Σπούδασε την Οικονομική επιστήμη στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο και την Πληροφορική στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Πατρών. Η διδακτορική του διατριβή σχετικά με την οικονομία του Διαδικτύου έγινε δεκτή στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Από το 2005 έως το 2009 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Από το 2009 έως το 2011 δίδαξε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Από το 2011 μέχρι σήμερα διδάσκει στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στο Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΠΜΣ) «Τεχνο-Οικονομικά Συστήματα». Το 2007 μετέφρασε το βιβλίο του εφευρέτη του Web, Tim Berners-Lee με τίτλο “το πλαίσιο της επιστήμης του Web” το οποίο διδάσκεται στο ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Από το 2008 μέχρι σήμερα συνδιοργανώνει με τη διεθνή κοινότητα της Web science (webscience.org) τα συνέδρια της διδακτικής και της επιστημολογίας του Διαδικτύου. Το 2009 ίδρυσε σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το πρώτο ολοκληρωμένο πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών στη Web science. Το 2011 συνίδρυσε την εθελοντική πρωτοβουλία Webvistas.org για τη βελτίωση της διαβίωσης με το Διαδίκτυο. Το 2012 δημοσίευσε την μονογραφία «The Web Economy: Goods, Users, Models, and Policies» στο επίσημο περιοδικό της Web Science.
Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και το δημοσιευμένο ερευνητικό του έργο αφορούν στην οικονομία και στην επιχειρηματικότητα στο Διαδίκτυο, τη διδασκαλία του Διαδικτύου, τις ανοικτές υποδομές στο Διαδίκτυο, τα Διασυνδεδεμένα Δεδομένα (Linked Data), τη φιλοσοφία του Διαδικτύου και τη διαχείριση γνώσης. Έχει δώσει ομιλίες, μεταξύ άλλων, στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και του Σαουθάμπτον.
Ο Μιχάλης Βαφόπουλος μου μίλησε με αφορμή το βιβλίο του "Πως θα ζήσω με το διαδίκτυο; Πλαίσιο συμβίωσης για γονείς, δασκάλους και κάθε χρήστη"
Καταρχάς, τι σε έκανε να το γράψεις;
Μέσα στην τελευταία πενταετία είχα την ευκαιρία να παρουσιάσω σε χιλιάδες ανθρώπους (στην κυριολεξία!) απλές και πολύπλοκες προσεγγίσεις για το τι είναι και πως αλλάζει την ζωή μας το Διαδίκτυο. Από τα λαϊκά πανεπιστήμια και τα σχολεία μέχρι τα επιστημονικά συνέδρια, όλοι συμφωνήσαμε ότι υπάρχει ένα τεράστιο κενό κατανόησης και επικοινωνίας μεταξύ των διαφορετικών γενιών χρηστών στο θέμα αυτό. Με το βιβλίο «Πώς θα ζήσω με το Διαδίκτυο;» προσπαθώ να δημιουργήσω μια κοινή γλώσσα για το πώς μπορεί να γίνει χρήσιμο ή επικίνδυνο το Διαδίκτυο για τον καθημερινό άνθρωπο. Χωρίς πολύπλοκους όρους και ορισμούς να καταλάβουμε τι πραγματικά θέλουμε και πως μπορούμε να το κατακτήσουμε και με το Διαδίκτυο.
Οι αξίες του ίντερνετ ήταν διαφορετικές όταν ξεκίνησε. Ποιες ήταν αυτές κατά τη γνώμη σου, και πώς θα μπορούσαν να ξαναγίνουν "της μόδας";
Το Διαδίκτυο ξεκίνησε, από κάτω προς τα πάνω, ως ένας χώρος αριστείας και αλτρουϊσμού. Απελευθέρωσε την έκφραση της άποψης και έδωσε την δυνατότητα της απομακρυσμένης επικοινωνίας και συνεργασίας. Κάθε χρήστης απέκτησε ισότιμο δικαίωμα να δημιουργεί κείμενα και να ενεργοποιεί εφαρμογές σε ένα οικουμενικό δίκτυο.
Σήμερα, οι αποκαλύψεις του Σνόουντεν για την προσπάθεια παρακολούθησης του Διαδικτύου από την αμερικάνικη υπηρεσία υπονομεύουν τις βασικές αρχές της αυτο-διάθεσης, της ελεύθερης πρόσβασης και της ανώνυμης πλοήγησης των χρηστών. Για τις γενιές που έρχονται, κυρίως, είναι ζωτικό να τους κληροδοτήσουμε έναν online κόσμο με κυρίαρχο στοιχείο την ελευθερία και την δημιουργικότητα.
