Μιντιακός Μεσαίωνας στην Ουγκάντα

Μιντιακός Μεσαίωνας στην Ουγκάντα Facebook Twitter
3
Μιντιακός Μεσαίωνας στην Ουγκάντα Facebook Twitter


Ο πρόεδρος της Ουγκάντας υπέγραψε τη Δευτέρα ένα από τα πιο αυστηρά νομοσχέδια παγκοσμίως κατά της ομοφυλοφιλίας αλλά και των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Το πολύκροτο αυτό νομοσχέδιο προβλέπει μέχρι και ισόβια κάθειρξη για τους ομοφυλόφιλους και παράλληλα καθιστά ποινικό αδίκημα και τη μη καταγγελία των περιστατικών ομοφυλοφιλίας ενώ ανάμεσα στις πράξεις που μπορούν αν οδηγήσουν ένα ζευγάρι στη φυλακή είναι και το άγγιγμα δημοσίως. Άτομα που συλλαμβάνονται για πρώτη φορά να κάνουν ομοφυλοφιλικό έρωτα και δεν διαπράττουν βεβαρημένη ομοφυλοφιλία τιμωρούνται με κάθειρξη έως 14 έτη.

Κατά την τελετή υπογραφής, ο πρόεδρος Γιοβέρι Μουσεβένι δήλωσε πως ο νόμος είναι απαραίτητος καθότι οι Δυτικοί έχουν αποπειραθεί να στρατολογήσουν παιδιά της Ουγκάντας στην ομοφυλοφιλία.

Μιντιακός Μεσαίωνας στην Ουγκάντα Facebook Twitter

Ένα 24ωρο μετά και ενώ κανείς θα περίμενε μια πιο ανθρώπινη προσέγγιση, τουλάχιστον από τα μέσα ενημέρωσης, εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας αλλά αμφιβόλου περιεχομένου, προχωράει σε μια κίνηση που όχι μόνον δυναμιτίζει την κατάσταση αλλά προκαλεί και την κοινή γνώμη. To πρωτοσέλιδό της κυκλοφόρησε με τίτλο "Αποκαλύπτουμε τους 200 Top gay της Ουγκάντας" και εντός της εφημερίδας υπήρχε αναλυτικό ρεπορτάζ για τους ομοφυλόφιλους που η εφημερίδα αποφάσισε να εκθέσει.

Μιντιακός Μεσαίωνας στην Ουγκάντα Facebook Twitter

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που τα μέσα της Ουγκάντας υποστηρίζουν ακραίες κυβερνητικές αποφάσεις, αλλά είναι από τις πιο προκλητικές. Το 2011 αντίστοιχη εφημερίδα είχε κυκλοφορήσει με πρωτοσέλιδο αντίστοιχη λίστα και με ακόμη πιο προβοκατόρικο τίτλο είχε ζητήσει την εκτέλεση όσων είναι ομοφυλόφιλοι. Το έντυπο που πλέον είναι εκτός κυκλοφορίας, είχε τότε κατηγορηθεί πως ευθύνεται για ένα κύμα βίας που ξέσπασε και οδήγησε στην δολοφονία του David Kato, ενός από τους πιο δραστήριους ακτιβιστές των LGTB δικαιωμάτων της χώρας.

3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Βιβλίο / Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Μια διαφωτιστική συζήτηση με τον γνωστό δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω και συγγραφέα με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του ΛΟΑΤΚΙ + Δικαιώματα & Ελευθερίες (εκδ. Σάκκουλα), ένα μνημειώδες όσο και πολύτιμο βοήθημα για κάθε ενδιαφερόμενο άτομο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Τραμπ επέλεξε την ομοφοβική κυβερνήτη Κρίστι Νόεμ για υπουργό Εσωτερικής Ασφάλειας

Lgbtqi+ / Ο Τραμπ επέλεξε την ομοφοβική κυβερνήτη Κρίστι Νόεμ για υπουργό Εσωτερικής Ασφάλειας

Μόλις λίγες ημέρες μετά την εκλογική του νίκη, οι επιλογές του για τις υψηλόβαθμες θέσεις της κυβέρνησής του επιβεβαιώνουν τις προθέσεις του απέναντι στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα
LIFO NEWSROOM
Η woke κουλτούρα, η «ψήφος της λεβάντας» και οι αμερικανικές εκλογές

