ δε μπορώ να πάω παρακάτω..
Σχέση για ένα χρόνο με αγόρι 7 χρόνια μεγαλύτερο (εγώ 24) για ένα χρόνο πρπ. Στην αρχή όλα καλά, ενθουσιασμός, όλη τη μέρα μαζί, μέχρι και μαζί μείναμε για λίγο..Σιγά σιγά εγώ άρχισα να θέλω χρόνο με τους φίλους μου, βόλτες κλπ, άρχισα και πολύωρη δουλειά (εκείνος άνεργος ένα διάστημα) οπότε αρχίσαν οι καυγάδες..
Ένιωσα αρκετές φορές ότι ο έρωτας-ενθουσιασμός μου είχε φύγει αλλά τον αγαπάω πολύ κ δεν μπορούσα να τον αφήσω..Μέχρι που σε ένα απ'τους πολλούς τσακωμούς χρίσαμε οριστικά. Βρήκα λίγο τον εαυτό μου τότε ομολογώ. Βρισκόμασταν αραιά και που, το ψάχναμε..Ξέρω ότι είναι ερωτευμένος μαζί μου αλλά εγώ νιώθω αγάπη διαφορετική. Μου έκλεισε ραντεβού να τα βρούμε αλλά δεν πήγα. Φοβήθηκα θα γίνουν τα ίδια..Και σε ρωτάω:
Μπορεί να ερωτευτεί κάποιος ξανά τον άνθρωπό του?
Αξίζει να τον ταλαιπωρείς κάποιον με το να ψάχνεις τι θέλεις ή καλύτερα να τον αφήνεις στην ησυχία του?
Νιώθω ότι είναι αυτό που μου ταιριάζει αλλά δεν θα'πρεπε να μου βγαίνει χωρίς σκέψη?
Νιώθω ώρες ώρες ότι λειτουργώ σαν άντρας και τους ταλαιπωρώ μόνο..
Περιμένω την απάντηση σου αν θεωρήσεις ότι αξίζει να ξοδέψεις χρόνο γι'αυτο..
Φιλιάαα...- Η μπερδεμένη


Αγαπητή μπερδεμένη, καλώς ήρθες στα καπρίτσια της ζωής. Αν θέλεις να ξεμπερδέψεις κάτι μέσα σου, προτείνω να ξεκινήσεις από τη συντηρητική και σεξιστική αντίληψη «νιώθω ώρες ώρες ότι λειτουργώ σαν άντρας και τους ταλαιπωρώ μόνο» η οποία δε σε βοηθήσει καθόλου στο μέλλον. Είσαι 24. Δεν ξέρεις πώς λειτουργούν οι άντρες. Ούτε οι άντρες δεν ξέρουν πώς λειτουργούν οι άντρες.

________________
5.

Αγαπητή Α,μπα! Διάβασα τις στήλες σου και αυτό με κινητοποίησε να σου γράψω.
Εγώ , 20χρονος φοιτητής, αυτός 30άρης παντρεμένος.
Η ιστορία έχει μεγάλη πλάκα, γνωριστήκαμε πέρσι προς τα τέλη του Δεκέμβρη! Όντας, εγώ ακόμα δειλός για να παραδεχτώ την σεξουαλικοτητά μου.
Πήγαμε τους καφέδες μας, τα λέγαμε καθημερινά από ένα σημείο και έπειτα ιντερνετικά, και προφανώς συναντίομασταν για να τρίξουν οι σομιέδες! Όλα τέλεια, όμως οι εβδομαδιές συναντήσεις και η καθημερινή επαφή μου δημιούργησαν μια αίσθηση "σχέσης". Τα πράγματα ήταν όλα καλά μέχρι και τέλη Ιουλίου, και μετά άρχισε η κατρακίλα...Οι λόγοι πως δεν γίνεται να συνεχιστεί άλλο, γιατί εγώ πληγώνομαι και εκείνος το ίδιο. Ξανά μανά έχω προσπαθήσει να "φέρω" τα πράγματα εκεί που θέλω, αλλά εκείνος εκεί αμετακίνητος.
Μου πετάει ένα "Δεν πρέπει" και με κολλάει στον τοίχο!
Απλά νιώθω πως η ιστορία με κρατάει πίσω, ήταν ένας άνθρωπος που με έκανε να νιώσω για πρώτη φορά σημαντικός, ένιωσα τόσο δυνατά ερωτευμένος και το "αστείο" είναι πως πρώτη φορά εξάληφθηκε κάθε ενοχή για τον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό που έχω και βρήκα τα @@ να το παραδεχτώ σε κάποιους φίλους και σε μερικά οικογενεικά πρόσωπα.
Εν ολίγοις ήταν εφαλτήριο για εξέλιξη προσωπική.
Απλά αδυνατώ να δεχτώ πως ενώ τον θέλω, ενώ με θέλει, πετάει ένα πρέπει γιατί φοβάται....
Κακό το πράγμα η δειλία α,μπα! Πολύ κακό!
Υ.Γ : Χωρίς να θέλει με έβαλε στη ζωή του και γνωρίζω τα πάντα για την "κανονική" του ζωή.