Μετά τις αποκαλύψεις του Σνόουντεν υπάρχει η αίσθηση πως δεν υπάρχει ασφάλεια στο ίντερνετ. Συμφωνείς, κι αν ναι, τι κάνουμε;
Οι περισσότεροι το υποψιαζόμασταν ότι συνέβαινε, αλλά τώρα είναι διαφορετικά. Το έχουμε απτό μπροστά στα μάτια μας. Μετά το αρχικό σοκ η συζήτηση έχει ανοίξει και είναι έντονη. Άμεσα πολλές εταιρείες απέσυραν τα δεδομένα τους από υπηρεσίες αποθήκευσης με έδρα τις ΗΠΑ. Ευρύτερα, εντάθηκαν οι διαπραγματεύσεις για την πιο οικουμενική και δημοκρατική διαχείριση του Διαδικτύου. Η συμπεριφορά του μέσου χρήστη δεν άλλαξε σε σημαντικό βαθμό γιατί δεν βιώσαμε απευθείας τις συνέπειες. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν υπάρξει μια μαζική διαρροή προσωπικών δεδομένων πχ από ένα μεγάλο κοινωνικό δίκτυο. Μακροχρόνια, ένα Διαδίκτυο στο οποίο δεν εξασφαλίζεται ένα ελάχιστο επίπεδο ελευθερίας και ασφάλειας δεν είναι βιώσιμο με την σημερινή μου μορφή.
Ποια είναι μερικά απ' τα καλά που ζούμε και στην Ελλάδα χάρη στο Διαδίκτυο;
Οι περισσότεροι Έλληνες, γνώρισαν το Διαδίκτυο τα τελευταία χρόνια, κυρίως μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και τα κινητά τηλέφωνα. Πέρα από το Facebook και την Google, στο Διαδίκτυο μπορεί κάποιος να αναζητήσει όλες τις αποφάσεις της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης (πχ diavgeia.gov.gr, publicspending.net) και την διαδικασία ανάθεσης προμηθειών (www.eprocurement.gov.gr). Δείτε τι έγινε αυτές τις μέρες με τις αιτήσεις για το κοινωνικό μέρισμα. Μια διαδικτυακή εφαρμογή αμελητέου κόστους μας εξοικονόμησε χιλιάδες ανθρωποημέρες αφενός και αφετέρου δημιούργησε ένα καλό προηγούμενο πάνω στο οποίο μπορούμε να χτίσουμε νέα και πιο αποτελεσματικά πράγματα.
Ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα στη χρήση του;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι ενήλικες αγνοούν από τα βασικά τεχνολογικά στοιχεία μέχρι τις πραγματικές δυνατότητες και τους περιορισμούς του ανθρώπου στο Διαδίκτυο. Επομένως, δυσκολεύονται να το νοηματοδοτήσουν και το εντάξουν πιο παραγωγικά στην καθημερινότητα των παιδιών. Πελαγοδρομούν, συνήθως, ανάμεσα στο “παρκάρισμα” και στην απόλυτη απαγόρευση. Η δημιουργική συνεργασία και με το Διαδίκτυο είναι μια ανεπανάληπτη ευκαιρία τόσο για τον γονέα όσο και για τα παιδιά (μικρά ή μεγάλα…).
Ο εθισμός στο ίντερνετ. Υπάρχει; Και αν ναι, πώς ξεπερνιέται;
Έχουμε διαπιστώσει ότι τα περισσότερα παιδιά έρχονται με κάποιο πρόβλημα στο Διαδίκτυο και σπανιότερα το αποκτούν μέσα σε αυτό. Θεωρώ ότι η μονομανία, η εμμονή ακόμα και η παθολογική εξάρτηση από τον υπολογιστή, τα παιχνίδια και τα κοινωνικά δίκτυα, υποκρύπτουν συνήθως κάποιο άλλο σημαντικότερο πρόβλημα όπως η δυσκολία κοινωνικής ένταξης, η παραμέληση και η οικογενειακή δυσλειτουργία.
Όταν οι αιτίες οι οποίες γεννούν τον εθισμό στο Διαδίκτυο δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν, τότε μια αποτελεσματική στρατηγική είναι να προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε τον υπερβολικό χρόνο μετατρέποντας τον σε μια δημιουργική ασχολία και πιθανόν ως μια επαγγελματική διέξοδο (πχ κατασκευή ιστοσελίδων, παιχνιδιών κλπ). Και αυτή είναι η μεγάλη διαφορά του Διαδικτύου από τους πραγματικούς εθισμούς (πχ τσιγάρο, ναρκωτικά κλπ). Μπορεί το ίδιο να χρησιμοποιηθεί για να λύσει το πρόβλημα στο οποίο μετέχει.
Το δωρεάν wifi που υπόσχεται ο Σαμαράς: Είναι εφικτό; Κι αν ναι, είναι καλό ή κακό;
H δυνατότητα δωρεάν online πρόσβασης σε κάθε σημείο της χώρας, είναι ένα όνειρο για τους περισσότερους πολίτες και ελπίζω ότι θα γίνει μια ημέρα πραγματικότητα για τα παιδιά μας.
