Στο σημερινό ‘Α, μπα’: η ζήλια, το πράσινο τέρας

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: η ζήλια, το πράσινο τέρας Facebook Twitter
27


________________
1.


Πιστεύεις ότι ο Κούρτσιο υπάρχει ή είναι απλά μια ιδέα;

Επίσης, τι πιστεύεις ότι συνέβη στα πουλιά που ήταν στο καπέλο του ΝτελαΝετ πριν την πάπια;

________________
2.


Ρε συ Αμπα, εσύ που τα ξέρεις όλα πες μου τη διαφορά κκε μ-λ και μ-λ κκε. Με ρωτήσαν τις προάλλες και δεν ήξερα τι να πω. Σαρανταπέντε χρώματα άλλαξα.

________________
3.


Αγαπητή Λένα θα σου παραθέσω παρακάτω τον προβληματισμό μου. Είμαι 21 και δεν έχω κάνει ποτέ κάποια σοβαρή σχέση. Έχω κάνει κατά καιρούς κάτι με κοπέλες αλλά δεν κατέληξε σε κάτι
σοβαρό. Ανησυχώ γιατί είμαι ένα άτομο που αγαπάει υπερβολικά τον εαυτό του και ίσως φοβάμαι να αφεθώ, να δεθώ με κάποια, να δώσω και να πάρω συναίσθημα. Η αλήθεια είναι ο,τι έχω τα πράγματα πολύ τετραγωνισμένα στο μυαλό μου. Φιλίες, σχέσεις, οικογένεια κ.τ.λ όλα
σε ένα συρτάρι και είμαι και ανικανοποίητος..πριν καν αρχίσω κάτι σκέφτομαι πως θα το τελειώσω και θέτω αμέσως τον παρά-επόμενο στόχο μου. Τι πιστεύεις? Θέλω να ζήσω την στιγμή γιατί θεωρώ ο,τι θα ξυπνήσω μια μέρα και θα σκέφτομαι ο,τι δεν έζησα..- narkissos

Στα 21 κανείς δεν έχει κάνει σοβαρή σχέση, αλλά αν πιστεύεις ότι αγαπάς υπερβολικά τον εαυτό σου, ότι τα έχεις τετραγωνισμένα στο κεφάλι σου και είσαι και ανικανοποίητος, έχεις σοβαρότερα προβλήματα που πρέπει να λύσεις πρώτα. Πιθανόν να είναι η αλαζονεία της ηλικίας σου, μπορεί και να φοβάσαι να αφεθείς επειδή φοβάσαι ακόμη περισσότερο μήπως και σε απορρίψουν όταν σε γνωρίσουν καλύτερα, ενώ αγωνίζεσαι να διατηρήσεις την πίστη ότι είσαι καταπληκτικός τύπος. Ίσως σε διορθώσει η ίδια η ζωή κάπως, αλλά αν είσαι όντως νάρκισσος και δεν είσαι άλλο ένα παιδάκι που παίρνει πολύ στα σοβαρά τον εαυτό του επειδή τον δέρνει η άγνοια και η έλλειψη εμπειρίας, αυτό θα το καταλάβεις σε μερικά χρόνια.

________________
4.


πειράζει που όσο μεγαλώνω βάζω όλο και πια αυστηρά κριτήρια στην επιλογή συντρόφου? κι ας λέει η μαμά μου ότι γεροντοκόριασα και θα μείνω στο ράφι μ' αυτά τα μυαλά..!- τριαντάρα πατημένα

Πειράζει μόνο εσένα (και τη μαμά σου), και μόνο αν τα κριτήρια που βάζεις δεν ανταποκρίνονται σε αυτά που μπορείς να προσφέρεις εσύ.

________________
5.


Αγαπητή Α Μπα,

Είμαι σε μία σχέση εδώ και 7 μήνες περίπου, η οποία δεν είναι ακόμα ολοκληρωμένη, λόγω κάποιων προβλημάτων (τεχνικών) που αντιμετωπίσαμε στην αρχή. Από τότε δεν έχουμε ξανακάνει προσπάθεια, και στις συζητήσεις που έχουμε κάνει μου έχει πει ότι του έγινε φοβία και ότι χρειάζεται χρόνο για να του φύγει και να ξαναπροσπαθήσουμε. Κάνουμε, βέβαια, κάποια πράγματα στο σεξουαλικό τομέα, απλά όχι το συγκεκριμένο. Στην αρχή ήμουν, νομίζω, αρκετά υποστηρικτική και του έδειχνα ότι πραγματικά δεν είναι κάτι που μ'ενοχλεί, αλλά όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότερο με στενοχωρεί και δε θέλω να το κρύβω. Τον αγαπώ πολύ, αλλά έχω κι αυτό το κομμάτι ανάγκη στη σχέση μου, όπως κι αυτός, είμαι σίγουρη. Δεν ξέρω ακριβώς πώς να χειριστώ την κατάσταση χωρίς να του ρίξω το ηθικό και χωρίς να τον πληγώσω. Θέλω να μείνω μαζί του, γιατί στους υπόλοιπους τομείς καλύπτομαι υπέρ του δέοντος, αλλά το κομμάτι αυτό με προβληματίζει αρκετά, και όποτε του το θίγω στενοχωριέται. Να σου πω, επίσης, ότι δε ζούμε στην ίδια πόλη, οπότε βρισκόμαστε μία φορά τη βδομάδα ή μία στις δύο βδομάδες για ένα διήμερο, λόγω εργασιακών υποχρεώσεων. Πολύ θα ήθελα τη γνώμη σου :)- heyho

