Αντώνη, τι ακριβώς κάνεις;
Ξεκίνησα κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα (ούτε έξω το 'χω βρει). Κάθε πρωί ανεβάζω ένα σύντομο βίντεο στο YouTube στο οποίο εύχομαι 'καλημέρα' με ένα σύντομο αυθόρμητο κι αισιόδοξο μονόλογο (μισό με ενάμισι λεπτό). Μάλιστα ξεκινώ τα βίντεο με καλημέρες που 'μαζεύω' στο δρόμο από διαφορετικά άτομα κάθε μέρα. Έχω δεσμευτεί να κάνω 1000 βιντεάκια, περίπου 3 χρόνια δηλαδή.
Να το 1ο βιντεάκι (απ' το Λυκαβηττό) στο οποίο εξηγώ με δυο λόγια περί τίνος πρόκειται. Στο ίδιο youtuboκάναλο ανεβαίνουν όλα:
Πώς σου ήρθε η ιδέα;
Έτσι!' Άπειρες ιδέες έρχονται απλά 'έτσι', το θέμα είναι γιατί τη βάζεις μπροστά.
Ένα χρόνο τώρα -απο τότε που ξεκίνησα με το youtube- σχεδιάζω και αποτυγχάνω να κάνω πρωτότυπους διαλόγους-συνεντεύξεις έξω. Το πρόβλημα είναι οτι ντρέπομαι. Πολύ. Με πολλή προσπάθεια ξεπέρασα το θέμα της προσωπικής έκθεσης και τώρα μένει το θέμα της εισόδου στον προσωπικό 'χώρο' αγνώστων, ειδικά όταν τους ζητάω κάτι. Οι 1000 καλημέρες, πέρα απο τη χρησιμότητα που ίσως έχουν σα σφηνάκι θετικής ενέργειας με βοηθούν να προσεγγίσω αγνώστους. Αν όλα πάνε καλά η εισαγωγική 'καλημέρα', απο μοναδικό ζήτημα θα γίνει το κερασάκι στην τούρτα ενός εποικοδομητικού μικρού διαλόγου στο δρόμο.
Έχεις αποφασίσει να το κάνεις για σχεδόν τρία χρόνια. Αγχώνεσαι μήπως σου φύγει ο ενθουσιασμός και σου γίνει ρουτινιάρικη αγγαρεία;
Δεν αγχώνομαι, το περιμένω. Θα εκπλαγώ πολύ αν δεν κάνει κοιλιά κατα περιόδους. Απο την άλλη γι' αυτό ακριβώς δεν υπόσχομαι στον εαυτό μου και σε όσους το παρακολουθούν τίποτα άλλο πέρα απο μια καλημέρα. Ίσως αργότερα να αλλάξει η μορφή των βίντεο. Η διάρκεια του πρότζεκτ και ο αριθμός 1000 είναι ένα καλό κίνητρο. Μικρότερος στόχος, π.χ ένας χρόνος, δε θα με παρακινούσε αρκετά.
Πώς αντιδρά ο κόσμος που σε βλέπει και που τους ζητάς να σου πουν καλημέρα;
Στην Αθήνα έχουμε συνηθίσει να μας προσεγγίζουν. Συνήθως η πρώτη μας αντίδραση είναι αμυντική. Μόλις τους εξηγήσω τι κάνω αποφασίζουν αν θέλουν να συμμετέχουν. Ως τώρα χρησιμοποιώ μια μικρή βιντεοκάμερα που σχεδόν δε μοιάζει με κάμερα, έτσι οι καλημέρες βγαίνουν πιο αβίαστα απ' οτι αν στηνόσουν μπροστά σε φακούς και οθόνες. Μετά, αν παρακολουθούν YouTube, τους δίνω μια κάρτα για το κανάλι.
Πιο εύκολα συμμετέχουν ζευγάρια ή παρέες που μου λένε 'καλημέρα' με μια φωνή. Προσπαθώ να προσεγγίζω και μεγαλύτερα άτομα παρ' οτι είναι πολύ πιο δύσκολο να μου μιλήσουν και να καταλάβουν τι ακριβώς κάνω. Oι θετικές αντιδράσεις τους, η πιθανότητα να ασχοληθούν όντως με το κανάλι μου που περιέχει και βίντεο ειδικά για γονείς, και οι πιο μεστές & ζεστές τους 'καλημέρες' σε αποζημιώνουν. Μερικές αντιδράσεις μεγαλυτέρων είναι πραγματικά συγκινητικές.
Πες μας μερικά απ' τα μέρη στα οποία πήγες για την πρωινή καλημέρα, και μίλησέ μας γι' αυτό που σου άρεσε πιο πολύ
Ως τώρα, για να 'μαζέψω' καλημέρες έχω πάει μόνο στο κέντρο της Αθήνας (Σύνταγμα, Ερμού), αλλά πολλές φορές κλέβω μια καλημέρα σε τυχαίες περιστάσεις. Όπως είπα, μέρος του πρότζεκτ είναι να αποτελεί αφορμή να προσεγγίζω αγνώστους. Έχω πάντα την καμερούλα στην τσέπη και τη χρησιμοποιώ όποτε προκύψει.
Ποια πιστεύεις ότι είναι η δύναμη της ειλικρινούς καλημέρας σήμερα;
Υποθέτω εννοείς σε σχέση με τις τυπικές αυτόματες 'καλημέρες' μας. Η αλήθεια είναι οτι, παρ' ότι απλά βίντεο, η ειλικρίνια τους απορρέει απο τη φύση του πρότζεκτ και την δική μου ειλικρίνια σε κάθε βίντεο. Κάποιες φορές δεν έχω τόσο θετική διάθεση. Tότε, αντί να προσποιούμαι χαμόγελα, το σέβομαι και χρησιμοποιώ το γεγονός οτι όντως όλοι μας αξίζουμε μια ενθαρρυντική καλημέρα κάθε μέρα για να το εξηγήσω στον εαυτό μου άρα και στο βίντεο.
Οπότε, είτε με την απόλυτα θετική διάθεση, είτε με την αυτοκριτική στο προηγούμενο πλαίσιο, το μήνυμα είναι πάντα αισιόδοξο. Κι αυτό ίσως όντως έχει κάποια 'δύναμη', ειδικά αν παίρνεις μια τέτοια δόση κάθε μέρα!
σχόλια