Αν η μόδα δεν είναι η ζωή σου και η τσέπη δεν έχει παραδάκι για σπατάλες, τότε μια βόλτα στις σελίδες των fashion bloggers θα σε κάνει να πλήξεις μέχρι θανάτου: Πλούσια κορίτσια τρέχουν ασθμαίνοντας πίσω από «αυτό που έρχεται». Φωτογραφίσεις με φόντο ηλιοβασιλέματα πάνω σε παπούτσια που κοστίζουν έναν μισθό, τσάντες που κρατιούνται σαν αρχαία κειμήλια (σ.σ Λογικό - αν την χάσεις χάνεις δυο μισθούς), λίγο το κεφάλι αριστερά, λίγο το κεφάλι δεξιά, βάλε και το χέρι πάνω να φανεί το πανάκριβο ρολόι, ψεκάστε με το άρωμα του οίκου τάδε, σκουπίστε τα σάλια που τρέχουν από τις ξελιγωμένες αναγνώστριες που μετράνε τα ψιλά και δεν τους βγαίνουν, τελειώσατε!
Στην Ελλάδα ειδικά το φαινόμενο των «Fashion Bloggers» είναι τουλάχιστον αστείο. Είναι αστείο γιατί αφορά έναν πλούσιο μικρόκοσμο της Αθήνας ο οποίος περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του. Τα περισσότερα fashion blogs λειτουργούν σαν ξερές διαφημιστικές καταχωρήσεις ή σαν ένας χώρος κατάλληλος για να κάνεις το ψώνιο σου και κάποιες γνωριμίες. Να γίνεις «η πρώτη του χωριού» με λίγα λόγια.
Τα νιάτα, ο άπλετος χρόνος και το άφθονο χρήμα είναι μια πάρα πολύ καλή αφετηρία για δημιουργία. Τότε γιατί γίνονται βαρίδια στα πόδια αυτών των κοριτσιών; Είναι απλό: Δεν θέλουν να ιδρώσουν. Τα περιμένουν όλα έτοιμα. Φωτογραφίζονται στους δρόμους αλλά δεν έχουν περπατήσει ποτέ στο δρόμο. Ξέρουν απέξω τις εικόνες της «Vogue» αλλά αγνοούν τις εικόνες της πραγματικής ζωής.
Και έχω μια μεγάλη απορία βλέποντας αυτά τα blogs: Όλες ξέρουν τον Sartorialist. Όλες θα σου πουν ότι ασκεί επιρροή. Όλες τον λατρεύουν. Τότε γιατί δεν τον αντιγράφουν; Απάντηση: Είναι κουραστικό (ακόμα και) να αντιγράφεις τους καλύτερους. Τους αρκεί η μετριότητα.
Ο διάσημος fashion blogger με έδρα την Νέα Υόρκη έχει καταφέρει το εξής με το blog του: Να ανακατέψει τις πασαρέλες των μεγάλων οίκων με τους βοσκούς του Μαρόκου, τους μάγειρες του Μπρούκλιν με τους Fashionistas του Μιλάνου, την τρέλα της νιότης με την ωριμότητα των γέρων, τους διάσημους με τους άσημους, την μόδα με την πραγματική ζωή. Δεν είναι μόνο η γκάμα των εικόνων που έχει μέσα από τα ταξίδια του στον πλανήτη και η καθημερινή του συναναστροφή με τους κατοίκους της Νέας Υόρκης, αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει. Ο Sartorialist ασκεί επιρροή επειδή βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Επειδή δεν προσπερνάει την καθημερινότητα των μητροπόλεων που δεν έχει καμία σχέση με τις σελίδες των περιοδικών. Eπειδή προτεραιότητα για εκείνον έχει το στυλ και όχι η μόδα.
Έτσι πέτυχε να τον παρακολουθούν άνθρωποι που αδιαφορούν για την μόδα αλλά δεν τους αφήνει αδιάφορους η ματιά του πάνω στην ίδια την ζωή. Εκεί λοιπόν, αγαπητές fashion bloggers, βρίσκεται το θέμα: Στο πώς βλέπουμε τα πράγματα. Όμως για να αλλάξεις ματιά πάνω στα πράγματα, θα σου πάρει χρόνο, πρέπει να βγεις από τον μικρόκοσμο σου, θέλει περπάτημα, ιδρώτα, μπορεί να γεμίσουν σκόνη τα παπούτσια σου, είναι όλο αυτό και μια εσωτερική διαδικασία που έχει να κάνει με εσένα την ίδια. Είσαι διατεθειμένη για κάτι τέτοιο ή θα συνεχίσεις με το «ευκολάκι» σου;
Επίλογος: Γράφει σε ένα σχόλιο του αναγνώστης του Sartorialist για την πάνω εικόνα τα εξής: «I am an art historian. When I saw this image, I was immediately reminded of a painting by the Italian Old-Master artist Annibale Carracci (1560 — 1609) titled "Butcher’s Shop" (c. 1580) and located in Christ Church Picture Gallery, Oxford. Maybe you will see the same similarities I do». Και δίνει το λινκ για τον πίνακα. Είναι αυτός εδώ:
Έχει σημασία πόσοι διαβάζουν ένα blog. Όμως, έχει εξίσου την ίδια σημασία και το ποιοι διαβάζουν. Εκεί φαίνεται το τι είδους επιρροή ασκείς και σε ποιους.
Υ.Γ.
Μερικές φωτογραφίες-μαθήματα για νεόκοπους fashion bloggers απο τον Sartorialist:
σχόλια