Καταλαβαίνω ότι προσπαθείς να τον προστατέψεις και να είσαι διακριτική, αλλά με την περιγραφή «τεχνικά προβλήματα» τι να υποθέσουμε; Όπως ελπίζω να καταλαβαίνεις, δεν είναι όλα τα «τεχνικά προβλήματα» ίδια. Άλλα είναι ζήτημα ψυχολογίας, άλλα ανατομίας, άλλα φυσιολογίας – άλλα σε αφορούν και άλλα δε σε αφορούν, σε άλλα μπορείς να βοηθήσεις και σε άλλα δε μπορείς. Να την χειριστείς αυτή την κατάσταση ως εξής: σκέψου ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα, αν μπορείς να το προσδιορίσεις, και προσπάθησε να ενημερωθείς για το θέμα. Πρόσεχε πολύ, μπορεί να σε περιμένουν εκπλήξεις. Μπορεί και όχι, αλλά πρόσεχε, και μη βιάζεσαι να δηλώσεις ότι αγαπάς και ότι ταιριάζετε για να αναπληρώσεις αυτό που λείπει.

________________
6.


...πώς θα μπορέσω να βρω ποιο είναι αυτό το κομμάτι μέσα μου που με κάνει να συμπεριφέρομαι με ένα συγκεκριμένο και άδικο τρόπο;
Να εξηγήσω: είμαι εδώ και ένα χρόνο με έναν άντρα εξαιρετικό. Πρόκειται για μία σχέση μοναδική, με κατανόηση, αγάπη, αλληλοεκτίμηση, σεβασμό, γέλιο, διασκέδαση, φανταστικές συζητήσεις και φοβερό σεξ. Η αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιο δεν είχα ποτέ πριν στη ζωή μου, παρά τα 35 χρόνια μου και τις άπειρες σχέσεις ή τέλος πάντων συσχετίσεις μου με το άλλο φύλο.

