Πολύ δουλειά στο μαγαζί του Τσέλιου τις τελευταίες εβδομάδες και για ρεπό ούτε λόγος. Η τρέλα με το μπουγατσάν είχε οδηγήσει τον αφεντικό να τους έχει όλους στο πόδι και τα ρεπό να δίνονται με το σταγονόμετρο...
Φυσικά ο Τσέλιος δεν καθότανε με σταυρωμένα τα χέρια. Ήθελε τα ρεπό του για να κάνει τις βόλτες του να βγει με τον καινούργιο του έρωτα. Γενικά ήθελε να ζήσει χαλαρά όπως είχε μάθει όλα αυτά τα χρόνια... Από την άλλη όμως όταν έβλεπε όλους τους άλλους να δουλεύουν, δεν του πήγαινε η καρδιά να τους παρατήσει και να πάει για ρετσίνες. Αργά η γρήγορα θα του δινόταν η ευκαιρία και φυσικά η ευκαιρία δόθηκε την Κυριακή που μας πέρασε με αφορμή το κλασσικό ντέρμπυ ΠΑΟΚ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.
Ένα ντέρμπι που ο Τσέλιος είχε χάσει δυο φορές στην ζωή του: μια όταν ήταν φαντάρος στις Φέρες (πάλι πήρε άδεια και είδε το ματς στο καλύτερο γυράδικο των Φερών, τον Παοκτσή, οπότε είναι σαν να μην το έχασε) και άλλη μια όταν είχε πέσει με το παπάκι στην στροφή Τριανδρίας και είχε πάθει διάστρεμμα.
Πήγε λοιπόν και έπιασε τον αφεντικό και ζήτησε το πολυπόθητο ρεπό για την Κυριακή και αφού εξασφάλισε το οk, άρχισε το μεγάλο ηθικό δίλημμα: να έπαιρνε μαζί του στο γήπεδο και την αγαπημένη του Γιασεμή Περιβολάκη έτσι ώστε να εμποτιστεί με αγνή Παοκτσήδικη νοοτροπία, ή να πάει με τους φίλους του στο ματς όπως έκανε πάντα;
Από την μια το χαμογελαστό πρόσωπο της Γιασεμή και από την άλλη οι φίλοι του, οι ρετσίνες πριν το ματς, οι μυρωδιά του αγνού Τουμπιώτικου γύρου ανακατεμένη με τα δακρυγόνα έξω από την Τούμπα... "Μ' αυτά μεγαλώσαμε και τα ιδανικά δεν πρέπει να προδωθούν... δεν θα την πάρω μαζί μου στο ντέρμπι" σκέφτηκε ο Τσέλιος.
"Το ντέρμπι είναι μια ευκαιρία για να συναντήσω τα αλάνια τους φίλους μου, όπως κάναμε τόσα χρόνια", σκέφτηκε και πήρε τηλέφωνο την Γιασεμή να της το ανακοινώσει. Φυσικά η Γιασεμή δεν ήταν και τόσο συγκαταβατική. Δεν κατάλαβε τον λόγο που προτιμάει να περάσει ο Τσέλιος πέντε ώρες εντός και πέριξ του γηπέδου, από το να κάνουν βόλτες μαζί και αφού δεν κατάφερε να του αλλάξει γνώμη ζήτησε μετά το ματς να συναντηθούνε για να "μιλήσουνε...".
"Θα με στείλει ρε, θα το δεις" είπε ο Τσέλιος στον Λάμπα (ένας φίλος του) μόλις συναντήθηκαν για ρετσίνες πριν το ματς.
Ο Λάμπας ήπιε μια γουλιά κλασσικού Τούμπα Λίμπρε (ρετσίνα με κόκα κόλα) τον κοίταξε στα μάτια και τον ρώτησε αν η Γιασεμή είναι από την Αθήνα.
"Έχει κάτι ρίζες από την Αθήνα, γιατί ρωτάς;" απάντησε ο Τσέλιος
"Κλασικές Αθηνέζες ρε μαν, μην σκας" είπε ο Λάμπας και ξέχασε ότι πριν χρόνια τον έστειλε η δικιά του, γέννημα θρέμμα Σαλονικιά, γιατί στα γενέθλια της αυτός προτίμησε να είναι με τα παιδιά σε ένα λεωφορείο που κατευθυνόταν προς Λειβαδιά για να πάει να δει το υπερματς Λεβαδειακός –Παοκ.
Ο Τσέλιος παρήγγειλε στον παππού την λαχταριστή σπεσιαλιτέ του μαγαζιού μπιφτέκι γεμιστό με γύρο και ροκφόρ, ήπιε και ένα ποτήρι ρετσίνα και αμέσως σκέφτηκε πιο καθαρά: "Η σχέση με τους φίλους μου είναι το ίδιο σημαντική με την σχέση που έχω με την κοπέλα μου και πρέπει να το καταλάβει τώρα που είμαστε στην αρχή και να το σεβαστεί. Δεν είναι μόνο το ματς η αιτία που είμαι εδώ σήμερα και όχι μαζί της. Οι φίλοι, το γυράδικο του παππού, τα ράφια της μηχανής του γύρου που γεμίζουν με κάρβουνα με το χέρι, το γεμιστό μπιφτέκι με γύρο και ροκφόρ, γενικά η τουμπιωτική ατμόσφαιρα..." σκέφτηκε ο Τσέλιος ανηφορίζοντας για το γήπεδο όπου έβλεπε τους πάντες να κρατούν ένα πλαστικό φραπέ στο χέρι και φυσικά οι καλύτερες ιδέες ερχονται όταν χαλαρώνεις.
Λοιπόν Λάμπα το επόμενο μπουγατσάν που θα βγάλουμε θα έχει γεύση φραπέ γλυκό με γάλα και είμαι σίγουρος ότι θα σαρώσει φώναξε ο Τσέλιος πριν σκεπαστεί η φωνή του από τα γηπεδικά συνθήματα που φώναζαν τα Παόκια.
Και είναι σίγουρο ότι θα σαρώσει!
σχόλια