Αν ζούσα στην Αθήνα θα ψήφιζα μάλλον Δούρου για Περιφερειάρχη, και Καμίνη ή Σακελλαρίδη για Δήμαρχο.
Κι αν ψήφιζα στη Θεσσαλονίκη -δεν το έχω κρύψει και δεν θα το κρύψω ποτέ- Γιάννη Μπουτάρη. [Δυστυχώς ψηφίζω στην uneventful, αν και υπέροχη Καλαμαριά.] Δούλεψα γι' αυτόν, με απέλυσε, τα έχω ξαναπεί. Και είναι αυτή τη στιγμή, θεωρώ, ο πιο σπουδαίος πολιτικός της χώρας, κυρίως επειδή δεν είναι ακριβώς πολιτικός.
Τον συγκρίνουν καμιά φορά με τον Ψωμιάδη και ενοχλούμαι: Ναι, μοιάζουν στο ότι είναι χύμα και οι δύο, μόνο που ο Παναγιώτης Ψωμιάδης είναι χύμα με το χειρότερο δυνατό τρόπο, κάνοντας χαζομάρες (και είναι και κατηγορούμενος για ένα σωρό απατεωνιές), ενώ ο Μπουτάρης είναι χύμα λέγοντας πράγματα σωστά, ακόμα κι αν δεν έπρεπε να τα πει.
Πχ. τώρα, παραμονές εκλογών, τσατίζει και τους οπαδούς του Άρη. Γνωστός ακόλουθος της ομάδας του Άρη -γνήσιος Αρειανός και γι' αυτό αντιπαθής σε πολλούς Παοκτσήδες- τώρα τη λέει και σε κάποιους σίγουρους ψηφοφόρους του! Λίγο πριν ξαναζητήσει την ψήφο των Θεσσαλονικιών, αντί να τους γλείφει για να κερδίσει τις ψήφους τους, τους φέρεται τίμια, ως ενήλικες ανθρώπους.
Δεν τους βλέπει τους Θεσσαλονικείς ο Μπουτάρης σαν μια "μάζα ψηφοφόρων". Τους βλέπει σαν υπεύθυνους πολίτες και γι' αυτό σε κάποιες περιπτώσεις υπερβάλλει εαυτό για να τους προστατεύσει και υπεράσπιστεί, ενώ σε άλλες περιπτώσεις τους εναντιώνεται (κάνοντας αυτό που κάποιοι θα χαρακτήριζαν "επικοινωνιακό λάθος") επειδή πιστεύει πως αυτό είναι το σωστό, κι ας έχει πολιτικό κόστος, κι ας χάσει ψήφους.
(Η φράση του τίτλου - είναι του Mitsos Pattas: Στο μέλλον θα καθιερωθεί να λέμε "ο τύπος έχει @@ Μπουτάρη".)
Ξέρω ότι ίσως είμαι υπερβολικός. Όμως το γεγονός ότι οι Θεσσαλονικείς, συνεχίζουν να τον θέλουν, και τον φέρνουν πρώτο στις δημοσκοπήσεις, με κάνει περήφανο όχι τόσο για τον Δήμαρχο της πόλης μου, αλλά κυρίως για τους συμπολίτες μου.
σχόλια