Οπτική Γωνία / Η «ψήφος της λεβάντας» και οι αμερικανικές εκλογές

Μπορεί η ιστορία να «γυρίσει πίσω»; Όχι βέβαια ή έτσι πιστεύουμε. Οι «LGBTQI+ unfriendly» πολιτικές του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος επανεξελέγη Πρόεδρος των ΗΠΑ κόντρα σε κάθε λογική –ή μήπως όχι;‒ προβληματίζουν την αμερικανική ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Πιο Ουγκάντα πεθαίνεις !Τώρα βέβαια δεν εκπλαγήκαμε ,αλλά η Ουγκάντα ξεπέρασε κάθε όριο και πλέον δεν έχει επί του θέματος αυτού να ζηλέψει τιποτε από την ναζιστική Γερμανία ...Ώρα είναι να το παίξουν και Άριοι οι Ουγκαντέζοι ρατσιστές .Ξέχασαν ότι και οι μαύροι οι ίδιοι υπήρξαν θύματα του ρατσισμού Αράβων και λευκών ...Τι κρίμα ! Και φρικάρω όταν σκέφτομαι ότι μπαίνουν στην ΕΕ κατά χιλιάδες οι μη νόμιμοι μετανάστες από αφρικανικές ομοφοβικές χώρες όπως οι Νιγηρία , Ουγκάντα ,Σομαλία ,Κένυα φέρνοντας μαζί τους τις προκαταλήψεις και το μίσος κατά των ομοφυλόφιλων...Για να μην αναφερθώ και στους προερχόμενους από τις ακραία ομοφοβικές ισλαμικές χώρες... Μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να φοβόμαστε οι γκέι της Ευρώπης , το μέλλον αν όχι το δικό μας σίγουρα της επόμενης γενιάς ομοφυλόφιλων είναι δυσοίωνο ... όσο κι αν η πολιτική ορθότητα δεν θέλει να το σκεφτόμαστε.
"According to human rights organisations, at least 500,000 gay people live in Uganda out of a total population of 31 million, though the government of Uganda contests that number as inflated; the BBC states that it is "impossible" to determine the actual Number. Existing laws criminalise homosexual behavior with prison sentences lasting up to 14 years.These laws are REMNANTS of British colonialism designed to punish what colonial authorities deemed "unnatural sex" among local Ugandan people. Although many societies in Africa and elsewhere view homosexuality as a decadent practice imported by outsiders, it existed before European colonisation, often varying in practice depending on individual cultures. In some, male homosexuality was age-stratified, similar to ancient Greece where warriors purchased boys as brides, common when women were not available, or manifested as fleeting encounters as in prostitution".Despite this past, colonial influence has been pervasive; according to a reporter in Africa, "Africans see homosexuality as being both un-African and un-CHRISTIAN".Η Ουγκάντα, χώρα των 35.000.000, περίπου, με 85% χριστιανούς.Επίσης χώρα 8η (για το 2011) σε άτομα που ζουν με aids (όχι ότι αυτό έχει να κάνει απαραίτητα με τους ομοφυλόφιλους, αλλά υποθέτω ότι θα μπορούσαν να του κατηγορήσουν για τα πάντα, άλλωστε)Uganda is one of the poorest nations in the world, with 37.7% of the population living on less than $1.25 a day. Despite making enormous progress in reducing the countrywide poverty incidence from 56% of the population in 1992 to 31% in 2005, poverty remains deep-rooted in the country's rural areas, which are home to more than 85 per cent of Ugandans.Πολλά πράγματα, δυστυχώς, παίζουν τον (αρνητικό) ρόλο τους. Όπως αναφέρεται και στο άρθρο ανάλογο πράγμα έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν και προτρέπει σε χειρότερα πράγματα. Δυστυχώς (ξανά) οι προβληματικές καταστάσεις ζωής και διαβίωσης γεννούν την ανάγκη για θύματα (διαφόρων) ειδών, φοβάμαι ότι αυτές οι πολιτικές δεν είναι *απλά* θέμα μίας προκατάληψης.