ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σάββατο απόγευμα και επέλεξα αντί να τηλεφωνήσω σε καμιά φίλη να γκρινιάξω και να με καλοπιάσει, να τα γράψω εδώ γιατί δεν είμαι σε mood ούτε να δεχτώ εμψύχωση αυτή τη στιγμή. Μόνη σε ένα σαλόνι γεμάτο κούτες. Μέχρι πριν λίγο πάλευα ανάμεσα σε ρούχα, μπιχλιμπίδια και duktape. Μετακόμιση. Για πού? Έλα μου ντε??? Σκατά!Όλα σκατά!Στο κεφάλι μου, γύρω μου, στα μούτρα των άλλων....Μια σελίδα κλείνει και πασχίζω να βρω αρχή για την επόμενη.νέα πτυχιούχος που έσφυζε από όνειρα, όρεξη και δύναμη (ψυχική)να σώσει κ τον κόσμο άμα έλαχε.Τώρα κενό. Όχι.Δεν γυρνάω πίσω.Όχι γιατί σπίτι δεν με περιμένει η μανούλα με το ζεστό φαγητό και την ασφάλεια του σπιτιού.Συνεχίζω μόνη.Κ όπου βγει.Προς το παρόν,αλλάζουμε πόλη.Κούρασε η συγκεκριμένη.Λίγη βοήθεια από φίλους και καλοπροαίρετους ανθρώπους-τους λίγους που έχουν μείνει-και ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο από αυτό που έχω στο απαισιόδοξο αυτή τη στιγμή μυαλό μου.Για λίγο.Μια περίοδος ανασυγκρότησης και περισυλλογής πριν το επόμενο βήμα. Το "επόμενο βήμα"?.Μακρυά από εδώ.Πάντα το ονειρευόμουν να ζήσω για λίγο στο εξωτερικό.Άλλα όχι κάτω απ'αυτές τις συνθήκες.Ήθελα να ναι επιλογή μου.Να μάζευα τα πράγματά μου όποτε ήθελα χορεύοντας με Katy Perry κ ας μην μ'αρέσει!K όχι τώρα, επειδή πρέπει, με κόμπο στο λαιμό και με marugada στους 32*C.Και άστα όλα πίσω. Ό,τι αγάπησες και μίσησες. Φίλους, Hobby, γάτα, γκόμενο.Έτσι.Επειδή κάποιοι "Μεγάλοι" το επέλεξαν. Παραλήρημα. Φτάνει. Πάω να ταΐσω το γατί.