Και ενώ, θεωρητικά, θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να πλέω σε πελάγη ευτυχίας και να ευχαριστώ την τύχη μου γι' αυτό το πλάσμα που έχω κοντά μου, εγώ για πρώτη φορά στα χρονικά, κάνω το απίστευτο: ζηλεύω αρρωστημένα. Έχω μπει στα mail του, στο fb, έχω κοιτάξει το κινητό του, (δεν έχει δώσει κανένα δικαίωμα btw) διαρκώς ανησυχώ ότι κάπως θα μου την κάνει, του κάνω άδικες σκηνές ζήλειας, του μιλάω άσχημα και γενικά, συμπεριφέρομαι τρομερά άδικα. Φυσικά, πάντα το συνειδητοποιώ και απολογούμαι γι' αυτό, αλλά γνωρίζω πολύ καλά πως κάτι τέτοιο είναι απαράδεκτο.
Θυμάμαι ότι μέχρι πριν από αρκετά (συγκεκριμένα, έξι) χρόνια, ήμουν μια κυρία. Έδειχνα εμπιστοσύνη στο σύντροφό μου και δεν συμπεριφερόμουν ποτέ άσχημα. Μετά όμως από ορισμένες αισχρές συμπεριφορές και κέρατα που βρέθηκαν δυστυχώς στη ζωή μου και δυσκολεύτηκα πολύ να τα ξεπεράσω, και μολονότι ξέρω ότι αυτά που έπαθα δεν ήταν και τίποτε τραγικό σε σύγκριση με άλλα, έχω πάθει κάποιου είδους μετάλλαξη.
Δεν εμπιστεύομαι, διαρκώς φοβάμαι και συμπεριφέρομαι στους άντρες σα να ξέρω ότι θα μου την κάνουν, αλλά "εγώ είμαι πολύ έξυπνη και τους έχω πάρει χαμπάρι". Έχω ψάξει πολύ μέσα μου κι έχω βρει πολλά πράγματα που μ' εχουν βοηθήσει (όμορφα και άσχημα), αλλά αυτή τη στιγμή, μόνο με το διαλογισμό κατορθώνω και ηρεμώ το μυαλό μου και τις υστερίες του. Αλλιώς, το παρελθόν του είναι παντού γύρω μου και με φρικάρει.
Η αλήθεια είναι πως ο άνθρωπος αυτός έχει κάνει διάφορα τραγικά (και στις γυναίκες και γενικότερα) στο παρελθόν, τα οποία και μου είπε από μόνος του και έμαθα από αλλού. Ο ίδιος μου τα είχε πει στην αρχή της γνωριμίας μας για να το παίξει φοβερός-σκληρός άντρας και με ρίξει. Εγώ όμως απ' ότι φαίνεται τα κράτησα υποσυνείδητα και τον αντιμετωπίζω καχύποπτα. Και μολονότι έχουμε κάνει άπειρες συζητήσεις και ουσιαστικά αυτό που μου λέει είναι να ξεχάσω το παρελθόν και να τον κρίνω με βάση το τώρα (το οποίο είναι το σωστό και το δίκαιο) εγώ κατά καιρούς τον αντιμετωπίζω σαν να είναι το κάθαρμα που υπήρξε πριν από μερικά χρόνια (όπως όλοι μας κατά καιρούς). Άδικο, το ξέρω, μα δεν έχω ιδέα γιατί το κάνω. Για κάποιο λόγο γίνομαι ξαφνικά bitch και για πρώτη φορά στη ζωή μου είναι σα να προσπαθώ να χαλάσω ό,τι πιο όμορφο είχα ποτέ. Πες μου λοιπόν, τι καταλαβαίνεις απ' τα λόγια μου; Πώς μπορώ να βρω τι είναι αυτό που με βασανίζει πραγματικά; Γιατί ξέρω πως ο άνθρωπος αυτός είναι ο τελευταίος που μου φταίει....
Σ' ευχαριστώ πολύ- Αυτοκαταστγόφ


Νομίζω ότι πιστεύεις ότι έχεις τρομερά μεγάλη εμπειρία με τους άντρες και τους έχεις μάθει απ' έξω και ανακατωτά, οπότε ξέρεις τι να περιμένεις πια και είσαι σίγουρη ότι δεν ξεγελιέσαι. Η συμπεριφορά σου δείχνει και μια αυταρέσκεια, ξέρεις. Τα τρία κέρατα (πέντε; Δεν έχει σημασία) δεν είναι «οι άντρες», και οι εμπειρίες σου είναι καλές για να σε οδηγούν, αλλά όχι αρκετές για να σε καθορίζουν. Κάθε άνθρωπος είναι μια νέα ήπειρος και η ποιότητα κάθε σχέσης μόνο από τους συμμετέχοντες καθορίζεται, ως εκ τούτου είναι μοναδική.


Δεν τα ξέρεις όλα. Δεν ξέρεις ούτε τα μισά. Αναγνώρισε ότι δεν ξέρεις και πολλά για τη ζωή, τους έρωτες και τους άντρες, παρά μόνο τα λίγα που έτυχαν στο δρόμο σου, από τα οποία το χειρότερο ήταν το κέρατο, που είναι η πιο συνηθισμένη ανθρώπινη ιστορία από όλες. Δώσε την ευκαιρία στη ζωή να σου αποδείξει ότι επιφυλάσσει κι άλλες, πιο σπάνιες εκπλήξεις.

 

 

________________
7.


Α, μπα γειά! Σου έχω στείλει κ άλλες ερωτήσεις κατά καιρούς αλλά γι αυτήν εδώ πραγματικά ντρέπομαι. Ζηλεύω μια πολύ καλή μου φίλη. Έχει καταφέρει πράγματα που θα ήθελα να έχω καταφέρει κ εγώ. Απλά πράγματα, μη φανταστείς, αλλά αυτά σε εμένα φαίνονται τόσο ζηλευτά! Θέλω να είμαι καλή γι αυτήν. Δε μπορώ να σκεφτώ πως θα χαλάσει η σχέση μας εξ αιτίας αυτού που νιώθω τώρα. Δεν είναι καιρός που νιώθω έτσι αλλά δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω. Δεν μπορώ να το δικαιολογήσω ούτε να της το εκφράσω. Είναι δικιά μου η έλλειψη. Πουθενά και με κανένα τρόπο δεν έχει προσπαθήσει να με κάνει να ζηλέψω. Το πρόβλημα εντοπίζεται λίγο καιρό πριν, όταν, επειδή περνούσα δύσκολα και καταπιεζόμουνα πολύ, άρχισα να ζηλεύω όλους όσους είχαν μια ζωή πιο εύκολη, που τους δίνονταν ευκαιρίες, που δεν είχαν τέτοιες έννοιες. Αυτό το "ξεπέρασα" (δεν το νιώθω τώρα), εστιάζοντας σε όσα θετικά μπορούσα να βρω στη δική μου ζωή εκείνο το διάστημα. Τώρα τα πράγματα επιτέλους πάνε καλύτερα για μένα αλλά το να ζηλέψω αυτό το άτομο τώρα, με κάνει να αισθάνομαι απαίσια για τον εαυτό μου. Υ.Σ: Χελπ! θα με φάνε οι τύψεις ή η ζήλια δε ξέρω τί είναι χειρότερο!!- να το πράσινο τερατάκι