Ευχαριστώ...- -ponemeno feggari


Δεν πετάει ένα «πρέπει» επειδή φοβάται, αλλά επειδή δε θέλει να αλλάξει τη ζωή του, η οποία τον βολεύει τώρα πάρα πολύ. Δεν έχει καμία όρεξη να αφήσει τα κοινωνικά του προνόμια ως παντρεμένος τριαντάρης και να παρουσιαστεί στην κοινωνία ως γκέι που τα έχει με έναν εικοσάχρονο. Θα προτιμούσε να έχει και την αποδοχή των γύρω του, και την ιδιωτική του ζωή με τα εξτραδάκια, και όσο τον αφήνεις, θα το κάνει.


Εσύ τώρα, καλώς καταλαβαίνεις ότι ήταν εφαλτήριο για την προσωπική σου εξέλιξη, αλλά πρέπει και να το αφήσεις στον παρελθοντικό χρόνο. Πήρες ό,τι μπορούσες να πάρεις, τώρα ξέρεις περισσότερα για το τι θέλεις. Θα συναντήσεις πολλούς ακόμα που κρύβονται και ζουν διπλές ζωές, να είσαι προετοιμασμένος. Μην σπαταλάς τα νιάτα σου περιμένοντας να αλλάξουν. Βρες έναν που είναι όπως εσύ, για να ζήσεις τη ζωή που ονειρεύεσαι.

________________
6.


Γειά σου Λένα,
η απορία που έχω είναι συναισθηματικής φύσεως. Πάνε χρόνια που ερωτεύτηκα για πρώτη φορά. Ποτέ δεν έγινε τίποτα μεταξύ μας και όλο το σκηνικό ας πούμε ότι έμεινε σε πλατωνικό επίπεδο.Σήμερα έχω μια ζωή,σπουδές , μια part-time εργασία , φίλους θεωρώ ότι τα πράγματα πηγαίνουν σχετικά καλά.Στην άλλη πλευρά βλέπω το άτομο που είχα ερωτευτεί τότε , για πρώτη φορά, να έχει πάρει την κάτω βόλτα ουσιαστικά. Ακούγεται ότι έχει μπλέξει με ναρκωτικά, αγαπούσε την μουσική και ήθελε να ασχοληθεί επαγγελματικά με αυτή αλλά δεν κάνει τίποτα. Μόνο γυροφέρνει για να μην πώ κοπροσκυλιάζει . Νιώθω την ανάγκη να τον βοηθήσω με κάποιον τρόπο. Δεν θέλω να τον βλέπω να πετάει το μέλλον του. Αλλά δεν ξέρω τι να κάνω; Πώς να βοηθήσω; Όχι μόνο για τα ναρκωτικά που ακούγεται , αλλά γενικότερα να βάλει τη ζωή του σε μια τάξη.