Το ενδιάμεσο βήμα το οποίο πρέπει να γίνει σήμερα είναι η δημιουργία, η καλή συντήρηση και η αναβάθμιση στοχευμένων σημείων πρόσβασης με υψηλές ταχύτητες σε κάθε Δήμο. Για παράδειγμα, τα σχολεία, οι κεντρικές πλατείες, οι βιβλιοθήκες και όποιο άλλο σημείο θέλουμε να αναδείξουμε ως σημείο συνεργασίας και δημιουργίας.
Πόσο πιστεύεις ότι επηρεάζει/θα επηρεάσει το ίντερνετ στις εκλογές;
Σε κάθε νέα εκλογική αναμέτρηση η επιρροή του Διαδικτύου γίνεται όλο και σημαντικότερη. Οι πολίτες, σταδιακά, αποκτούν πρόσβαση σε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα των προτάσεων και των έργων των υποψηφίων. Οι παραδοσιακοί επικοινωνιολόγοι των ΜΜΕ, είτε εκσυγχρονίζονται και οργανώνουν καμπάνιες με το Διαδίκτυο, είτε αντικαθιστούνται από νεότερους.
Οι αφίσες λιγοστεύουν, αλλά δυστυχώς δεν εξαλείφονται εντελώς. Πάντως, οι ντουντούκες σβήνουν ως ένας μακρινός εφιάλτης.
Αυτό όμως που προσδοκούμε και δεν έχει ακόμα αναδειχθεί είναι ένα ανοιχτό, αντικειμενικό και κατανοητό στρώμα πληροφορίας για τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων καθώς και των εξαγγελιών των υποψηφίων.
Για παράδειγμα, μπορώ να μάθω αν ο Δήμαρχος έβαλε αρκετό πετρέλαιο στα σχολεία και αν το πλήρωσε πιο ακριβά από την τρέχουσα τιμή στα πρατήρια; Ή προχωράνε τα δημόσια έργα με αποτελεσματικές διαδικασίες;
Τι θα συμβούλευες τους γονείς, σχετικά με τη χρήση του ίντερνετ απ' τα παιδιά τους;
Η παλιά συνταγή «στοργή - όρια – όραμα» για την ανατροφή των παιδιών μας εφαρμόζεται και στην περίπτωση της καθοδήγησης για το Διαδίκτυο. Θα πρέπει να εντάσσουμε στις καθημερινές δραστηριότητες και περιπτώσεις χρήσης του Διαδικτύου (πχ επιπλέον πληροφορίες για τα μαθήματα ή ερωτήματα του παιδιού), αλλά και περιπτώσεις στις οποίες δεν τα καταφέρνουμε καλά με το Διαδίκτυο (πχ προσπαθήστε να λύσετε ένα σταυρόλεξο με copy-paste στην Google!).
Ξέρω ότι πηγαίνεις σε σχολεία και μιλάς με μαθητές. Μίλησέ μου γι' αυτήν την εμπειρία.
Αποτελεί μια επίπονη, παραγωγική και αναζωογονοητική λειτουργία. Πραγματικά, αγάπησα τόσο πολύ το σχολείο και δεν θέλω να νιώσω ποτέ ότι έχω φύγει! Ο στόχος των συζητήσεων που οργανώνουμε με τα παιδιά, τους γονείς και τους δασκάλους είναι, από την πλευρά μου, να νιώσω την αίσθηση των παιδιών για το Διαδίκτυο και να δημιουργήσω ένα βασικό αντικειμενικό στρώμα κατανόησης πάνω στο οποίο μπορούν οι δάσκαλοι να χτίσουν τα δικά τους παραδείγματα.
Σε ποιες σελίδες τους διεθνούς ή και ελληνικού ίντερνετ μπαίνεις κάθε μέρα;
Μου αρέσει σχεδόν καθημερινά να ενημερώνομαι από τα διεθνή και τα τοπικά (και πολύ τοπικά ΜΜΕ. Παραδοσιακά και μη. BBC, Naftemporiki.gr, LIFO.gr, readwrite.com κλπ. Κρατάω επαφή με την τοπική πραγματικότητα με τόπους που αγαπώ, Χίος, Λέσβος, Βέροια, Λειβαδιά, Κέρκυρα.
Μπαίνω συχνά στο twitter και λιγότερο στο Facebook. Είμαι φανατικός των τεκταινομένων στο τένις και παρακολουθώ από τους βετεράνους (svae.gr, itftennis.com/seniors) μέχρι τους επαγγελματίες (atpworldtour.com).
Το περισσότερο χρόνο όμως τον αφιερώνω στο αγαπημένο μου διαδικτυακό παιδάκι το www.publicspending.net μέσα από το οποίο μπορείς να βρεις με πολλούς τρόπους κάθε δαπάνη η οποία καταχωρείται στο πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ.
σχόλια