Ο γκουρού Nithyananda (ναι, μπορείτε να γελάσετε) είπε «η σύγκριση είναι ο σπόρος και η ζήλια είναι ο καρπός». Το έχει πει βέβαια και ο Morrissey.



H σύγκριση είναι κάτι που δε μπορούμε να αποφύγουμε. Είναι ο τρόπος με τον οποίο προσδιορίζουμε τον εαυτό μας και ένας τρόπος για να προσαρμοστούμε. Η ζήλια δεν είναι κάτι που μπορούμε να ελέγξουμε, είναι συναίσθημα αντανακλαστικό. Είναι μάταιο να λες «τώρα θα σταματήσω να ζηλεύω». Αυτό που μπορούμε να προσπαθήσουμε να κάνουμε είναι να ελέγξουμε τις αντιδράσεις και τις σκέψεις μας μετά τη συνειδητοποίηση της ζήλιας.


Η ζήλια είναι κυρίως κριτική του εαυτού μας, γιατί στην πραγματικότητα, δε σε νοιάζει πόσα λεφτά βγάζει η φίλη σου, αλλά γιατί εσύ δε βγάζεις περισσότερα. Εντοπίζεις σε κάτι που σου λείπει εσένα, ξεχνώντας εντελώς άλλες πλευρές της ζωή της στις οποίες αντιμετωπίζει προβλήματα που εσύ δεν έχεις. Μπορεί να νιώθει ότι δεν έχει κοινωνική ζωή, ή μπορεί να είναι δυσαρεστημένη με την εμφάνισή της, είναι βέβαιο ότι κάτι την ταλανίζει και αυτήν, αλλά δεν μπαίνεις στον κόπο να το μάθεις, γιατί το μόνο που βλέπεις στη ζωή της είναι αυτό που δεν έχεις εσύ. Όλες οι ζωές απ έξω φαίνονται καλύτερες. Αφού είναι φίλη σου, και αφού την αγαπάς, πλησίασε την κι άλλο, σταμάτα να επικεντρώνεσαι σε αυτά που πιστεύεις ότι έχει. Ρώτα τη για τη ζωή της, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, για ό,τι δεν την αφήνει να κοιμηθεί τα βράδια. Το πιο πιθανό είναι να ανακαλύψεις ότι αυτή ζηλεύει κάτι σε σένα ή σε κάποιον άλλον για κάτι που δεν σου είχε καν περάσει από το μυαλό. Είσαστε φίλες για να είσαστε σύμμαχοι και συνοδοιπόροι, όχι αντίπαλοι.


Η ζωή δε βγάζει νικητή, και ο τροχός δεν σταματάει να γυρίζει. Μη χάνεις τον καιρό σου με τόσο φτωχές και μικροπρεπείς σκέψεις. Όλοι οι άνθρωποι τον αγώνα τους κάνουν, όλοι κερδίζουν και όλοι χάνουν.

27

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

3 σχόλια
#7 Δεν ξέρω αν θα μπορούσες να το πεις σωστότερα Λένα! Συχνά εξωραΐζουμε καταστάσεις απλά επειδή δεν είμαστε μέρος τους και ζηλεύουμε τους άλλους που είναι μέρος τους... Φίλες είστε, συζητήστε! Μην παραδεχτείς ότι ζηλεύεις, δν χρειάζεται αχρείαστη ειλικρίνεια, αλλά είναι σχεδόν σίγουρο ότι στην πορεία θα "ανακαλύψεις" ότι τα πράγματα δεν είναι απαραιτήτως ρόδινα :)
7 Επίσης μπορείς να ακούς τρεις φορές τη μέρα το wear sunscreen του Baz Luhrmann “Don't waste your time on jealousy; Sometimes you're ahead, Sometimes You're behind.The race is long, and in the end, it's only with yourself”