ΥΓ: Τον πονάω ρε Άμπα. Μπορεί ποτέ να μην έγινε τίποτα ,αλλά είναι αυτό το αίσθημα που αγαπάς κάποιον χωρίς ανταλλάγματα...
ΥΓ2:Έχουν περάσει 5 χρόνια από τότε που τον ήθελα.- Love addict

Αντί να λυπάσαι αυτόν, λυπήσου τον εαυτό σου που έχει σύνδρομο νοσοκόμας για έναν άγνωστο που δεν ξέρει και ότι υπάρχεις. Αναρωτήσου γιατί η πρώτη φορά που ερωτεύτηκες ήταν πριν πέντε χρόνια και αυτό πλατωνικά, και γιατί δεν ερωτεύτηκες άλλον, κανονικά.


Να μια εξήγηση: πιστεύεις ότι αν βοηθήσεις και υποστηρίξεις κάποιον άλλον, ανεβάζεις τη δική σου αξία και υπόληψη. Αν σε έχει κάποιος ανάγκη, είσαι χρήσιμη και απαραίτητη. Μην παραμυθιάζεσαι με τη λέξη αγάπη, είσαστε δύο άγνωστοι, και σίγουρα δεν είναι χωρίς αντάλλαγμα αυτό που θέλεις να κάνεις.

________________
7.


Τον Αύγουστο που μας πέρασε ήμουν με κάποιον που με περνάει περίπου 13 χρόνια. Εγώ είμαι 20 και σπουδάζω μακριά από την πόλη μου. Αυτός δουλεύει στο μαγαζί που συχνάζω με την παρέα μου (στην πόλη μου). Μόλις του είπα ότι δεν έχω ολοκληρωμένες σχέσεις και θα είναι ο πρώτος μου άρχισε να απομακρύνεται. Ξαφνικά κάποια στιγμή που είμαστε οι δυο μας στο σπίτι του έκανε κίνηση για να προχωρήσουμε και εγώ τον σταμάτησα δεδομένου ότι τις προηγούμενες μέρες ήταν πολύ απόμακρος και φοβήθηκα ότι μετά θα εξαφανιζόταν. Μετά από μερικές μέρες με χώρισε στέλνοντάς μου μήνυμα στο κινητό και λέγοντάς μου δικαιολογίες, αποφεύγοντας να με συναντήσει από κοντά ή έστω να μου μιλήσει στο τηλέφωνο. Σημειωτέον ότι είχαμε συζητήσει και μου είχε πει ότι θα ήθελε να προσπαθήσουμε να κάνουμε σχέση και ας είναι και από απόσταση. Από τότε έκανα μια προσπάθεια να τον ξαναπλησιάσω στέλνοντάς του μήνυμα στο FB, αλλά δεν απάντησε. Το θέμα είναι ότι τον θέλω πίσω.. Τι να κάνω????


Δεν είναι φανερό ότι δε μπορείς να κάνεις τίποτα; Δεν έχει φανεί με όλους τους τρόπους ότι η συνέχεια δεν εξαρτάται από εσένα;


Και γιατί τον θέλεις πίσω; Σου έλειψε που ήταν απόμακρος; Ή σου άρεσε που μόλις έμαθε ότι είσαι παρθένα, εξαφανίστηκε; Ή σου ανέβαζε την αδρεναλίνη ο φόβος ότι μπορεί εξαφανιστεί; Ή όλα αυτά μαζί;
Κοίτα. Δεν έχασες και κανένα κελεπούρι. Δεν ξέρω τι κοινό μπορεί να είχες με έναν 33χρονο, αλλά όπως φαίνεται, αυτός κατάλαβε εγκαίρως ότι δεν έχετε κάτι κοινό. Για άλλα πήγαινε, και δεν του ήρθαν εύκολα. Ακόμη καλύτερα για σένα. Τώρα κοίτα να βρεις ένα αγόρι με το οποίο ταιριάζεις.

YΓ. Περιμένουμε τις ερωτήσεις σας για τη Σανάνθη!

42

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